Mijn uitgever, tevens kunstverzamelaar en -kenner, gaf me een kunstwerk. Na al die jaren kent hij me redelijk goed.
Hij schuift mijn glas wijn een stukje van me af als ik enthousiast gebarend met mijn handen begin te vertellen, kijkt me meewarig aan als ik me aanstel en ik meen in zijn ogen te kunnen zien of hij mijn nieuwe vriend goedkeurt. Als iemand die jou goed kent kunst voor je koopt, dan moet je dat kunstwerk heel goed bestuderen, want er zitten geheid leerzame boodschappen in.
Lotusbloem
‘The diamond in the lotus’ heet het. Het is een prachtig grafisch werk van een hand die met duim en wijsvinger een rode lotusbloem vasthoudt, met daarin een geslepen diamant. Rechtsonder staat het stempel van kunstenaarscollectief Free Humanity dat overal ter wereld street art maakt om ‘positieve zaadjes te planten door kunst en bewustzijn’.
Het kunstwerk is een drieluik, de eerste kreeg ik nu alvast. Heel mooi, ik wist er wel een plekje voor, eentje was echt genoeg. Er stond toch steeds hetzelfde beeld op, alleen met een andere kleur lotusbloem. Mijn uitgever hield vol dat ze echt bij elkaar hoorden. Ik knikte en piekerde heimelijk waar ik nou toch drie kunstwerken naast elkaar kon ophangen?
Wijsheid en verlichting
Om Mani Padme Hum is de Tibetaanse mantra die bij ‘De diamant in de lotus’ hoort. Het is de mantra die het geluid van stilte oproept, de staat van zijn die transformatie in bewustzijn mogelijk maakt. ‘Om’ symboliseert de ultieme puurheid van een verlichte ziel. ‘Mani’ is de diamant die diep in ons wezen verscholen zit. ‘Padme’ is de lotus, die staat voor wijsheid verkregen uit ervaring. ‘Hum’ is het geluid van ondeelbaarheid, stilte, reflectie. Om Mani Padme Hum is het tot bloei komen van wijsheid en verlichting door de stilte aan te roepen.
De betekenis
Pas toen ik halverwege een drukke dag, na het behalen van een deadline en vóór het oppikken van mijn kinderen van school, op mijn meditatiekussentje ging zitten begreep ik waarom het drieluik bij elkaar hoorde. Ik sloot mijn ogen, ademde kalm en diep vanuit mijn buik en voelde mezelf stil worden. Rondtollende gedachten, de waan van de dag en emoties kwamen op afstand te staan. Ik keerde terug naar de kalmte diep in mezelf die verbonden is met iets groters, wijzers en barmhartigs. Had ik hier niet gezeten in deze stilte, dan was ik als een kip zonder kop blijven rondrennen.
Het driemaal herhalende patroon van de hand, de lotus en de diamant, is een oogwenk. Een raadgeving. Je kunt die kalme kern in jezelf, verbonden met het hogere, namelijk alleen vinden als je keer op keer bereid bent te gaan zitten om deze actief op te zoeken. Alleen omdat je die kalmte gisteren hebt bereikt, wil niet zeggen dat je hem vandaag nog met je meedraagt. Je zult hem opnieuw moeten verwerven. En opnieuw. Het kunstwerk drie keer naast elkaar zien, met alleen een lotusbloem die van kleur verschilt, zal me daar aan helpen herinneren. Kennelijk begrijpt mijn uitgever dat en weet hij dat ook mijn boeken uit die stilte geboren worden.
Spirituele groei is geen bezit, geen staat van zijn, geen prestatie om te leveren waarna je het van je lijstje streept. Het is een dagelijks terugkerende oefening.
Beeld: fotografie door Harold Pareira, styling door Cyn Ferdinandus
Meer lezen van Susan Smit?
Susan Smit schreef een prachtige ode aan jouw ziel.
