Hoe vertel je als moeder van deze tijd aan je kinderen dat het er in de wereld niet altijd even vreedzaam aan toe gaat? Dot geeft advies.
Lieve Dot,
Mijn zoontje krijgt nieuwsbegrip op school en komt steeds vaak thuis met vragen. Vooral ‘mama, komt er een oorlog?’ komt regelmatig terug. Ook wijst hij op de krant op foto’s van gemaskerde mannen en vraagt dan: ‘wat staat daar?’ en ‘wie zijn dat?’.
Moet ik mijn 7-jarige zoontje nu echt al gaan uitleggen wat de I.S. is? Hoeveel kennis daarover is nodig of nuttig? Ik merk dat ik hem wil beschermen. Ik wil eerlijk zijn, maar toch wil ik hem (nog) niet vertellen hoe onveilig de wereld kan zijn. Ik lees vaak boeddhistische verhalen voor, waar het gaat om vergeving en vriendelijkheid. Die wereld die we creëren voor het slapen gaan is zo anders dan de echte wereld, hoe kan ik die twee werelden verenigen? Is dat überhaupt mogelijk?
Een Moeder van Deze Tijd
Lieve Moeder van Deze Tijd,
Misschien helpt het als je de wereld niet in tweeën deelt. Want zolang je dat doet, zal je die tweedeling overbrengen op je zoon. Hij zal een gepolariseerde wereld erven waar goed en kwaad, idealistisch en realistisch ogenschijnlijk onverenigbaar tegenover elkaar staan. En laat dat nu juist níet de problemen waarvoor we staan oplossen. Hoe verleidelijk het ook is om de wereld op te delen tussen de mensen die het snappen en die het niet snappen, de bruten en de vredescheppers; op een fundamenteel niveau blijkt dat onbestendig. Er is maar één wereld. En in die wereld doen we allemaal ongelofelijk mooie en ongekend domme dingen. Onze plek op de piramide van Maslow, onze cultuur, onze geestesgesteldheid, onze bereidwilligheid om dingen te doen om maar niet buiten de boot te vallen zijn allemaal van invloed op Waar We Toe in Staat Zijn.
Wat trouwens geenszins gewelddadig gedrag goedpraat. Als één van de diersoorten op aarde met een ver ontwikkeld bewustzijn, beschikt het grootste deel van de mensheid over vrije wil. We hoeven niet te doen wat we doen. De Syrië-ganger hoeft niet af te reizen en iemand die gisteren nog gruwelde bij het zien van de plofkippen op het nieuws hoeft vandaag geen vlees te kopen. We kunnen nadenken, pauzeren, en een andere keuze maken. Dat hier soms een hoge, en in sommige gevallen té hoge prijs tegenoverstaat is even waar. Wanneer een ontsnappingspoging uit het concentratiekamp of het kalifaat bekoopt moet worden met de dood van twintig willekeurige vreemden, wordt het begrip ‘held’ of ‘goed’ troebel. En hoe ingewikkeld de wereld ook mag lijken, lieve Moeder van Deze Tijd, dit is de wereld die je doorgeeft.
Hoe je, om jouw woorden te gebruiken, de wereld van de boeddhistische verhalen verenigt met de krantenkoppen van I.S., is door deze in jezelf te verenigen. Door de vergeving en vriendelijkheid die je je zoon voorschotelt voor het slapengaan, te belichamen. Hoe zou een personage uit het boeddhistische kinderboek praten over de zelfmoordterrorist of een extreemrechtse stemmer? Waarschijnlijk zouden ze zien dat ze verward zijn of bang. Dat ze, net als jij en je zoon, verlangen naar veiligheid en geborgenheid – maar daar een andere strategie voor hebben. Wat die strategie niet rechtvaardigt natuurlijk. Maar wat wel voorkomt dat je anders-denkenden en anders-doeners jouw wereld uitduwt en er twee van maakt. De veilige en de echte.
Als er één heilige taak voor ons ligt, lieve Moeder van Deze Tijd, dan is het wel om de wereld te helen. In de meest letterlijke zin van dat woord. Door haar niet onder te verdelen in wij en zij, hier en daar, veilig en echt, goed en slecht. En dat helen kan maar op één plek beginnen en dat is in je eigen overtuigingen over je wereld. Elke keer dat je in staat bent iemand die anders doet dan jij, ín je wereld te houden, dan heel je die een beetje. Probeer gemeenschappelijke grond te zoeken wanneer je iemand – of hele groepen – wegzet als gevaarlijk, of dom, of kortzichtig, of geschift. Hoe is het leven voor hen? Wat zouden de redenen kunnen zijn waarom ze doen wat ze doen? En waar in jouw leven doe jij hetzelfde – al is het maar in microversie?
Het antwoord op de vraag wat je je zoon wel of niet vertelt over de krantenkoppen zal hieruit voortvloeien. Het is de diepe, duurzame, heilige weg. Die bewandelen is het grootste geschenk dat je je zoon ooit kunt geven.
Alle goeds,
Liefs
Dot
Wil je zelf ook je vraag stellen in deze rubriek? Mail dan je dilemma naar lievedot@happinez.nl.
Wie weet zie jij je dilemma binnenkort beantwoord!
Wil je alle vorige Dots teruglezen? Dat kan hier.
