Alles begint bij je eigen ontwikkeling, zelfzorg en het geven van ruimte aan persoonlijke processen. Dat is de basis. De oproepen om van jezelf te houden en goed voor jezelf te zorgen zijn alom tegenwoordig en worden massaal gedeeld, dus dat lijken we goed te begrijpen. Maar soms bekruipt me het gevoel dat velen het daar ook meteen bij laten. Dat het naar binnen gekeerd zijn niet langer een fase in een proces is, maar een levenshouding waarbij men zich afkeert van de gemeenschap.
Alles in de natuur benut al het andere voor de eigen groei en staat tegelijk ten dienste van iets groters dan zichzelf. De paddenstoel heeft schimmeldraden nodig om voedingsstoffen uit de omgeving te halen, maar bevat zelf ook schimmels die planten weer nodig hebben en gebruiken. De appelboom geeft zijn appels aan iedereen die zich ermee wil voeden, maar hij is er ook bij gebaat dat de appeleter de drager wordt die het zaad van de boom verspreidt en voortplant.
Vind echte waarde
Wat ik mis in de populaire spirituele ideeën en spreuken is gemeenschapszin. Daarmee bedoel ik niet het volgen van alle actualiteiten of het dragen van het leed van de wereld op de schouders, maar het zoeken van betrokkenheid bij de eigen omgeving, de mensen en dieren in de buurt, de nabije natuur (hoe bescheiden ook). Een eenzijdige gerichtheid op de eigen ontplooiing en levensstandaard en de afkeer van alles wat dat zou kunnen bedreigen, brengt op den duur een gevoel van afgesneden-zijn. Echte waarde kan alleen maar worden gevonden in relatie tot het grotere geheel.
Laat het geen vlucht zijn
Het een zou moeten voortvloeien uit het ander. Wie contact heeft met de eigen ziel en de bron, ervaart een gelukzalig gevoel van eenheid en verbondenheid. Dat je opgenomen in die liefdevolle eenheid weten is wat mediteren en andere spirituele oefening zo verslavend maakt. Maar laat het geen vlucht zijn of alleen maar selfcare, maar een eerste stap. Want deze eenheid is ook in de fysieke wereld te vinden, ook al lijkt het er nog zo verdeeld en vijandig. Vanuit een verbondenheid met de bron kun je ook verbondenheid op aarde herkennen en zelfs bewerkstelligen. Want alles en iedereen is met alles en iedereen verbonden, ook al zijn we ons daar niet altijd van bewust. Sluit je ogen op je meditatiekussentje en je yogamat, maar doe ze wijd open om de dag in te gaan.
Online training Tantra & seksuele energie
-
Voel je lichter, vrijer én levenslustiger
-
Meer uit je hoofd zijn en meer in contact met je lichaam
-
Meer dan 5.925 trainees gingen je voor
Gemeenschapszin is belichaamde spiritualiteit
Vanuit de blik naar binnen de blik naar buiten richten, is wat ik bedoel. Een persoonlijke relatie opbouwen met de wolken, meren, bomen, vogels en buurtkatten om je heen. Een gesprek opstarten met de kruiden op je balkon en de kristallen naast je bed met de bedoeling ze echt te leren kennen. Het hoeden van de mensen in je buurt die zorg behoeven of verlegen zitten om een praatje. Een wederkerigheid voelen met de werknemers die jouw levensstijl mogelijk maken die verder gaat dan ‘jij doet iets voor mij en ik betaal je’. Of, als je het christelijk wilt verwoorden, de hemel op aarde brengen. Gemeenschapszin is niets minder dan belichaamde spiritualiteit.
Meer lezen van Susan Smit?
Susan Smit over omgaan met triggers van oude pijn.
