Designer Martijn Doolaard geniet van het gevoel van onderweg zijn. Dus pakte hij zijn fiets en reed van Amsterdam door naar Iran, Kirgizië en Singapore en hield een blog bij over zijn belevenissen.
Met de fiets Istanbul bereiken voelt groots. De toegangspoort naar Azië, het einde van een continent en een nieuw hoofdstuk van mijn reis. Voor de tweede keer bezoek ik de stad die ongetwijfeld een grote indruk op je achterlaat. De hete zon, de levendige oevers van de Bosporus met zijn diep groene kleuren en de luide gebeden uit de moskeeën echoën door de straten van de stad. Met 14,4 miljoen inwoners is Istanbul nummer vijf van de meest bevolkte stad in de wereld. De Infrastructuur is chaotisch, niet westers en hoewel ik officieel nog in Europa ben voelt het veel verder weg. De claxon van auto’s is hier sneller aan vervanging toe dan de richtingaanwijzer.
Een wandeling over de Galata brug, waar tientallen mannen elke staan hun hengels uitgooien voor een lekker maal, brengt me tot rust.
Ik had een appartement gehuurd in Cihangir, op de 4e verdieping met prachtig uitzicht over de oude wijk, niet ver van de Bosporus. Een rustige schuilplaats boven de hectische en drukke verkeer beneden in de straten. Ik sleep mijn zwaar beladen fiets omhoog door een doolhof van steile straatjes met prachtig oude gevels, bezet door antiekwinkels, koffiebars en exclusieve boetieks.
Anca, het meisje dat ik ontmoette in Boekarest, bezoekt me voor een paar dagen in Istanbul. We hebben genoten van boottochten, zwemmen in de Bosporus en een wandeling door de smalle straatjes. Op elk moment van de dag werden we verwelkomd aan de ‘Taxi Büfe’ om de hoek, een klein restaurant voor taxichauffeurs die wij dagelijks bezocht voor een kopje thee of Turkse linzensoep. We verzonnen verhalen achter de charismatische gezichten van oude Turkse mannen die thee dronken voor hun antiekwinkeltjes.
Niet ver van ons appartement was een klein park met een adembenemend uitzicht over de Bosporus. Elke avond was de oud de trap gevuld met jonge mensen die genoten van het uitzicht met een flesje wijn. Het leek alsof de tijd stil stond. Istanbul was als een exotisch warm bad waar ik me volledig in onderdompelde.
Afscheid nemen was niet gemakkelijk. Het mooie van deze reis is het nieuwe, het onverwachte en onbereikbare. Dag in dag uit. Aantrekken, maar ook meteen weer los moeten laten. Dat is soms een bittere pil. De enige remedie is de nieuwe horizon. Die maakt me rijk. Ik kan altijd terugkomen. En terugkomen is beter dan blijven.
De complete route die Martijn fietste, van Amsterdam naar Singapore
Uit het boek: “One Year on a Bike” van Martijn Doolaard. Nieuwsgierig naar Martijn’s avontuur? Bestel het fotoboek over zijn reis op Kickstarter. Bekijk hier een filmpje over dit project:
