Onlangs zag ik de voorpremière van ‘Walk with me’, een documentaire die een uniek kijkje biedt in het zenboeddhistische kloosterleven op het Franse platteland. Het riep herinneringen op aan mijn eigen avontuur bij Thich Nhat Hanh.
Ik moest en zou het klooster van Thich Nhat Hanh bezoeken, de zenboeddhist die mindfulness naar Europa bracht. Dáár zou ik de ziel van mindfulness vinden; in zijn Plum Village, waar meer dan honderd monniken en nonnen dag in dag uit de essentie van ‘aandachtig leven in het nu’ beoefenen. Bovendien zou ik verblijven op de camping van Sandra en Santi, die jaren in hetzelfde klooster hadden geleefd en daarom op voorhand al betekenisvol voor mij waren. Zoveel mindfulness, verlichting en zingeving bij elkaar. Dat moest toch bovenaards uitzinnig zijn?
Verdwalen in de Dordogne
In eerste instantie was ik de vrolijkste versie van mezelf: met mijn huurauto scheurde ik door het landschap van de Dordogne. Ik nam de ene onbestemde afslag na de andere om opzettelijk te verdwalen tussen vervallen wijndomeinen, waar alleen honden rondzwierven. Laat in de middag stond ik eindelijk voor de poort van de camping. Afgelegen en stil. Toen voelde ik onrust. Hoe kon ik hier ontspannen, lachen en op-en-top mezelf zijn?
Tijdens mijn bezoek aan het klooster de volgende dag werd ik overvallen door dezelfde onrust. De weg ernaartoe voelde als het aftellen tot de grote openbaring, maar mijn eerste stappen in de kloostertuin brachten me opnieuw uit balans. Wil ik hier wel zijn? Kan ik hier tot rust komen, wat denk ik hier te vinden?
Slapend naar verstilling
Het lukte me gelukkig om twee uur in de lotushouding de dharma-lezing te volgen.
Daar in de meditatiehal, tussen talloze monniken, nonnen en bezoekers, deed ik mijn stinkende best om alle onrust niet langer te voeden en me te richten op een moment van mindfulness. En langzaam viel ik in slaap. Zittend op mijn kussentje. Met een rechte rug en verstilde geest. Een unicum voor iemand die enkel in een donkere ruimte zonder geluid kan slapen. Het duurde maar een paar minuten, toch was het lang genoeg om een gevoel van thuiskomen te krijgen. Ontspanning voerde de boventoon, onrust ebde weg.
De ziel van mindfulness
Maar mijn ware openbaring kreeg ik bij de Happy Farm. Dat is een gigantische tuin waar de zogenaamde ‘leken’ uit Plum Village (mensen die in het klooster wonen, maar geen non of monnik zijn) groenten, fruit en kruiden verbouwen om alle bewoners van het klooster dagelijks van vers eten te voorzien. Maar voor mij was het veel meer dan dat. Hier voelde ik de ziel van mindfulness, de kern van het leven. De tuin kwam tot bloei dankzij het harde werk van vereende krachten. Hoe ik mijn ervaringen van het Franse platteland vertaalde naar het dagelijkse leven in het drukke Breda, is weer een ander verhaal.
Ook benieuwd naar het leven van Thich Nhat Hanh?
De Europese première van ‘Walk with me’ vindt plaats tijdens het Happinez Festival op 15 en 16 september om 19.00 uur. Benieuwd? Bekijk hier alvast de trailer:
