Het leven gooit je soms plots een andere kant op zodat je even niet weet waar je het zoeken moet. Maar daar is Dot, je reddingsboei in tijden van woelige wateren. Ze geeft je haar eerlijke, maar liefdevolle mening over grote levensvragen, kleine dilemma’s of wringende kwesties, als een zacht duwtje richting wal.
Het werkt heel simpel: jij stelt (geheel anoniem, ondertekend met een pseudoniem naar keuze) een vraag, Dot geeft – elke donderdag – antwoord. En wie Dot is? Dat kom je dit najaar te weten – nog heel even geduld dus!
Deze week geeft ze advies aan Quarter Life Crisis:
Lieve Dot,
Voor mijn nog maar 27 jaar heb ik al wel redelijk wat levenservaring inmiddels op gedaan, om het maar even positief te benoemen. Naast alle levenservaringen had ik het best prima voor elkaar. Je kent het wel, de standaard dingen. Huisje boompje beestje. Of althans wel het huisje en het beestje maar ook een leuke job en een paar goede vriendschappen. Je hoefde me voor bungee jumpen niet wakker te maken, maar een echt saai leven had ik nou ook weer niet.
Naast dat ik vorig jaar erg ziek ben geworden en daar (voorlopig) nog herstellende van ben, heb ik het idee in een soort ‘quarter life crisis’ te zijn beland. Logisch dat je gaat nadenken natuurlijk zodra je ‘ stil zit’ maar inmiddels ben ik al dertien maanden aan het nadenken. Ik bezoek een coach, ben op yoga gegaan en eet quinoa. En ik kan er maar niet mijn vinger op leggen waar het nou aan scheelt. Maar toch is dat gevoel er wel…
Lieve Dot, waar moet ik beginnen? Uit het niets een motor aanschaffen, mijn baan opzeggen of emigreren zonder enig doel lijkt me ook niet helemaal dé oplossing.
Liefs,
Quarter Life Crisis
_______________________________________
Lieve Quarter Life Crisis,
Waar je moet beginnen is ergens. Het maakt niet zoveel uit waar. Of het nu de motor is, de baan of een quinoa kookboek; íets doen is soms belangrijker dan wát je doet. De onbestemde crisis die je beschrijft, schieten in mijn inbox als paddenstoelen uit de grond. En volgens mij heeft dat te maken met de obsessie met wat in plaats van hoe. De quarter life crisis kan namelijk alleen bestaan op de bosgrond van het idee dat er iets ongewis mis is, en dat je slechts één (of hooguit twee) juiste keuzes verwijderd bent van De Oplossing.
En dan kan de neiging ontstaan om die volgende stap, die illusionaire Juiste Keuze, uit te gaan denken. Zoals je zelf beschrijft coach en pieker je jezelf al dertien maanden naar de uitweg van dit onbestemde gevoel. En laat je gedachtewereld nu de slechtste plek zijn om die te vinden. De originele bedoeling van het eerste kwartaal van je leven is om ervaringen op te doen, te vallen en opstaan en uit de brokstukken een persoon tevoorschijn zien komen.
Kom dus uit de virtuele realiteit van je gedachtewereld en test shit uit, lieve Quarter Life Crisis. Dat is hoe het werkt. Je kunt beter iets doms doen, spijt krijgen en voortaan beter weten, dan niets doen. De hele schepping functioneert zo. Een idee kan zich pas bewijzen wanneer het vorm krijgt. God moest eerst de wereld scheppen voordat Hij kon zien dat het goed was. Als Hij er over had blijven wikken, wegen, yoga-coach-quinoa’en, dan zouden we nog in conceptfase verkeren.
Doe dus iets, lieve Quarter Life Crisis. Waar je met een bocht omheen loopt, is waar je afhankelijk van blijft. Stap erop af en grijp de koe bij de horens. En kom je erachter dat het de verkeerde koe is; excuseer je dan en probeer de volgende. Dit is de tijd ervoor.
Alle goeds,
Liefs
Dot
Wil je zelf ook je vraag stellen in deze rubriek? Mail dan je dilemma naar lievedot@happinez.nl.
Wie weet zie jij je dilemma binnenkort beantwoord!
Vond je Dots antwoord behulpzaam en wil je erover mee praten? Dat kan hier.
