De een wil loslaten, de ander vasthouden… Met deze inzichten leer je jezelf en je partner beter te begrijpen, zodat je elkaar minder kwalijk neemt.
De meeste ruzies komen voort uit verwijten aan elkaar. Waar het bij vrouwen vaak gaat om: ‘je houdt niet genoeg van me’, gaat het bij mannen meestal om: ‘je verstikt me’. Als je weet dat het geen karakterfout is maar de aard van het beestje om de ander te willen bezitten of weg te vluchten, kun je er vaak om glimlachen.
Wat je projecteert ben je zelf
De Zwitserse psychiater Carl Gustav Jung noemde het normale menselijke ontwikkelingsproces een proces van individuatie. Iedere man heeft ook een vrouwelijke kern in zich, stelde hij, maar die is onbewust. En elke vrouw heeft een onbewust innerlijk stuk mannelijkheid.
Als je jong bent, projecteer je die andere kant op een ander mens. Een man ziet dan zijn eigen innerlijke ‘droomvrouw’ in degene op wie hij verliefd wordt. En als vrouw zie je in een man wat je zelf eigenlijk in je hebt aan mannelijke eigenschappen, maar nog niet bewust ontwikkeld.
Online training Tantra & seksuele energie
-
Voel je lichter, vrijer én levenslustiger
-
Meer uit je hoofd zijn en meer in contact met je lichaam
-
Meer dan 5.925 trainees gingen je voor
In de loop van de relatie neem je je projecties terug: nou, zo lief is ze toch niet… Nee, zo vrij blijkt hij niet te zijn… Van de weeromstuit ontwikkel je dan zelf je andere kant.
Wat als je partner niet (meer) past in je droomplaatje?
Het is vaak een lastig proces. Want dat terugnemen van projecties doe je dus alleen maar als de ander, je geliefde, niet blijkt te passen in je droomplaatje. Als hij niet zo stoer of zorgzaam blijkt als je aanvankelijk dacht. Of als zij niet zo accepterend en bewonderend is als je graag zou willen. Elke relatie gaat door een fase van desillusie en ontnuchtering – en in die tijd kun je elkaar makkelijk kwijtraken.
Je voelt je misschien benauwd door de eisen of de verwijten van de ander, of je voelt je eenzaam en in de steek gelaten. Je gaat je ergeren, je gaat de ander op zijn kop zitten of proberen te veranderen.
Herken het patroon
Er bestaat zoiets als archetypische vrouwelijkheid, met een lichte kant en een schaduwkant, en er zijn ook archetypisch mannelijke eigenschappen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat alle vrouwen stereotype vrouwelijk zijn en alle mannen stereotype mannelijk. Integendeel, we zijn als mens unieke samenstellingen van m/v.
Maar als je het basisprincipe kent, herken je meestal nog wel een en ander.
Het vrouwelijke archetype
Op emotioneel gebied is de tendens van het archetypisch vrouwelijke om de partner vast te houden, bij zich te houden. Samen op de bank zitten om over gevoelens te praten, bijvoorbeeld, is een typisch vrouwelijke wens. De lichte kant is dat je als vrouw intens betrokken bent bij je relatie. Maar die wens kan makkelijk ontaarden in een neiging om je geliefde niet alleen te omarmen maar ook te bezitten, ja zelfs op te slokken… door bazig te worden, betuttelend, of snibbig en bitchy. Dat is de vrouwelijke schaduw.
Het mannelijke archetype
De archetypisch mannelijke neiging is om stoer en sterk vrijheid en ruimte te scheppen, door grenzen te overschrijden. De mannelijke schaduw bestaat uit de neiging om zich te laten gaan, om alles te laten gaan – om uit te stromen, weg te lopen, te verdwijnen. Dan duikt de archetypische man achter zijn computer, of de kroeg in, en als hij wel voor je staat in de kamer, kan hij zo’n archetypisch mannelijke wazige blik in zijn ogen krijgen: ‘Ja schat, goed schat…’ waarbij je je afvraagt of hij wel écht hoort wat je zegt.
Verbinden en loslaten
Het vrouwelijke vasthouden wil verbinding – en uiteindelijk wil het echte liefde worden. En het mannelijke loslaten wil grenzen overschrijden, nieuwe wegen banen – en uiteindelijk wil het zich ontwikkelen tot vrijheid.
Niet toevallig zijn liefde en vrijheid dé twee grote universele idealen van de mensheid. En dat is op elk niveau van de ontwikkeling zo, al in het prilste begin. Elke baby wordt geboren met de twee vurige verlangens: hou me vast, hou van me, zorg dat ik me veilig in verbinding voel – en laat me los, laat me het zelf doen, gun me mijn autonomie.
Zo werkt vrijheid in de liefde
Het belangrijkste is: we willen het allebei, we hebben het allebei nodig. Geen van beide idealen mag ‘winnen’ van de ander.
Als de vrouwelijke schaduw de overhand krijgt, is de liefde mislukt, want de geliefde is tot pantoffelheld gemaakt, gekleineerd, geannexeerd. Dat is het tegenovergestelde van liefde, want liefde is dat je wilt dat de ander kan worden wie hij werkelijk is.
Als de mannelijke schaduw wint, is de vrijheid mislukt, want meestal eindigt het in een verslaving – aan de computer, aan geld verdienen of aan wat dan ook – en dat is het tegenovergestelde van vrijheid.
De clou van het model is: de liefde heeft vrijheid nodig om echte liefde te worden, en de vrijheid heeft liefde nodig om te worden tot spirituele vrijheid. Vrijheid en liefde zijn uiteindelijk twee kanten van dezelfde medaille, namelijk een staat van belangeloze liefde. Die twee kwaliteiten verenigen in jezelf – daarvoor hebben we elkaar nodig.
