Ik doe het elke dag wel een keer, onder de douche, op de fiets, terwijl ik een doekje over het aanrecht haal, in mijn werkkamer: hardop in mezelf praten.
En dat zijn dan geen zinnetjes van het type ‘O, vergeten!’, maar hele verhandelingen over hoe iets zit waar ik me druk over maak. Analyses van een situatie, uitpluizingen van de meest kinderachtige emoties, vermoedens van wat een ander verzwijgt, maar wat ik heus wel doorheb. Ik leg als het ware aan mezelf uit hoe iets in de diepste kern in elkaar steekt, wat ik nu precies voel en waarom. Ik proef de woorden in mijn mond en zodra ze kloppen, kom ik tot rust. Mijn lichaam wordt weer kalm, mijn hoofd houdt op zich met gedachtencirkeltjes dol te draaien. De knoop is ontward. Ik kan weer door.
Het ‘internal unloading’ effect
Bioloog Andrea Salvi onderzocht 20 jaar lang mensen die zich zelden ziekmelden, geen chronische stress ervaren en langzaam verouderden. Het lag niet aan hun genen, dieet of routines, maar ze hadden allemaal iets anders gemeen: ze praatten hardop tegen zichzelf. Salvi noemde dit het ‘internal unloading effect’: gedachten hardop uitspreken om emoties te verwerken en stress af te voeren. Neurowetenschappers bevestigden in 2021 dat deze gewoonte het cortisolniveau al na 5 minuten met 23% doet afnemen. Het immuunsysteem gaat van de verdedigings- naar de herstelmodus.
Je eigen stem als externe autoriteit
Als we hardop verwoorden waar we ons zorgen over maken, wat zich in en buiten ons afspeelt, registreert het lichaam dat als een teken dat de dreiging is herkend en aangekaart. Het brein neemt je eigen stem waar als een externe autoriteit die de situatie onder controle heeft. Alles is weer veilig. Je systeem ontspant, je geest staat weer open.
Online training Handlezen
- Leer in 8 lessen de basis van het handlezen
- Krijg inzicht in jouw talenten, uitdagingen, kwaliteiten en/of blokkades
- Cadeau: boek Handlezen & afdrukvel
Behoed voor een mentale crisis
Tien jaar geleden nam dit tegen mezelf praten groteske vormen aan; vlak nadat de vader van mijn kinderen plotseling vertrok. Ik herinner me ijsberen door mijn werkkamer, want zitten lukte niet, een onafgebroken stroom zinnen uitsprekend over wat ik dacht, wat ik voelde, wat er aan de hand was. Zonder enige rem. Alles mocht precies zo groot, dramatisch en lelijk zijn als ik het ervaarde. Had iemand me toen zo gezien, dan had hij me voor gek verklaard. En toch geloof ik dat dit me juist voor een mentale crisis heeft behoed.
In het volle licht van bewustzijn
Voor mijn gevoel gaat de uitwerking van zelfpraat nog verder dan het heilzame effect op lichaam en geest. Ik geloof dat het op een spiritueel niveau doorwerkt. Zodra iets nietsontziend is aangewezen, tot in de kern begrepen en hardop uitgesproken met de juiste woorden, dan heb je het ‘in de stof getrokken’. Daarna kan het vanaf die aardse positie verder doorwerken in hoe de dingen lopen, in de mogelijkheden die je worden aangeboden. Je hebt alles netjes op de plek waar het hoort gelegd, in het volle licht van bewustzijn, klaar om verder te worden uitgewerkt.
Meer lezen van Susan Smit?
Wat zegt je intuïtie écht? Zo kom je erachter, volgens Susan Smit.
