Marnix is dan wel geen gediplomeerd expert in romantische liefde en relaties, maar hij ziet wel steeds duidelijker waar veel mensen overheen kijken. Zijn belangrijkste les? Als je écht van iemand houdt en het is wederzijds, dan is de basis 100% sterk en liefdevol, solide en vol wederzijds vertrouwen.
Ik ben geen gediplomeerd expert in romantische liefde en relaties, maar zie wel steeds duidelijker waar veel mensen overheen kijken. Misschien ontbeer ik de specialistische kennis van een therapeut, maar in plaats daarvan heb ik het vermogen om in veel situaties te zien wat er écht aan de hand is.
Een voorbeeld.
Waar gaat het verkeerd?
Ik kreeg onlangs een hartverscheurend mailtje van een vrouw die vertelde over haar relatie. Het was een oprecht treurig en moeizaam verhaal. De liefde mocht niet openbaar gevierd worden, verrassingen werden door hem niet op prijs gesteld, en eigenlijk werd het haar min of meer onmogelijk gemaakt voluit te genieten van de verhouding. Het was vaak pijnlijk, kwam niet van de grond, ze was veel alleen, en het ingewikkeldste: ze begreep maar niet waarom haar liefde niet groot genoeg was om de impasse te doorbreken.
Ze hield toch intens veel van hem, en hij ook van haar. Waar ging het mis?
Mijn advies: kap ermee. En snel ook. Want wat ik zag gebeuren is me een aantal keer zelf overkomen. Het idee dat je je veel te complexe en eigenlijk kansloze relatie gaat zien als een uitdaging. Dat je alles wat er mis is, juist positief gaat uitleggen. Dat het enorme gebrek aan enthousiasme van de ander zogenaamd niet écht persoonlijk is, maar aan zijn of haar ingewikkelde leven ligt. Je wil zó graag dat het lukt, dat het ongezond wordt.
Het is een van de heftigste manieren om jezelf voor de gek te houden.
Dit is het enige dat je moet onthouden
Onthoud één ding (en het is heel simpel): als jullie echt voor elkaar geschikt zijn, dan zijn constante conflicten een slecht teken. Geen enkele gezonde relatie is gebouwd op eindeloze wrijving, dagelijkse strijd, jaloezie, machtsspelletjes en andere vormen van beknotting of manipulatie. Als je écht van iemand houdt en het is wederzijds, hoeft absoluut niet alles continu gladjes te verlopen, maar dan is de basis 100% sterk en liefdevol, solide en vol wederzijds vertrouwen.
Het bizarre is dat degene die in zo’n scheve relatie het meest verwaarloosd of genegeerd wordt, daar keer op keer excuses voor weet te bedenken. Sterker nog: het maakt het gevoel van ‘liefde’ alleen maar sterker! Maar laat me je dit vertellen: het ís geen liefde. Het is wanhoop. Het is doodsangst en hunkering die zich voordoet als liefde. Het is krampachtig vasthouden aan een toekomst die niet bestaat, totale paniek voor een leven alleen, vermomd als houden van. En het is vooral destructief.
Maar ja, soms heb je voor je gevoel zóveel gegeven aan een relatie, dat de conclusie dat het nooit gaat werken vrijwel ondraaglijk is. Omdat je zó graag wil dat het slaagt, blijft het verlangen maar groeien, en daarmee dat schijngevoel van liefde. Elke nieuwe tegenslag, elke keer dat je belazerd wordt of beschadigd, wordt gepareerd met nóg meer gevoel voor de ander. Of, laat ik concreter zijn: met nóg minder respect voor jezelf. De alsmaar groeiende schijnliefde moet de toenemende dreiging van een breuk bedekken.
Toegeven dat je eigenlijk je tijd aan het verdoen bent is soms extreem pijnlijk. Niet alleen is het vaak een enorme teleurstelling vanwege je hoge verwachtingen; het kan ook sociaal gezien erg ingewikkeld zijn. Maar de knoop doorhakken als je eenmaal écht weet dat het touw overal gevaarlijk is gaan rafelen, is het meest liefdevolle wat je voor jezelf kunt doen.
Kies altijd voor jezelf.
