Je bent veel meer dan een verslaafde, waar je ook aan verslingerd bent – aan kopen, roken, drugs, seks, aandacht, alcohol, games, medicijnen of je telefoon. Dat weet ik heus wel. Toch spreek ik je even zo aan, omdat ik het met je zou willen hebben over dit aspect van je leven.
En omdat de term ‘verslaafde’ gewoon het feit zoals het is op tafel legt: je bent op dit moment ergens van afhankelijk, er is iets in je leven wat ongewild een grote rol speelt en op sommige momenten sterker lijkt dan je wilskracht om ermee op te houden.
Je ‘drug of choice’ trekt aan je, sart en plaagt je, lijkt ervan te genieten dat je hem nodig hebt, vraagt je aandacht, wil je in verwarring brengen, verleidt je. Hij vindt het heerlijk als je hem niet serieus neemt. Hij geeft je een korte bevrediging van je behoeften, vervullend genoeg om naar terug te verlangen en de nadelen van zijn komst te vergeten. Hij houdt niet van jouw zelfstandigheid en onafhankelijkheid. Hij is opgetogen als je zo verdoofd bent dat je geen pijn meer kunt voelen, kunt huilen of denken. Hij is pas tevreden als je helemaal niets meer kunt voelen.
Mocht je willen weten wat mijn persoonlijke connectie is met verslaving: ik blijf zo ver mogelijk weg van verslavende middelen als mogelijk omdat ik al vroeg in mijn leven de effecten ervan van dichtbij heb gezien. Je zou kunnen zeggen dat ik verslaafd ben aan evenwicht, aan een enkel grensje overschrijden en dan op een holletje weer terug.
Wat ik je zou willen zeggen, lief verslaafd mens, is dit: je bent niet je verslaving. Je hebt ermee te maken. Het is de regen waar je doorheen loopt. Soms is die regenbui zo hard dat je even moet schuilen, andere keren moet je hem maar gewoon trotseren, met de kraag van je jas omhoog en je hoofd gebogen. En dan ineens houdt het even op met regenen en breekt de zon door. Het is een vergissing te denken dat het nooit meer zal regenen als de zon schijnt, maar ook dat de zon nooit meer zal schijnen als het regent.
Als de eerste wolken aan de hemel verschijnen en het zachtjes begint te regenen, en het middel van je keuze zijn macht bijna onmerkbaar uitoefent, wees er dan op tijd bij om je evenwicht te bewaren. Reik naar al die dingen en mensen die jou energie en vreugde geven, vraag ze om even met je te schuilen. Voel je gedragen door een kracht die van je houdt, precies zoals je bent, inclusief je zwakheden en afhankelijkheden, je een goed gevoel geeft en er niets voor terug verwacht.
Met liefde, respect en bewondering voor de manier waarop jij je verslaving het hoofd probeert te bieden,
Susan
Meer brieven lezen van Susan Smit?
- Dit is een brief die elke vrouw zou moeten lezen
- Deze brief is voor iedereen die ooit verlaten is door zijn geliefde
- Aan alle bonusouders: Susan Smit schreef je deze brief
