Susan Smit over dualiteit en polariteit

Door Susan Smit
Susan Smit over dualiteit en polariteit Susan Smit over dualiteit en polariteit Susan Smit over dualiteit en polariteit

Je hoort ze nogal eens langskomen, de begrippen ‘dualiteit’ en ‘polariteit’. Ze worden vaak door elkaar heen gebruikt, maar ze betekenen iets heel anders. Ze hebben beiden met tegengestelden te maken, maar dan op een eh… tegengestelde manier.

‘We leven in een gepolariseerde samenleving,’ zeggen mensen. Dingen zijn negatief of positief, je bent voor of tegen, je kunt winnen of verliezen. Net als in sprookjes lijkt het of we alsmaar op zoek zijn naar superhelden en slechteriken. Het kwade moet overwonnen worden zodat het goede kan zegevieren. Ziekte moet worden uitgebannen om gezond te zijn. Onverlichte, lagere gedachten moeten worden ‘omgedacht’ tot zuivere en hogere ideeën. Ik word er doodmoe van.

Zo’n gepolariseerde levenshouding kost veel energie en brengt een hoop stress met zich mee. Van de twee polen accepteer je alleen de pool die je als goed en fijn ervaart. Om te kunnen ontspannen en jezelf een goed mens te vinden moet het ene vermeden worden en het andere opgeblazen. Voordat je het weet denk je het ‘slechte’ uit jezelf los te kunnen scheuren door het te veroordelen en er afstand van te nemen. Je kan het zelfs buiten jezelf gaan plaatsen – een beetje zoals de christelijke Kerk, die mensen eeuwenlang bang maakte met een duivel die je in zijn macht kon krijgen.

Dualistische wezens

Het principe ‘dualiteit’ gaat ook uit van het bestaan van tegenpolen, maar ziet geen ervan als slecht. Alles is duaal, alles heeft zijn tegenovergestelde. Kijk maar eens naar de natuur met haar dag en nacht, eb en vloed, zomer en winter, volle maan en nieuwe maan. Wijzelf zijn ook dualistische wezens. We bezitten een rechter- en linkerhersenhelft, gevoel en verstand, een in- en een uitademing, vreugde en verdriet, liefde en haat. Niets hoeft uitgebannen te worden, en zolang er beweging is tussen de polen is er evenwicht en zijn er nauwelijks uitschietingen naar extreme polen.

Je kunt nog een stapje verder gaan in dualistisch denken en zien hoe tegenstellingen in feite twee extremen van hetzelfde ding zijn, alleen in een andere gradatie. Neem hitte en kou. Het zijn temperaturen, er is alleen een verschil in gradatie. In discussie met iemand gaan over waar kou ophoudt en warmte begint, wordt lastig. Hard en zacht, donker en licht, en zelfs liefde en haat zijn varianten van hetzelfde. Wees niet bang dat je het duister meer naar je toe haalt wanneer je het erkent. Zodra je dingen niet meer als verboden bestempelt, is het juist veel makkelijker om de gradatie weer op een natuurlijke manier omhoog te zien gaan. Van haat naar liefde.

Tegenstellingen

Tegengestelden zijn afhankelijk van elkaar. Het één ontstaan uit het ander. Als er alleen licht was en geen donker, zouden we het licht niet kunnen onderscheiden en herkennen. We nemen licht waar dankzij haar tegengestelde: de duisternis. De tegenstellingen in ons leven zijn dan misschien niet altijd even prettig om te ervaren (we zijn liever fit dan moe, liever blij dan sip), maar ze hebben hun nut en bestaansrecht.

Je bent je hele leven op dezelfde plek: binnen in je hoofd en lichaam. Laat daar geen goed of fout heersen. Beschouw alles als onderdeel van dezelfde eenheid. Kijk ontspannen naar de pendule. Let maar op: hij beweegt vanzelf weer in de andere richting.

Meer Happinez?

Over auteur
Spiritualiteit en literatuur zijn de grootste passies van onze ‘huisheks’ Susan Smit. Ze was een van de eerste columnisten van Happinez, maakt de boekenrubriek in het blad en schrijft op deze site columns waarin ze deelt wat ze meemaakt en leert.
Volgend artikel
Wil je meer sjans? Leef dan meer vanuit je intuïtie (want dat is super aantrekkelijk)
Wil je meer sjans? Leef dan meer vanuit je intuïtie (want dat is super aantrekkelijk)