Toen ik bezig was met het schrijven van mijn nieuwe boek De tweede helft van je leven (inmiddels verschenen), zat ik research te doen in de wachtkamer van een huidkliniek. Ik knikte instemmend bij een passage over hoe ‘het volkomen natuurlijke proces van ouder worden bij vrouwen wordt gezien als een nederlaag’, terwijl er even later gloeiendhete stempels op mijn gezicht zouden worden gedrukt.
Eerst zou mijn gezicht vuurrood worden en ruiken als een barbecueworstje, in de weken erna zou het collageen toesnellen om de schade te herstellen en de huid voller en steviger maken. De ironie daarvan ontging me niet. Ik bezweek weliswaar niet voor fillers en messen, maar was absoluut en zeer onverlicht aan het tegenstribbelen bij het zichtbaar ouder worden.
De herfst van je leven
De behandeling had nauwelijks effect en dat is prima. Het is mijn voornemen om organisch van het ene seizoen in het andere te glijden, zoals je ook in de natuur ziet, zonder haast, schaamte en mooie praatjes, met hoogstens een beetje mild tegensputteren. Het seizoen dat ik als vijftigjarige binnen zal treden, is natuurlijk de herfst en dat klinkt wat sneu, maar zo verschrikkelijk is het niet. Ik ken geen ander seizoen dat met zijn uitbarsting van vlammende kleuren zo’n spectaculaire show geeft als het najaar. Er is niets kleurloos en stilletjes, niets weggestopts, uitgeblusts en afgedaans aan de herfst.
Op de drempel van de tweede helft
Het einde van één seizoen is bovendien niet het einde van het hele leven. Er staan, als je de mazzel van een lang leven hebt, nog twee seizoenen vol betekenis, plezier en waarde op je te wachten. Eén fase van je leven eindigt onherroepelijk en daar mag je om rouwen, maar er begint ook iets knisperend nieuws. Op de drempel van de tweede helft zie je dat veel vrouwen ophouden zichzelf op te offeren en weg te cijferen, plooibaar en bescheiden te zijn en door iedereen aardig gevonden te willen worden. Ze worden hoekiger, uitgesprokener, installeren een uitstekend werkende onzinfilter en lijken eindelijk samen te vallen met zichzelf. Een deel daarvan heeft te maken met veranderende hormonen – de natuur helpt je – en een ander deel met de jaren die achter je liggen en die jou iets hebben geleerd.
Ontdek ook ‘Kristallen by Happinez’
- Chakra’s in balans: zo gaat je levensenergie weer stromen
- Handige kristallenindex: de betekenis van 67 kristallen
- En nog veel meer
Rond je veertigste, vijftigste, zestigste is het dus geen zaak om je leven te houden zoals het is en jezelf zoals je was – in een soort poging tot stilstand, tegen de stroom van het leven in – maar om in een volgend hoofdstuk te stappen en een nieuw, grandioos avontuur te beleven. Het is vooruitgang.
Je bloeit op
Je kunt meer momenten van ontzag gaan ervaren voor de natuur en de fantastische, mysterieuze complexheid van het bestaan. Je kunt haast en schroom afleggen, je bewuster worden van de boodschappen van je lichaam en je zintuigen en de tijd nemen om je binnenwereld te verkennen en innerlijk werk te verrichten. Als je dat doet, zul je in het leven getrokken worden en een diepere vreugde en verbondenheid met de levende natuur ervaren dan ooit tevoren. Je zult door ego gedreven selfcare-spiritualiteit en manifesteerzucht heen prikken, de sluier tussen de tastbare en de ontastbare wereld oplichten en je gaan openstellen voor het mystieke.
Je kunt, met andere woorden, opbloeien als de wereld verwacht dat je verwelkt.
Susan’s nieuwe boek ‘De tweede helft van je leven’ is nu verkrijgbaar in de Happinez webshop.