De film The Shape of Water, een nieuwe sprookjesachtige film van Guillermo del Torro, gaat hierover. Over ware, echte, werkelijke liefde, en hoe water – net als een hevige liefde – zijn weg altijd vindt. Het bezit zoveel kracht dat het steen kan doen slijten, als je maar lang genoeg wacht.
Verliefd op een wezen van water
In de film wordt de verlegen Elisa verliefd op een buitenaards wezen, als ze een geheime ruimte moet schoonmaken in een zwaarbeveiligd en verborgen laboratorium dat zich ergens in de Verenigde Staten bevindt ten tijde van de Koude Oorlog. Elisa is doofstom, en daardoor net als het wezen een buitenstaander. Toch vind ze een manier om met het wezen in water te communiceren: via gebarentaal.
Water als metafoor voor echte liefde
De film lijkt ons te zeggen dat liefde voor het vreemde, verkeerde en onbekende net zo sterk en krachtig kan zijn als datgene dat we lief hóren te hebben. Dat je liefde en de kracht daarvan niet volledig zelf in de hand hebt, en dat het je soms bovenmenselijke krachten geeft. Dat het verschillen kan opheffen en dat het zielen kan versmelten en verbinden. Het geeft ons leven zin, het maakt dat je weet waarom je ’s ochtends wakker wordt en kleurt je dagen met de allerdiepste en mooiste kleuren in.
Dus waarom zou je je inhouden als het om echte liefde gaat? Alles is vergankelijk, maar de diepe banden die je met liefde kunt smeden lijken soms als enige de tand des tijds te doorstaan. Het is het beste advies dat je kunt geven: om echte liefde niet te ontkennen als het verschijnt – want het laat je de schoonheid van het leven zien.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
The Shape of Water is sinds donderdag 15 februari te zien in de bioscopen en filmtheaters.
