Een boek met alleen maar lege bladzijden is het enige boek over God dat waarachtig kan zijn. Alles wat je over het goddelijke zegt is immers eerder onjuist dan juist, omdat het goddelijke ons menselijke en beperkte voorstellingsvermogen ver te boven gaat.
Wie zich richt op het definiëren van het hogere, zal zich blindstaren op de definitie zelf en daardoor de weidsheid en diepte van het gedefinieerde verliezen. Het is alsof je de wolkenlucht in een doosje wilt doen: je hebt heus wel iets te pakken van de lucht, maar als je je daarna alleen nog maar op dat doosje concentreert en niet meer af en toe omhoog kijkt naar de steeds veranderende, hoge wolken, mis je meer dan je hebt. Wie anderen vervolgens dat doosje wil opdringen als de enige echte wolkenlucht, drijft nog verder af van de waarheid.
Mysterie
We zouden er goed aan doen het mysterie het mysterie te laten. Om de neiging te weerstaan theorieën en verklaringen te zoeken en ervan af te zien om te willen begrijpen, omvatten, beschrijven. Er zijn geen formules, geen garanties en geen diploma’s. Franciscus van Assisi, een van mijn favoriete mystici, zou eens hebben gevraagd aan een amandelboom of hij over God wilde spreken. Daarop begon de amandelboom te bloeien.
De weg vrijmaken
Het goddelijke laat zich niet terugbrengen tot woorden. Maar je hebt je stijgende en dalende adem, je geest, je kloppende hart en je ziel die zachtjes stuurt. Je hebt twee handen om elk moment dat het hogere zich laat voelen, mee bij de kladden te grijpen. Je hebt twee ogen om alles wat het onzichtbare heeft voortgebracht in je op te nemen en te bewonderen. Je hebt de stilte in jezelf die zich verbindt met het onbevattelijke en een glimlach op je gezicht tovert.
Het dichtst bij de waarheid over het goddelijke komen we als we alle ideeën loslaten, zodat we de weg vrijmaken om te ervaren.
Meer lezen van Susan Smit?
Ben jij altijd op zoek naar de waarheid? Dan is deze brief voor jou.
