Een familielid vertelde zich al maanden geïrriteerd en gedeprimeerd te voelen. Hij dacht dat dit door de energetische trilling verhoging van de aarde kwam en beschouwde zijn klachten als ascentieverschijnselen.
Een vriendin bekende dat ze zich opnieuw ziek had gemeld op haar werk, omdat ze de hele nacht voorouderwerk had gedaan. Die nacht, en vele nachten daarvoor, zou ze door haar voormoeders zijn opgedragen om dingen in de voormoederlijn te helen en was zo uitgeput dat ze overdag moest bijslapen. Een kennis had op sociale media gelezen dat een medium waarschuwde voor een medicijn (dat die kennis noodgedwongen gebruikte) dat ‘je connectie met de bron doorsnijdt’ en linkte daarna al haar tegenslagen daaraan.
Een luide alarmbel
Als ik dit soort dingen hoor, rinkelt er bij mij altijd een luide alarmbel. Het is niet – nooit! – de bedoeling dat spiritueel werk je uitput of dat bovenzintuiglijk verkregen informatie je angst inboezemt. Voorouders zullen niet aan je jasje trekken totdat je niet meer normaal kunt functioneren, dus misschien is er iets anders aan de hand. Mediums of paragnosten met een zuivere afstemming krijgen nooit boodschappen ingefluisterd die mensen vrees aanjagen, dus waarschijnlijk klopt het niet. En het universele licht, of de goddelijke bron, zal niet toelaten dat het licht je zó zal verblinden dat het je overweldigt en beperkt, dus waarschijnlijk hebben je langdurige klachten een andere oorzaak. Het druist namelijk tegen alle kosmische wetten in om jou hier op aarde iets ‘op te dragen’, uit te putten of af te snijden van de bron.
Alles zoekt evenwicht
Nog even over die ascentieverschijnselen: als het licht of de trilling te veel of te hoog voor je wordt, dan zul je er uiteindelijk minder van kunnen opnemen. Je kunt alleen een gradatie van licht ontvangen die jouw systeem aankan; zo simpel is het. Net zoals de takken van een boom slechts zo hoog kunnen groeien als dat de wortels lang zijn. De opwaartse kracht is gelijk aan de neerwaartse kracht, alles zoekt evenwicht.
En verder: kosmisch licht moet dóór je heen gaan en niet ín je vastgehouden, anders ben je geen kanaal, maar een glas dat maar een beperkte hoeveelheid water kan bevatten tot het overstroomt. Als kanaal is de hoeveelheid licht oneindig en ondervind je er geen klachten van, alleen maar profijt. Dus als je wat zweverig of duizelig van opgenomen licht wordt, zou je aandacht kunnen besteden aan je aarding zodat je het licht beter kunt afvoeren naar de aarde en naar anderen.
Leg jezelf onder een vergrootglas
Ik kom uit een gezin waar alles, of het nu een hoofdpijntje of een conflict is, in principe eerst door een Mercurius in retrograde, engelenpoort of volle maan komt vóór er naar andere logische redenen wordt gezocht. Ik ben dus wel wat gewend, maar zelfs voor mij voelen de mystieke argumenten die soms door mensen worden aangedragen ongegrond.
Jazeker, je kunt aan je lichaam en levensenergie iets merken van de fase van de maan of andere kosmische processen, maar als je langere tijd kampt met slaapgebrek of lichamelijke en geestelijke klachten is er waarschijnlijk iets anders gaande. Alles linken aan mystieke toestanden en planetenstanden zorgt ervoor dat je niet meer naar binnen, in de spiegel en om je heen kijkt. Je richt de blik alleen op de sterrenhemel en mist wat vlak vóór je ligt.
Houd je geest liever open voor verschillende oorzaken van je malheur. Waar lekt je energie weg? Waarom slaap je niet of wat put je uit? Wat in je leven dient je niet (meer)? Waarom ben je bevattelijk voor angstaanjagende boodschappen van twijfelachtig afzenders? Doe de sterrenkijker weg, leg jezelf onder een vergrootglas en kijk goed wat je ziet.
