Voel jij je niet (altijd) bijzonder?

Door Susan Smit
Voel jij je niet (altijd) bijzonder? Voel jij je niet (altijd) bijzonder? Voel jij je niet (altijd) bijzonder?

Lieve onbeduidende, je bent van nature niet iemand die de aandacht trekt, je hoeft je niet zo nodig te laten gelden. Je bent tevreden met wie je bent, maar soms voel je je irrelevant, niet bijzonder of onder de voet gelopen door de rumoerigen, de aandachtstrekkers, de mensen van naam en faam, die alsmaar erkend en gehuldigd worden.

In tijden van somberheid en ontmoediging voel je jezelf onderdeel van het leger van ‘kleine mensen’ die weinig invloed hebben en snel vergeten zullen worden.

Wat laat ik na? Wat heb ik bereikt? Dat kun je jezelf soms mismoedig afvragen. Als jij er niet meer bent is de wereld nog steeds een plek van onrecht. Er zal nog steeds armoede, ongelijkheid en milieuproblematiek zijn. Naar alle waarschijnlijkheid zullen museumbezoekers niet in drommen naar jouw klassiek geworden kunstwerk komen kijken, zullen mensen niet dagelijks het apparaat gebruiken dat jij hebt ontworpen en zullen er geen zieken beter worden door jouw medicijn. En je mag er zo langzamerhand van uitgaan dat er geen kindertehuis, concertzaal of fonds zal komen dat jouw naam draagt.

Iedereen is onbeduidend. En niemand is onbeduidend.

Hoe anders het soms ook lijkt, mensen zijn niet onder elkaar gerangschikt – op geen enkele manier. De aandacht in de media, het loonstrookje en de aanspreektitels mogen dan doen geloven dat er grote verschillen in belangrijkheid zijn, maar dat is slechts schijn. Sommige beroepen worden (vaak onterecht) hoger beloond in geld en leveren meer status en soms zelfs bewondering op dan andere, dat is alles. Meer niet.

‘Wie schrijft die blijft’ zeggen mensen wel eens tegen mij als schrijver. Maar je hoeft maar even door een antiquariaat te lopen, op te merken dat je eigenlijk de enige bent die zo gek is en de muffe geur van oud, afbrokkelend papier op te snuiven om te weten dat dit niet waar is. Alles gaat verloren, raakt uit de mode, wordt irrelevant, vergeten en ingewisseld. In de meeste gevallen laten we niets tastbaars na en misschien is dat wel helemaal niet zo erg.

Uiteindelijk zijn we allemaal maar mens tussen de mensen. We hebben invloed op onze tijdgenoten en, als we die hebben, onze nazaten. Elke glimlach die iemand opmontert, elke kritische opmerking die iemand tot nadenken stemt, elke maaltijd die je bereid en elk kaarsje dat je voor iemand opsteekt, heeft een uitwerking.

Ook een vonk kan vuur maken

Lieve dierbare, lieve kostbare, maak niet de fout te denken dat je er niet toe doet of irrelevant bent alleen omdat er niet zo op je gelet wordt. Denk niet dat je niet geliefd bent alleen omdat je niet avond aan avond applaus krijgt of duizenden likes op social media. En vergis je vooral niet in de reikwijdte van wat je doet. Elk gebaar, woord, elke handeling en beslissing spreidt zich langzaam uit over je omgeving, dringt tot in de diepste lagen door en is een basis voor de mensen van morgen. Je hebt invloed. Je brengt licht. Je maakt verschil.

Met de grootste achting en respect voor wat je bijdraagt in de wereld,

Susan

Meer Happinez?

Over auteur
Spiritualiteit en literatuur zijn de grootste passies van onze ‘huisheks’ Susan Smit. Ze was een van de eerste columnisten van Happinez, maakt de boekenrubriek in het blad en schrijft op deze site columns waarin ze deelt wat ze meemaakt en leert.
Volgend artikel
6 mythes over kwetsbaarheid volgens Brené Brown
6 mythes over kwetsbaarheid volgens Brené Brown