Het leven gooit je soms plots een andere kant op zodat je even niet weet waar je het zoeken moet. Maar daar is Dot, je reddingsboei in tijden van woelige wateren. Ze geeft je haar eerlijke, maar liefdevolle mening over grote levensvragen, kleine dilemma’s of wringende kwesties, als een zacht duwtje richting wal.
Het werkt heel simpel: jij stelt (geheel anoniem, ondertekend met een pseudoniem naar keuze) een vraag, Dot geeft – elke donderdag – antwoord. En wie Dot is? Dat kom je in september te weten – nog heel even geduld dus!
Deze week geeft Dot advies aan Bedrogen:
Lieve Dot,
Ik ben erachter gekomen dat mijn man al anderhalf jaar lang een relatie heeft met een andere vrouw. Mijn man heeft veel gelogen, ook nadat ik hem daarop heb aangesproken. We hebben vier keer besloten samen door te gaan, maar al die keren onderhield hij toch weer contact met die andere vrouw. Hij hield vol dat hij ook van haar hield.
De vijfde keer dat we samen besloten door te gaan sprak mijn man weer stiekem af met die vrouw. Mijn man zegt dat hij absoluut voor mij kiest, maar dat hij van zijn gevoelens voor die vrouw af moest komen. Op dit moment wonen we niet samen omdat ik vind dat ik veel te lang met mijn man heb meebewogen. Hij heeft hulp van een psycholoog en zegt dat hij nu geen contact meer heeft met die vrouw. Hij verklaart de verliefdheid als een vlucht en vulde zijn lage zelfbeeld met haar op.
De trigger van alle problemen bij mijn man is het uit huis gaan van de kinderen. Hij zegt dat hij altijd in een illusie heeft geleefd dat hij een gevoel van vrijheid wil hebben. Het voelt alsof ik in een soort vacuüm zit. De ene dag wil ik verder met mijn man, de volgende dag wil ik er een streep onder zetten. Ik ben moe van deze situatie die nu al negen maanden duurt. Ik vraag me af of ik dit ooit kan verwerken. Ik vind het bovendien moeilijk om die vrouw los te laten, omdat ze me weken heeft lastig gevallen met mails waardoor ik dingen te weten ben gekomen die ik liever niet wist.
Mijn vertrouwen is weg en ik wil mijn man wel geloven, maar het lukt niet. Aan de andere kant heb ik nog wel gevoelens voor mijn man. Daarnaast zijn we 38 jaar samen en hebben twee kinderen. We zijn haast samen opgegroeid en hebben veel lieve vrienden en familie om ons heen. Ik kom niet tot het maken van een keuze. Kan jij me helpen?
Liefs,
Bedrogen
___________________________________________
Lieve Bedrogen,
Belogen worden is erg, maar ik vind persoonlijk dat er iets ergers is. Namelijk liegen tegen jezelf. Als ik heel eerlijk ben, en mijn ge-ja-maar even parkeer, dan moet ik bekennen dat elke keer dat iemand tegen mij loog, ik nog iets harder loog tegen mezelf. Ergens voelde ik het namelijk wel.
Ik lieg dan ook tegen mezelf wanneer ik ergens niet aan wil. Als ik bang ben. Voor verandering, de stress van de boedel te moeten onderverdelen, voor wat anderen over me denken, een angstbeeld van mezelf oud en alleen. Ook lieg ik tegen mezelf wanneer ik gewoon nog niet klaar ben om mijn vermeende gelijk op te geven.
Jouw man, lieve Bedrogen, is best eerlijk en consequent geweest in zijn bedrog. Vijf keer ging hij een relatie aan met een vrouw zonder jouw toestemming, en tot vier keer toe zei hij voor jou te kiezen -om haar vervolgens weer op te zoeken. Je kunt je dus afvragen wie wie bedriegt in jouw situatie. En dan beperk ik me nog maar tot de feiten – en heb ik het niet eens over wat je al dan niet hebt kunnen aanvoelen. Dat weet ik natuurlijk niet, maar het lijkt me wel een goed idee om dat onder je eigen eerlijkheidslicht te leggen.
Ik vermoed dus ook dat niet zozeer zijn bedrog je uitput, maar dat de marathons dit doen die jij in je hoofd rent tussen wíllen geloven dat zijn relatie met deze vrouw voorbij is – en de realiteit. Je geeft zelf al aan dat je van dag tot dag een mentale afstand aflegt tussen er wel en niet voor gaan. Dat is inderdaad uitputtend, lieve Bedrogen. Gelukkig heeft of je daarvoor kiest niets te maken met je man.
Zo kun je beginnen jezelf te ontheffen van je taak om een keuze te maken. Wat je nog niet weet, weet je niet. Jezelf tot vroegtijdige keuzes dwingen helpt zelden. Bovendien zijn er geen scenario’s in dit soort situaties. Je zult misschien merken dat er talloze mensen klaar staan om hun mening te geven. Het is mij opgevallen dat wanneer het thema vreemdgaan betreft, er een beerput open lijkt te gaan bij de mensen om je heen. Onder het vaandel van je te willen beschermen kun je een hoop ongezouten angst-nootjes je strot in gedouwd krijgen. Dat er op vreemdgaan scenario X, Y of Z moet volgen is niet waar. En dat geldt trouwens niet alleen voor vreemdgaan.
Wat me waardevoller lijkt, waardevoller zelfs dan wat je man wel of niet doet, is dat je kijkt waar je eerlijker naar jezelf kunt worden. Wat hij wel of niet doet – zo is wel gebleken – heb je namelijk niet in de hand. Het lijkt mij een tijd om eerlijk te worden over wat je wilt in je toekomst. Om eerlijk te worden over wat je uit angst doet en wat vanuit liefde. Tijd om eerlijk te worden over hoe je je voelt over je man. Laat zijn daden spreken. Zijn daden van tot vier keer toe iets doen waarvan hij heeft gezegd het niet meer te doen (althans, dat verzin ik er zelf bij want dat staat niet in je brief) maar ook de daden waarvan je niet spreekt. Word eerlijk naar jezelf voordat je het van hem verwacht. Geef jezelf de tijd. Je zelf geschonken waarheid is wat je zal bevrijden.
Alle goeds,
Dot
Wil je zelf ook je vraag stellen in deze rubriek? Mail dan je dilemma naar lievedot@happinez.nl.
Wie weet zie jij je dilemma binnenkort beantwoord!
Vond je Dots antwoord behulpzaam en wil je het delen? Dat kan hier.
