Nee zeggen is lastig, want het is nooit leuk om andere mensen teleur te stellen. Iedereen wil graag een goede en behulpzame vriend(in), collega, partner, kennis of ouder zijn, maar soms moet je je afvragen: ben ik ook goed bezig voor mezelf?
Je verlangt naar meer rust en een legere agenda, maar als iemand je vraagt om af te spreken, een werkshift over te nemen of mee te helpen tijdens een evenement zeg je toch vaak ‘ja’. Zo komt aan de lijst met verplichtingen geen eind, en raak je misschien zelfs oververmoeid. Toch is het lastig om nee te zeggen. We willen immers niemand teleurstellen. Maar wie om die reden altijd ‘ja’ zegt, stelt uiteindelijk zichzelf teleur.
Gelukkig schreef Ernst-Jan Pfauth in zijn ‘Dankboek’ vijf vragen die je jezelf kunt stellen als je een slechte nee-zegger bent. Word je weer eens gevraagd in te vallen op de voetbalclub of een taak van een collega over te nemen, ga dan in gedachten eerst even deze vijf vragen langs. Het kan je helpen een weloverwogen besluit te nemen en een antwoord te geven waar je wél honderd procent achter staat.
Ben ik te makkelijk te bereiken?
Als de vraag je niet bereikt, kun je ‘m ook niet beantwoorden. Volgens Pfauth kan het al helpen om de notificaties op je telefoon uit te schakelen. Zo word je niet voortdurend afgeleid en uit je concentratie gehaald door anderen.
Nieuwe speciale editie: ‘Mindful met Happinez’
-
Over de wijsheid van leven in het nu
-
12 oefeningen voor ultieme ontspanning
-
En meer
Heb ik er lang genoeg over na kunnen denken?
Krijg je een verzoek of uitnodiging? Neem even de tijd om erover na te denken. Mensen hebben vaak de neiging dergelijke vragen snel te beantwoorden, maar gunnen zichzelf daardoor nauwelijks tijd om daar goed over na te denken. Volgens Pfauth is het daarom goed om altijd om bedenktijd te vragen. Dringt de ander aan? Pfauth: ‘Dan hadden ze maar eerder contact op moeten nemen’.
Wil ik het uit plichtsbesef?
Reünies, van familie of je middelbare school. De verjaardag van je tante. Een werkborrel. Een mens krijgt in zijn/haar leven heel wat uitnodigingen. Veel daarvan worden alleen uit plichtsbesef positief beantwoord. Maar moet je dat wel willen? Wat is het beste voor jou? Op een werkborrel over koetjes en kalfjes praten of quality time met je gezin doorbrengen? Naar de verjaardag van je tante of eindelijk eens een avondje tijd voor jezelf?
Hell yeah, or no?
Naast verzoeken die we uit plichtsbesef positief beantwoorden, noemt Pfauth ook nog de vele verzoeken die klein lijken, maar bij elkaar opgeteld toch veel tijd opslokken. Even koffie drinken met een student die interesse heeft in jouw vakgebied. De scriptie van je neefje nakijken. Even een afstudeeronderzoek invullen? Bij alles denk je ‘ach, het kost maar een uurtje’, maar tel al die uurtjes bij elkaar op en je bent toch een hele dag kwijt. Wees daarom extreem selectief in waar je je tijd aan besteedt, zegt Pfauth. Hij gebruikt daarvoor een ezelsbruggetje van de Amerikaanse muziekondernemer en auteur Derek Sivers. Hij zegt: ga alleen op verzoeken in als je reactie ‘hell yeah!’ is. Als je niet enthousiast bent, is het automatisch nee.
Zou ik het doen als het vandaag al was?
Als je verzoeken krijgt voor afspraken in de toekomst ben je sneller geneigd ‘ja’ te zeggen. Er staat tegen die tijd toch nog niks in de agenda. Maar agenda’s lopen snel vol, en tegen de tijd dat die toegezegde afspraak zich aandient, kan het zomaar zijn dat het toch niet helemaal uitkomt. Daarom probeert Pfauth zich nu altijd te bedenken: ‘stel dat de afspraak vandaag zou zijn, heb ik er dan zin in? Als het antwoord ‘nee’ is, is zijn antwoord op het verzoek ook ‘nee’.
