‘Misschien’, ‘ik moet er nog even over nadenken’, ‘eigenlijk liever niet’… je kunt op een heleboel verschillende manieren om ‘nee’ heen draaien (terwijl dat eigenlijk precies is wat je bedoelt). Waarom is het zo lastig om die drie letters uit te spreken, en hoe maak je dat makkelijker?
De moeilijkheid van nee zeggen zit hem vaak niet in het afwijzen van het verzoek of de vraag zelf. Het heeft te maken met de consequenties die je aan dat ‘nee’ verbindt. Want als je afwijzend antwoordt zou de ander zich wel eens afgewezen kunnen voelen of nog erger: misschien vindt hij of zij zou jou minder aardig. De wens om in de smaak te vallen bij anderen is een belangrijke reden om geen nee te zeggen. Maar hoe reëel is dat nou eigenlijk?
Het is niet persoonlijk
Voel je je snel schuldig? Verantwoordelijk voor die ander, die door jouw ‘nee’ een andere oplossing moet zoeken? Bedenk je dat het niet persoonlijk is. Je wijst niet de persoon af, maar alleen zijn of haar vraag. Het is mogelijk dat diegene het wel voelt als een persoonlijke afwijzing, maar daar kun jij niets aan doen. De kans is bovendien groter dat hij het wel even vervelend vindt dat je nee zegt, maar er helemaal geen vergaande conclusies aan verbindt.
…dus betrek de reactie ook niet op jezelf
Reageert iemand negatief op jouw ‘nee’, probeer dat dan gewoon te aanvaarden en dus ook niet teveel op jezelf te betrekken. Iedereen raakt wel eens teleurgesteld, dat is niet iets wat je koste wat kost moet willen voorkomen. Als je dat probeert, doe je alsof je een elastiekje bent, maar zelfs dat knapt op een gegeven moment.
Maak de ander niet belangrijker dan jezelf
Soms is iemand formeel gezien belangrijker dan jij, in de zin dat je leidinggevende boven jou geplaatst is. Dat betekent niet dat je klakkeloos alles moet doen wat iemand je vraagt of opdraagt. Je wordt juist gerespecteerd wanneer je grenzen stelt, veel meer dan wanneer je altijd in alles meegaat.
Draai het om
Verwacht jij dat iedereen ieder verzoek van jou automatisch inwilligt, dat de mensen om jou heen altijd tijd hebben? Nee toch?
Je bent geen verantwoording verschuldigd
Misschien ben jij zo iemand die een ‘nee’ altijd uitvoerig inkleedt met redenen, omdat je het gevoel hebt dat je jezelf daarmee vrijpleit of het leed verzacht. Dat is nergens voor nodig. Je bent een ander geen verantwoording verschuldigd: ‘het komt niet uit’ of ‘helaas, het lukt nu niet’ is uitleg genoeg. Jij bent degene die jouw beweegredenen beoordeelt, dat hoeft een ander niet voor je te doen.
Je mag van mening veranderen
Toch ja gezegd, en nu een knagend gevoel? Je hebt het volste recht om van mening te veranderen. Het kan gebeuren dat je eerst ‘ja’ dacht (of het er snel uitflapte) en bij nader inzien toch ‘nee’. Daar kun je prima op terugkomen. Overkomt het je vaak dat je al ja zegt voor je erover hebt kunnen nadenken, leer jezelf dan aan om eerst te zeggen dat je er even over nadenkt.
Gun jezelf grenzen
Het klinkt misschien wat zwaar, maar door steeds ‘ja’ te zeggen perk je je eigen ruimte steeds verder in. Dat voelt verkrampt, benauwd. Door grenzen te stellen geef je jezelf lucht en laat je jezelf zien dat je de moeite waard bent. Je doet er trouwens ook anderen een plezier mee, want je geeft een voorbeeld waar zij wat aan kunnen hebben én je bent veel fijner, ontspannener gezelschap.
