Het leven gooit je soms plots een andere kant op zodat je even niet weet waar je het zoeken moet. Maar daar is Dot, je reddingsboei in tijden van woelige wateren. Ze geeft je haar eerlijke, maar liefdevolle mening over grote levensvragen, kleine dilemma’s of wringende kwesties, als een zacht duwtje richting wal.
Het werkt heel simpel: jij stelt (geheel anoniem, ondertekend met een pseudoniem naar keuze) een vraag, Dot geeft – elke donderdag – antwoord. En wie Dot is? Dat houden we nog even geheim…
Deze week geeft Dot advies aan Weinig Behoefte aan Vrienden:
Lieve Dot,
Ik ben gescheiden en heb fantastische al grote kinderen. Ik wil niet meer samenwonen met een man want ik wil helemaal mijn eigen ding doen. Mijn vriend (we latten) heeft amper contact met familie. Ik ook niet veel maar toch wat meer. Elk weekend zijn we bij elkaar. We wonen honderd kilometer van elkaar dus dan zijn we echt leuke dingen aan het doen. De poets en de strijk en de rest doen we door de week.
Maar… in het weekend maken we dus geen tijd voor anderen.
Ik heb nooit veel contacten gehad dus ik mis het niet maar ik vraag me af of het goed is. Ik vermaak me prima door de week, maar vaak alleen. Op het werk heb ik veel collega’s en klantcontacten en overleggen. Ook smalltalk met anderen. Heel leuk, maar na werktijd heb ik daar geen behoefte meer aan. Is dat raar? Moet ik toch vrienden gaan maken?
Groetjes,
Weinig Behoefte aan Vrienden
___________________________________________
Lieve Weinig Behoefte aan Vrienden,
Dit lijkt me een klassiek geval van ‘een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest’. In je brief kan ik geen probleem ontdekken – behalve jouw vermoeden dat er een probleem is. Het klinkt heel aannemelijk dat je leven door je werk, je kinderen en je latrelatie rijk gevuld is, lieve Weinig Behoefte aan Vrienden.
Je kunt jezelf afvragen wat de redenen zouden zijn om vrienden ’te gaan maken’. Vriendschappen aangaan en onderhouden als een soort emotionele verzekering (bijvoorbeeld voor als je relatie voorbij is) kan natuurlijk. Je zou niet de eerste zijn die, geplaagd wordt door toekomstbeelden van Oud&Alleen, naarstig op zoek gaat naar een netwerk. En daar is op zich ook niets mis mee. Maar het is niet wat ik associeer bij de beste vorm van vriendschap. Dat soort vriendschap is een verwantschap die je ontdekt en koestert, niet een appeltje voor de dorst.
Bovendien is vervuld alleen kunnen zijn een deugd, Lieve Weinig Behoefte aan Vrienden. Die jij zo te horen geniet. Er rest mij dan ook niets dan je officieel toestemming te geven om zonder terughoudendheid dankbaar te zijn voor je leven. Ook al ziet het er niet precies uit als op televisie of bij anderen. Geniet als het leven een vriend of vriendin op je pad stuurt. Geniet ervan als dat niet gebeurt. Geniet ervan als de balans van aandacht wat verschuift van je vriend naar je familie en eventuele nieuwe vrienden. Geniet ervan als dat niet gebeurt.
Vertrouw jezelf genoeg om te weten dat wanneer je leven weer van vorm verandert, je de keuzes kunt maken die daarbij passen. Dat hoeft niet eerder. Dit beseffen is een dompelduik in de verfrissende vloeibaarheid van je leven.
Alle goeds,
Liefs
Dot
Wil je zelf ook je vraag stellen in deze rubriek? Mail dan je dilemma naar lievedot@happinez.nl.
Wie weet zie jij je dilemma binnenkort beantwoord!
Vond je Dots antwoord behulpzaam en wil je het delen? Dat kan hier.
