Kun je vanuit je Nederlandse woonkamer de wilde dieren nog redden? En zoja, hoe? Een reclame bracht Pauline op een goed idee.
‘Er zijn nog 3900 tijgers in het wild,’ stond er in het televisiescherm. Het was een reclame van het Wereld Natuur Fonds. Toen ik klein was, zouden de tijgers en walvissen en neushoorns ook al uitsterven. Ik herinner me dat ik me als klein meisje hier erg veel zorgde om maakte. Ik stopte met vlees eten toen ik tien was en zamelde in de weekenden geld in voor stichting Pantera in Friesland (inmiddels heet het Felida), waar oude circusdieren een tweede leven kregen en ik was vastbesloten om de wereld te redden.
Kleine oplage
Nu zijn er nog maar 3900 tijgers, waarvan 350 Sumatraanse. Het is er niet echt beter op geworden sinds ik tien was. Polomerk Lacoste bracht vorige week een ‘limited edition’ polo’s uit waarop de bekende krokodil is vervangen door de andere meest bedreigde diersoorten – de oplage is even ‘limited’ als het aantal dieren in het wild dat over is. 350 keer een polo met de Sumatraanse tijger. Doutzen Kroes voert al jaren campagne voor de olifant. ‘Geven we de tijgers op?’, met die vraag eindigt de WNF-reclame, en ik wil hardop tegen de televisie zeggen: ‘Natuurlijk niet’.
Maar hoe dan niet?
Helpen door in de natuur te zijn
Ik ging op onderzoek uit. Het makkelijkste is geld doneren aan doelen die tijgers, schildpadden of olifanten beschermen. Maar het ‘makkelijkste’ is ook een beetje afstandelijk. Geld geven en verder leven, maar wat is de oorzaak dat dit aan het gebeuren is?
Coming soon: ‘Mindful met Happinez’
-
Over de wijsheid van leven in het nu
-
12 oefeningen voor ultieme ontspanning
-
En meer
Ik besluit om Laurens de Groot te bellen, natuurbeschermer en presentator van wildlife programma’s op Discovery Channel. Al jaren voert hij strijdt tegen stropers, onder andere via zijn eigen Stichting ShadowView dat camera’s en zendmasten plaatst in wildparken in Afrika. Met deze zendmasten worden er Smart Parks gebouwd.In Tanzania en Rwanda hebben ze in een aantal parken mee geholpen de stroperij naar nul terug te brengen.
Hij vertelt me dat één van de grootste bedreigingen voor de grote wilde dieren naast stroperij, nog steeds habitat-verdwijning is. Het is simpel: hun leefomgeving wordt gekapt voor landbouw, voornamelijk voor de productie van veevoer. De Groot: ‘Het grootste verschil kun je nog steeds maken met je mes en vork. Als je meer plantaardig eet, is dat indirect ook ter bescherming van de neushoorn en de olifant.’
Mijn plan als tienjarige was zo gek nog niet.
Laten we activist zijn
Verder meent hij dat iedereen wel iets kan doen. De een kan goed geld inzamelen, de ander goed schrijven. De een kan vrijwilligerswerk doen, de ander naar demonstraties. ‘Waar gaat jouw hart sneller van kloppen? Daar kun je beginnen,’ zegt hij. ‘Op een meer abstract niveau vind ik eigenlijk dat je vandaag de dag niet meer géén activist kunt zijn. We kunnen ons dat niet meer veroorloven. Hoe gaan we van deze wereld een betere plek maken? Laten we dat allemaal gaan ademen. En die missie niet als ‘gedoe’ zien, maar als een ontzettend gave uitdaging.’
Wat kun je in het dagelijks leven allemaal doen om de aarde minder te vervuilen? Pauline Bijster probeert het, en schrijft erover.
Meer weten?
