Soms is het moeilijk om de juiste woorden te vinden. Je wilt de ander wel begrijpen, maar het is alsof je niet op dezelfde golflengte zit. Jullie ervaringen zijn zo verschillend. Wat kun je doen om de ander beter te snappen, en in contact te blijven? Holding space is liefdevol ruimte openhouden.
Stel, je hebt het moeilijk. Je vriend heeft je in de steek gelaten, een familielid is ernstig ziek of je raakt overbelast op je werk. Nu komen er vriendinnen op bezoek en je vertelt over je probleem. ‘Erg hoor,’ zegt de ene vriendin, ‘maar weet je wat míj laatst overkwam, dat was pas erg.’ Vriendin twee zegt: ‘Als je nou gewoon even dit of dat…’ en dan volgt langdurig en uitgebreid haar advies. Nummer drie zegt: ‘Je moet niet overal zo overgevoelig op reageren. Kweek eens een beetje eelt op je ziel, zeg.’
Veilige ruimte
Holding space is het tegenovergestelde van deze reacties. Letterlijk betekent het zoiets als: ruimte vasthouden, of ruimte bewaken. Ruimte is leeg, en daar gaat het juist om: een lege, maar veilige ruimte. Iemand die bereid en in staat is om ruimte te maken voor jou en je probleem en die ruimte te ‘bewaken’ met liefdevolle aandacht, zodat jij zelf kunt groeien en bloeien, doet eigenlijk niet zoveel. Hij of zij is ontspannen, wacht af, is bereid om alles te horen, ook pijnlijke details. Hij of zij schermt zich niet af, legt haar eigen ego er niet in, betuttelt niet, bedisselt niet, zorgt ervoor dat je je niet dom en suf voelt. Kortom: helpt je groeien in je eigen tempo.
Hart open
In een ontroerende blog vertelde de Canadese coach Heather Plett over holding space. Ze vertelt daarin over de periode dat haar moeder op sterven lag en dat zij en haar broers en zusters fantastisch begeleid werden door een verpleegkundige. Deze Ann gaf alleen maar de hulp die ze echt nodig hadden en liet hen heel veel zelf doen, zelfs morfine-injecties geven als de moeder rusteloos werd. Ann was op afroep beschikbaar, maar drong zich niet op. Juist omdat ze zich op de achtergrond hield en alleen informatie en hulp gaf als erom gevraagd werd, was haar ondersteuning veilig. ‘Als we de open ruimte bewaken voor iemand,’ schrijft Heather Plett, ‘dan openen we ons hart, bieden we onvoorwaardelijke steun aan, en laten we alle vormen van oordeel of dwang los.’
Tips om ruimte te bieden
We willen het allemaal wel kunnen: op zo’n open, liefdevolle manier iemand anders bijstaan. Maar hoe? Drie tips.
1. Zorg dat mensen zich veilig voelen, zelfs om te falen
Mensen die groeien en zich ontwikkelen of ergens doorheen gaan, maken altijd wel ergens onderweg fouten. Holding space betekent dat je daar geen oordeel over hebt en zorgt dat ze zich daarvoor niet hoeven te schamen. Dan geef je ze de ruimte om zichzelf weer bij elkaar te rapen en verder te gaan, en te leren van hun fouten.
2. Laat je eigen ego erbuiten
Niet makkelijk… maar wel belangrijk. Zodra je gelooft dat een ander niet zonder jouw hulp kan, of je ergert als het niet meteen lukt, of je persoonlijk gekwetst gaat voelen door de emoties van de ander, is je ego ermee aan de haal gegaan.
Dit schreef Heather in een van haar nieuwsbrieven: ‘Bewust je mond houden is een van de belangrijkste principes van holding space. Om iemand anders (en onszelf) groeiruimte te gunnen moeten we weten wanneer we moeten praten en wanneer we stil moeten blijven. Als ons ego erbij komt, willen we advies geven, verbeteringen in het verhaal van de ander aanbrengen, grip houden op het resultaat, of op zijn minst aan anderen laten merken hoe knap wij zijn. Dat is allemaal schadelijk voor de ruimte om te groeien. Het haalt de aandacht weg van de persoon voor wie je de ruimte bewaakt, en vestigt de aandacht op jezelf.’
3. Sta mensen toe ingewikkelde emoties te voelen, ook negatieve
Hiervoor moet je zelf het nodige werk verricht hebben aan je eigen schaduwkanten en er niet meer bang voor zijn. Als de ruimte die je met je energie bewaakt voor de ander veilig genoeg is, kan er zomaar verdriet, angst of woede opkomen. Ten eerste is het dan belangrijk om die gevoelens bij de ander te laten en je er niet verantwoordelijk voor te voelen. Net zo belangrijk is het om die emoties niet te veroordelen of er kritiek op te hebben. Vertrouw maar dat ze er mogen zijn en dat de ander mag voelen wat er te voelen valt. Juist emoties die er mogen zijn, gaan weer voorbij.
