In een wereld vol herrie hebben we steeds meer behoefte aan stilte. Maar wat is stilte, en waar vind je die? Erling Kagge probeert in zijn boek ‘Stilte’ op 33 manieren om antwoord te vinden op die vragen.
Wat is stilte?
Stilte is een mysterie.
Waar kun je het vinden?
In jezelf.
Waarom is het nu belangrijker dan ooit?
Omdat je stilte nodig hebt om je staande te houden in een wereld vol lawaai.
Coming soon: ‘Mindful met Happinez’
-
Over de wijsheid van leven in het nu
-
12 oefeningen voor ultieme ontspanning
-
En meer
Zelf gelooft hij aanvankelijk in tochten in de natuur, als manier om de stilte in jezelf te vinden. ‘Laat je elektronische apparaten thuis liggen en loop in één richting totdat er rondom je niets dan leegte is,’ schrijft hij. ‘Zorg dat je drie dagen en nachten alleen bent. Praat met niemand. Gaandeweg zul je kanten aan jezelf ontdekken die je was vergeten.’
Oh, het klinkt zo eenvoudig. ‘Je hoeft je alleen maar terug te trekken,’ schrijft Kagge. ‘Je moet je eigen Zuidpool vinden.’
Maar Erling! We zijn niet allemaal poolreizigers, zoals jij! We kunnen niet allemaal even een vliegtuig nemen richting Antarctica en qua opwarming van de aarde zouden we dat trouwens ook niet eens wíllen. En hoe vind je die stilte als je géén drie dagen en nachten de tijd hebt? Bijvoorbeeld omdat straks de kinderen uit school komen, of omdat je werk nog af moet, of omdat de familie straks op de stoep staat voor het kerstdiner? De geglaceerde worteltjes zijn nog niet klaar!
Stilte is eng
En nog even los van die praktische bezwaren: stilte is beangstigend. Als we ons vervelen, pakken we onze telefoon. Als we ’s nachts wakker worden zetten we de wekkerradio aan. Want stilte is eng. In de stilte begin je te piekeren en als je daar eindelijk mee klaar bent, hoor je plotseling een koor van kleine stemmetjes die ongemakkelijke vragen stellen.
- Wie ben jij eigenlijk?
- Ben je wel gelukkig?
- Ja maar écht?
- Wat vind jij? Vind je misschien niets?
- Ben je niemand?
Misschien moeten we daar gewoon doorheen. Misschien is werkelijke stilte wat je bereikt als dat stemmetje in je achterhoofd eindelijk óók z’n mond houdt. Daarvoor hoef je niet naar de Zuidpool, je hoeft geen drie dagen en nachten te lopen over het ijs.
Het moment dat je de stilte vindt
Erling Kagge komt daar zelf het dichtstbij in de kleine momenten waarin hij het gevoel heeft dat hij tegelijkertijd in de wereld aanwezig is en toch niet. ‘Het moment waarop ik naar de horizon tuur en door mijn omgeving gefascineerd ben, het moment dat ik eenvoudigweg naar het groene mos op een steen kijk en mijn ogen er niet van af kan houden, of het moment waarop ik gewoon een kind in mijn armen heb.’
Misschien is dat het antwoord. Het moment dat je de stilte vindt, is niet het moment dat je nieuwe kanten aan jezelf ontdekt die je was vergeten; het is het moment dat je jezelf vergeet. Het moment dat je er alleen maar bént, zonder er iets van te vinden.
Misschien zijn het uiteindelijk de dichters die er nog het dichtst bij komen. Zoals in het gedicht van William Blake dat Erling Kagge citeert.
De wereld zien in een korrel zand
En de hemel in een wilde bloem,
Houd het oneindige in de palm van je hand
En de eeuwigheid in een uur.
– William Blake
Want uiteindelijk, concludeert ook Kragge, blijft de stilte in jezelf een mysterie. ‘Ik denk niet dat je iets anders moet verwachten.’
En dat is iets om toch even stil van te worden.
Meer lezen?
Erling Kagge, ‘Stilte. Jezelf staande houden in een wereld vol lawaai’ (A.W. Bruna uitgevers). Lees hier meer over de meditatie van zenmonnik Thich Nhat Hanh over stilte. Of doe de 4-minuten meditatie.
