Door liefdevolle aanrakingen kom je letterlijk en figuurlijk beter in je vel te zitten.
Zoals je honger en dorst hebt, kun je ook een gemis hebben aan huidcontact. Er is een woord voor dat gevoel: huidhonger. En daar valt zoveel over te vertellen dat je er met gemak een boek mee vult, bewijzen Bruno Müller-Oerlinghausen en Gabriele Mariell Kiebgis.
De auteurs zijn gespecialiseerd in lichaamsgerichte therapie en massagetechnieken, dus het boek is heel interessant als je daar meer over wilt weten, maar ik raakte zelf meteen al verdiept in de algemene hoofdstukken over de huid en de tastzin – en waarom dat zo’n bijzonder zintuig is.
Oudste zintuig
Wat tastzin bijvoorbeeld uniek maakt, is dat je huid twee kanten op communiceert: via je huid komt informatie binnen over de wereld buiten je (of het warm of koud is, hoe dingen voelen), maar je huid drukt ook uit wat er ín je gebeurt. Denk aan kippenvel als je ontroerd bent, blozen als je je schaamt, koude rillingen van een eng verhaal.
Nog een in de categorie ’ja, nu je het zegt!’: je tastzin kun je niet uitschakelen. Bij de andere zintuigen is dat geen probleem: met een blinddoek voor zie je niks, oordopjes houden geluiden tegen, met een knijper op je neus ruik je niets en als je je mond dicht houdt, hoef je ook niets te proeven. Bij de tastzin gaat dat niet. Je huid staat altijd ‘aan’.
Aanraken is ook echt een levensbehoefte. Te vroeg geboren baby’s worden niet voor niets op de blote huid gelegd. Liefdevolle aanrakingen zijn helend. En dat geldt niet alleen voor therapeutische massages, maar ook voor alledaagse aanrakingen. Het is fijn om een voorwerp te hebben dat je regelmatig aanraakt, zoals een glad steentje in je jaszak (je telefoon heeft vaak hetzelfde effect).
Huidplezier
Toch krijgt de huid vaak maar weinig aandacht. Als je de hele dag op toetsenborden bezig bent, heeft je tastzin eigenlijk niet zoveel te doen. In de digitale wereld raak je elkaar niet aan en als je geen relatie hebt, krijg je ook weinig knuffels – juist liefdevol huidcontact is belangrijk, daarover schreef Dorien al dit stukje. Daarom: aandacht voor je huid. En dan niet voor hoe je huid eruit ziet, maar op je huid als zintuig. Verwen je huid met fijne prikkels!
3 x aandacht voor je huid
1. Alledaagse aanrakingen
‘Elke dag zouden we een heel schrift kunnen vullen met wat we die dag aan aanrakingen hebben gehad.’ Let eens op hoe vaak je jezelf aanraakt. Vaak zonder er erg in te hebben: je strijkt je haar naar achteren, veegt langs je neus, slaat je armen over elkaar, je krabbelt aan een korstje of wrijft je handen warm. De meeste mensen hebben ook dingen die ze doen als ze zenuwachtig, verlegen of geconcentreerd zijn – aan je haar frunniken, aan je neus zitten, op je hoofd krabben. Wat zijn jouw vaste bewegingen?
2. Verras je huid
Neem een voetbad in warm, lekker ruikend water. Loop op blote voeten door de tuin als het regent. Kietel jezelf met een veertje. De keuken is een walhalla voor je tastzin: roer met je vingers door een pannetje droge rijst of ga deeg kneden. Let op oppervlakken van de dingen om je heen: hoe een boom voelt, aarde, ijs.
3. Knuffelen en koesteren
Hoe meer hoe beter. Knuffel je kinderen en je geliefden (nog) wat vaker, ga lekker dicht tegen elkaar aanzitten op de bank. Aai aandachtig de hond, de kat of je konijn of ga met je kind naar de kinderboerderij om de geitjes te aaien. Heb je het even moeilijk, verwen jezelf met een massage. Bij sommige bedrijven komt af en toe een stoelmasseur langs – altijd doen!
Kleine verwennerijen
‘We raken onze smartphone tegenwoordig vaker aan dan onze partner’, schrijven Müller-Oerlinghausen en Mariell Kiebgis. Ze halen onderzoek aan waaruit blijkt dat het gebrek aan aanraking in de moderne samenleving ons ziek maakt.
Ze hebben een punt: we leven in een wereld waarin het vooral om het vooral draait om zien, we gaan snel af op uiterlijk. Maar dat is nu net het mooie van dit boek: je gaat minder focussen op hoe dingen eruit zien, en meer op hoe ze voelen. Je kiest voor een extra zachte trui bijvoorbeeld, of een telefoonhoesje dat lekker open en dicht klikt. Een ribbelig schelpje, het pluis in de droger, een glad steentje in je jaszak waar je vingers mee kunnen spelen.
Een wereld vol kleine verwennerijen, letterlijk binnen handbereik.
Meer weten?
- ‘Huidhonger. Aanraking is van levensbelang’, geschreven door Bruno Müller-Oerlinghausen en Gabriele Mariell Kiebgis (uitgeverij AnkhHermes).
Meer lezen over huidhonger?
Last van huidhonger? Zo vul je je tekort aan.
