Je collega’s heb je niet voor het uitkiezen, maar je brengt wel behoorlijk wat tijd met ze door. Niet zo gek dat dat af en toe flink kan botsen. Maar hoe beperk je de schade?
Wat er ook aan de hand is, laat het niet te lang sudderen. Dat is waarschijnlijk de allerbelangrijkste tip voor ruziënde collega’s: spreek zo snel mogelijk uit wat je dwarszit en probeer er samen uit te komen. Zo voorkom je dat het probleem groter wordt en beperk je de frustratie.
Houd het zuiver
Je hebt vast behoefte aan iemand die met je meedenkt, en dan lijkt een andere collega een supergoede keus: die kent de situatie als geen ander, en weet over wie je het hebt. Slecht idee. Zo betrek je hem of haar in een probleem waar hij niets mee te maken heeft. Voor je het weet zit je te roddelen over degene waar je een conflict mee hebt, en als iedereen dat op kantoor gaat doen, raakt de werksfeer snel verziekt. Je kunt je hart beter luchten bij een vriend of vriendin.
Bereid je voor: waar gaat het jou om?
Voor je in gesprek gaat over het conflict, is het slim alvast te bedenken waar het jou precies om gaat. Wat is je probleem en wat lijkt jou de beste oplossing? Denk niet in verwijten, maar probeer het zo feitelijk mogelijk te bekijken: dit is wat er gebeurt, en dit is waarom jij dat onprettig vindt. (Heel cliché, maar wel belangrijk: houd het bij jezelf. Zeg ‘ik’, niet ‘jij’. En vermijd termen als ‘altijd’ en ‘nooit’, want daarmee geef je de ander het gevoel dat het probleem al een eeuwigheid speelt en dus heel moeilijk te herstellen is. Dat motiveert hem of haar niet.)
Verplaats je in de ander (en bekijk je emoties van een afstandje)
Ook belangrijk: verplaats je in de ander, hoe onmogelijk hij zich in jouw ogen ook opstelt en hoe duidelijk het ook is dat jij Hartstikke Gelijk Hebt. Het gaat er namelijk niet om wie het bij het rechte eind heeft – daar denken jullie verschillend over. Het besef dat de ander óók echt vindt dat hij gelijk heeft (en zich misschien net als jij gekrenkt voelt) helpt om je eigen emoties van een afstandje te bekijken. Dat is handig, want zo voorkom je dat je je daardoor laat leiden. Dan ben je namellijk verder van huis, want in verdriet of boosheid ben je geneigd dingen te zeggen waar je jezelf mee in de vingers snijdt. (Het kan héérlijk lijken om eens flink uit je dak te gaan, maar de kans is groot dat je er een paar dagen later niet meer zo blij mee bent.)
Vraag hulp, maar wel met open vizier
Levert het gesprek niet op wat je ervan hoopte? Betrek dan je leidinggevende erbij. Maar doe dat met open vizier, nadat je het aangekondigd hebt: ‘Sorry, maar hier komen we niet uit. Ik vraag X om mee te denken.’ Dan maak je duidelijk dat het je er niet om te doen is je collega zwart te maken, maar dat je simpelweg een oplossing wilt vinden.
