Lieve Dot: advies aan een Nieuwe Mama

Lieve Dot: advies aan een Nieuwe Mama Lieve Dot: advies aan een Nieuwe Mama Lieve Dot: advies aan een Nieuwe Mama

Het leven gooit je soms plots een andere kant op zodat je even niet weet waar je het zoeken moet. Maar daar is Dot, je reddingsboei in tijden van woelige wateren. Ze geeft je haar eerlijke, maar liefdevolle mening over grote levensvragen, kleine dilemma’s of wringende kwesties, als een zacht duwtje richting wal.

Het werkt heel simpel: jij stelt (geheel anoniem, ondertekend met een pseudoniem naar keuze) een vraag, Dot geeft – elke donderdag- antwoord. En wie Dot is? Dat houden we nog even geheim…

Deze week geeft Dot advies aan een Nieuwe Mama:

Lieve Dot,

Drie maanden geleden ben ik bevallen van ons eerste kindje, een heerlijk mannetje. Dit zou de mooiste tijd van mijn leven moeten zijn, maar ik heb een dubbel gevoel. Ik vond het heerlijk om zwanger te zijn, zat lekker in mijn cocon en deed mijn ding.

Ik ben begin dit jaar begonnen aan een nieuwe baan en we hebben een huis gekocht waar we over twee weken ingaan. Ik had voor mijn verlof alles op orde op mijn werk maar nu ik terug ben is het ook daar chaotisch. Het lijkt wel of ik het vertrouwen van collega’s terug moet vinden (naast dat het heel druk is met alle werkzaamheden).

Er zijn veel veranderingen tegelijk, privé én zakelijk, en dat is het probleem. Door al deze veranderingen ben ik grip op mijn leven kwijt en daardoor ook mezelf. Ik krijg het op mijn werk niet op een rijtje maar thuis ook niet. Mijn hele leven staat op zijn kop en als waterman ben ik erg gehecht aan mijn vrijheid.

Ik ben zo kwetsbaar, terwijl ik eigenlijk sterk ben. Ik probeer op allerlei manieren de grip op mijn leven terug te krijgen en mezelf weer te vinden. Hierdoor kan ik dus ook niet voluit genieten van mijn zoontje en dat vind ik heel erg.

Weet je raad?

Groetjes,
een Nieuwe Mama
_____

Dag lieve Nieuwe Mama,

Je zegt dat je de grip op je leven kwijt bent. Je geeft aan dat je die ‘op allerlei manieren’ probeert terug te krijgen. Ik ben heel benieuwd op welke manieren je dit precies probeert. Struin je ’s nachts nachtclubs af in onze hoofdstad? Teister je je man door hem de flesjes drie keer achter elkaar te laten desinfecteren? Zit je te Tinderen terwijl je naast de box zit waar jullie nieuwe zoon daas naar een rammelaar ligt te staren? Verdedig je je postnatale zwangerschapsles op dinsdagavond alsof dit het laatste is wat ‘van jou’ is?

De raad waarom je me vraagt hangt namelijk enerzijds nogal af van wat je doet om de grip terug te krijgen. Anderzijds verandert het de kern van mijn advies niet. Of je nu stilletjes jezelf aan het pijnigen bent of je schoonmoeder met een kolfapparaat dreigt te wurgen; beide zijn onwenselijk. En te voorkomen.

En wel door één radicale daad: door niet langer te proberen de grip terug te krijgen op je leven. Of beter gezegd; het leven zoals je dat kende. Je geeft al aan in zo’n heerlijke cocon te hebben gezeten tijdens je zwangerschap. Wat je inmiddels hebt ervaren is waarschijnlijk de ultieme cocoon burst (letterlijk en figuurlijk). Een kind krijgen. Allerlei natuurwetten, hormonale wetten, emotionele, logistieke en praktische wetten keren ondersteboven.

Grip proberen te houden op zo’n situatie is vragen om problemen. Volgens mij maken vrouwen zelfs drogerende stofjes aan tijdens deze periode. Misschien om de egodood wat te verzachten. Want in die egodood zit je volop zo te horen, lieve Nieuwe Mama. Je oude zelf, je oude leven is voorbij. Daaraan proberen vast te houden is wat je weerhoudt van volop van je zoon te genieten. Niet meer -én ook niet minder.

Een paar dingen zijn daarbij belangrijk om te onthouden. Allereerst dat het voor iedereen onmogelijk is om vast te houden aan onze oude zelf. Mét of zonder kinderen wordt het verhaal wat je hebt over jezelf, wie je bent, waar je voor staat, constant ingehaald door de realiteit. Iemand sterft. Je wordt ziek. Je lief gaat ervan door. Je raakt je baan kwijt. Moet je land uitvluchten. Je krijgt een baby. Allemaal gebeurtenissen die het verhaal over jezelf (een ander woord voor ego) poppen als een zeepbel.

Waarmee ik niet wil zeggen dat het niet pijnlijk is als die bel, of cocon, knapt. We hebben doorgaans allemaal veel geïnvesteerd in het verhaal over onszelf; in jouw geval dat je een vrijheidbeminnende waterman bent, een sterke vrouw. Dat verhaal staat nu onder druk. En vind je het gek: je schuift nieuwe baby, nieuwe baan en nieuw huis even onder in één hoofdstuk. Als je geen ‘dubbel gevoel’ had nu dan zou het haast vreemd zijn, lieve Nieuwe Mama.

Maar geen paniek. Grip verliezen kan bevrijdend werken, als je er niet tegenin gaat. Stel je voor dat je je kracht en geliefde vrijheid op een ander niveau mag gaan ervaren. Want dat is de uitdaging van de cocoon burst. Wat werkt mag je houden en wat niet werkt valt af. Ik zou je aanraden ideeën als ‘dit de mooiste tijd van je leven zou moeten zijn’ als eerste bij het grofvuil te zetten. Alles met ‘zou moeten’ is een rode vlag, zeker nu.

Maar belangrijker nog: misschien ontdek je een diepere kracht in jezelf door in deze periode je kwetsbaarheid toe te laten. Misschien ervaar je een diepere vrijheid door jezelf toestemming te geven het even niet zo goed te weten. Adem die mogelijkheid eens in en kijk hoe dat voelt. Hoe dat zou zijn. Vrijheid 2.0. Grip vasthouden kost veel energie. Energie die je liever in andere dingen wilt steken, zoals genieten van je zoon. Genieten van je eigen, ondersteboven leven.

Alle goeds,

Liefs
Dot

Wil je zelf ook je vraag stellen in deze rubriek? Mail dan je dilemma naar lievedot@happinez.nl.

Dot moedigt aan de volgende dingen mee te nemen in je vraag:

  • Vertel wat meer over jezelf. Geef wat context rondom je vraag.
  • Hoe uit dit dwarszittende dilemma zich in de praktijk van je leven? Wat zeg, doe, denk of laat je erdoor? Geef een specifiek voorbeeld.

Klim in je pen, en wie weet zie jij je dilemma binnenkort beantwoord!

Vond je Dots antwoord behulpzaam en wil je het delen? Ook meepraten over deze vraag kan hier.

Volgend artikel
Lieve Dot: advies aan Moeder die tot Niets Komt
Lieve Dot: advies aan Moeder die tot Niets Komt