Filmmakers Holli Rae en Sara Landas trokken in 2012 kriskras door de Verenigde Staten op zoek naar persoonlijke verhalen van krachtige vrouwen. Het resultaat is de documentaire ‘The Goddess Project’, waarin meer dan 100 vrouwen van alle leeftijden en achtergronden hun ervaringen te delen. We spraken Holli Rae tijdens haar korte bezoek aan Nederland.
Voor mensen die ‘m nog niet gezien hebben: waar gaat ‘The goddess project’ over?
“Het concept is eigenlijk heel simpel: in de film zie je het persoonlijke verhaal van meer dan 100 vrouwen van uiteenlopende leeftijden en achtergronden. Van professionele healers en circusartiesten tot alleenstaande moeders en CEO’s. Wij geloven dat eigenlijk iedereen een verhaal heeft dat het waard is om verteld te worden, maar dat er in de media vooral aandacht is voor bepaalde groepen. We wilden dat iedereen zichzelf wel herkende in de film.”
Waarom wilden jullie deze documentaire maken?
“Het is zo belangrijk dat er een ander beeld van vrouwen wordt geschetst in de media. We worden ons daar als maatschappij gelukkig steeds bewuster van de laatste jaren. Als jonge meiden opgroeien, speelt de media een gigantische rol bij het vinden van rolmodellen te vinden en het vormgeven van een eigen identiteit. Toen ik opgroeide waren er helaas maar weinig krachtige vrouwen in de media te vinden. Ik las de ‘Cosmopolitan’ en keek Hollywood-films, maar leerde daarvan vooral hoe ik mannen kon behagen en hoe ik sexy kon zijn. Op latere leeftijd ging ik me daarover frustreren. Waarom worden alleen die verhalen verteld? Uiteindelijk besloten we te stoppen met praten en ook echt iets te doen.”
Best een moedige beslissing.
“Ja, want we hadden geen vooropgezet plan. Sara en ik waren huisgenoten in die tijd en verkochten al onze spullen. Met Kickstarter (een fundraising-website) wisten we genoeg geld op te halen om dit project te starten. In een kleurrijke, omgebouwde schoolbus begonnen we aan onze reis, zonder te weten of het een succes zou worden. Uiteindelijk wordt de film nu over heel de wereld uitgezonden, net als nu in Nederland.”
Coming soon: ‘Mindful met Happinez’
-
Over de wijsheid van leven in het nu
-
12 oefeningen voor ultieme ontspanning
-
En meer
Hoe raakten jullie in contact met al die inspirerende vrouwen eigenlijk?
“Veel tips kregen we via social media, maar ook onze opvallende vervoersmiddel speelde een grote rol. Op de zijkant van de bus was in koeienletters ‘The Goddess Project’ te lezen. Dat trok overal waar we kwamen veel bekijks. Zo raakten we in gesprek met de meest uiteenlopende mensen en ontdekten we dat eigenlijk iedereen wel een krachtige vrouw in zijn/haar omgeving had. De verhalen die ons het meeste raakten, zijn uiteindelijk in de film gekomen.”
Even over de naam: waarom heet het ‘The goddess project’?
“Bij het woord ‘goddess’ denk ik aan de universele vrouwelijke levensenergie. Een energie die voedend, zorgzaam en medelevend is, een brenger van leven. Van die energie gaat een enorme kracht uit, maar door de eeuwen heen is de aandacht vooral uitgegaan naar het mannelijke perspectief en de mannelijke energie. Dat moet weer in balans komen. Ook heet het zo omdat ik geloof dat er in elke vrouw een godin schuilt, ook al zijn we vaak bang om onszelf zo te zien of noemen. Het betekent immers puur dat je de vrouwelijke kracht in jezelf omarmt en durft te tonen.”
Wat is de grootste les die je hebt geleerd?
“Hoe langer je met iemand spreekt, hoe meer je ontdekt hoeveel je gemeen hebt. We hebben tegenwoordig al snel een oordeel klaar, gebaseerd op uiterlijk, religie of woonplaats. Ik kom uit Californië, één van de meest spirituele, open-minded staten in Amerika. Voorafgaand aan dit project maakte ik me een beetje zorgen. Zou ik op het platteland in het conservatieve zuiden en midden-westen van Amerika wel gelijkgestemde mensen vinden? Uiteindelijk is de grootste les die ik heb geleerd: wij mensen zien er misschien allemaal anders uit, maar in de kern zijn onze uitdagingen, angsten en verlangens zijn hetzelfde.”
Welke boodschap wil je vrouwen meegeven met deze documentaire?
“Ik hoop dat vrouwen hun persoonlijke verhaal met elkaar delen op een opbouwende manier. Het is zo belangrijk dat vrouwen elkaar daarin te steunen. Ik krijg veel reacties van vrouwen die na het zien van de documentaire zeggen: ‘als zij het kan, dan kan ik het ook’. Ik hoop dat vrouwen gaan inzien wat voor kracht er in hen schuilt en dat dat ze de moed geeft om hun eigen gevoel te volgen. Toen ik aan dit project begon, had ik nooit verwacht dat het zo’n succes zou worden. De film wordt nu over de hele wereld getoond en ik krijg ineens allerlei verzoeken om te komen spreken en mijn eigen verhaal te vertellen. Voor een groep mijn verhaal vertellen is iets wat absoluut buiten mijn comfortzone ligt, maar ik doe het toch. Omdat ik weet: als zij het kunnen, kan ik het ook.”
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
