Lieve zwangere,
Ik weet niet of jij, lieve zwangere, al in dit stadium bent of je erop verheugt, maar ik herinner me als de dag van gisteren hoe het voelde toen het, op de rand van de slaap, voor het eerst kriebelde in mijn buik – alsof er belletjes uit elkaar klapten. Ik sperde mijn ogen open in het donker. Het moest de baby zijn. Ik hield mijn adem in en wachtte. Ik ging op mijn rug liggen en legde mijn handpalmen plat op mijn buik. Er borrelde weer iets wat niet met mijn handen van buitenaf, maar alleen van binnen voelbaar was. Een extatisch gevoel van triomf overspoelde me: het kind was er. Het bestond.
Het is een vreemde gewaarwording; te weten dat je niet langer alleen bent in je lichaam. Dat je iemand anders, je weet nog niet wie precies, met je meedraagt waar je ook gaat. En dat die persoon op een zeker moment uit jou geboren zal worden en dan op jou zal rekenen voor zo’n beetje alles.
Zwangerschap is oeraards en uiterst spiritueel
Bij dat eerste teken van leven in mijn buik voelde ik iets wat op liefde leek, maar alles oversteeg wat ik eerder aanzag voor liefde. Het was een allesomvattende versmelting met iets teers en kostbaars dat mijn hunkering met eenzelfde hunkering beantwoordde. Zwanger zijn en leven geven is een ontwikkeling van jewelste. Een zwangerschap is oeraards en uiterst spiritueel. Ze opent je, brengt je in contact met de diepere laag van het bestaan, verlegt je grenzen, maakt je kwetsbaar en krachtig. Zwangerschap brengt je in contact met de hemelse en aardse krachten die in jou werken en het wonder van het leven. Als je het toestaat kunnen het negen van de meest miraculeuze, verbazingwekkende, mysterieuze en transformerende maanden van je leven zijn.
Op andere momenten lijkt het mysterie ver weg en maak je je misschien zorgen: over de bevalling die je zal moeten doorstaan, de vrijheid die je zult verliezen, de vraag hoe je relatie, als je die hebt, zich zal ontwikkelen met een kind erbij. Over hoe je kind zal gedijen in de soms zo harde, oneerlijke wereld waarvoor het zich gereed maakt binnen te gaan.
Je lichaam als wereld
Soms is het leven dat in je groeit intens aanwezig. Dan voel je je vruchtbaar, vrouwelijk, rond, vol van een overstromende energie. Je bent iets aan het maken! En als je verder in de zwangerschap bent, is er het opzwellen. Het week worden. Het vocht vasthouden. Enkels dik, voeten dik. Pijn in je rug. Je nauwelijks kunnen omdraaien in bed. Vergeetachtig zijn. Niet meer je aandacht bij de wereldse dingen kunnen houden. Alsof je een opblaasboot bent die in de zee dobbert, weg van de kust.
In je binnenste groeit je kind steeds complexer, steeds volmaakter en jouw lichaam is steeds meer een wereld die hem of haar voedt, omvat en faciliteert. Totdat ze niets meer kan geven, geen ruimte meer kan bieden en de baringsweeën beginnen.
Beleef je zwangerschap bewust
Je kind wordt geboren en vanaf dat moment bestaat hij of zij voor de buitenwereld pas. Dan pas is er sprake van ‘een mens’. Maar voor jou – dat hoef ik jou niet te vertellen, lieve zwangere – was je kind al maanden echter en wezenlijker dan alles wat je kon aanraken. Het kind verlaat jouw wereld en ‘komt ter wereld’. En dan zul je, hoe gek het ook klinkt, want je hebt eindelijk je baby in je armen, ook moeten rouwen om wat voorbij is. Het wereld zijn, voertuig zijn, één wezen zijn die twee zielen herbergt. Dus beleef je zwangerschap maar bewust, prachtige, ronde vrouw, met je geest, je lichaam én je ziel.
Met alle achting en liefde voor de unieke manier waarop jij je zwangerschap ervaart en vormgeeft,
Susan
