We leven te snel. Als je het mij vraagt, is dat de oorzaak van veel ziektes, angststoornissen, stress en depressies. Door mee te gaan met de snelheid van het moderne leven ervaren we te weinig contact met onze innerlijke wereld, onze zintuigen en onze omgeving. We raken ervan losgekoppeld. We vliegen over de werkelijkheid in plaats van erin te zitten.
Een langzaam typje
Van nature ben ik een langzaam typje. Ik loop langzaam, fiets langzaam, schrijf langzaam, maar met een hyperfocus, aan mijn boeken. Ik kom ’s ochtends langzaam op gang en vertraag in de uren voor ik naar bed ga. Ik eet niet veel, want mijn metabolisme is ook langzaam. Ik heb nooit leren autorijden, want het is voor iedereen beter dat ik niet op een snelweg met het verkeer mee hoef te razen. Als ik een trein moet halen, ga ik zo vroeg weg dat ik nog minstens tien minuten op het perron moet wachten. Dat klinkt allemaal niet sexy of cool, ik weet het, maar zo functioneer ik.
We zijn gemaakt voor een trager tempo
Niet iedereen zal bij mijn mate van traagheid gedijen, maar ik geloof dat ons systeem sowieso voor een trager tempo is gemaakt dan de moderne tijd van ons vraagt. Het is gemaakt voor zorg, aandacht, verbinding en een diepe aanwezigheid. Het is gemaakt om samen te zijn met onszelf en wat ons omringt – de hele dag door, niet alleen als we op de yogamat liggen of uitblazen met een kop thee. Niets in de natuur haast zich. Soms zijn er groeispurten, maar die komen van binnenuit en meestal na een periode van stilheid en voorbereiding, Erna is er consolidatie en rust.
Het antwoord op veel problemen
Vertragen is het antwoord op veel problemen, kwalen en conflicten. Je merkt gewoon veel meer op. Alle boodschappen die van binnenuit en uit je omgeving komen, kunnen jou bereiken. Je staat open. Je bent beschikbaar voor kansen, nieuwe informatie en mogelijkheden die je van dienst kunnen zijn. Snel gaan lijkt dan misschien efficiënt, maar je knoeit, maakt fouten en ziet dingen over het hoofd die je erna weer moet herstellen. Vertragen verbind je bovendien met het hier en nu, met jezelf en anderen, waardoor je zenuwstelsel zich ontspant. Het maakt tevreden, dankbaar en levenslustig. De volheid van het leven ontvouwt zich.
Leren vertragen
Zoals je stapsgewijs je tempo hebt leren verhogen om onze op hol geslagen tijd bij te houden, zo kun je ook weer leren vertragen. Als een tempo te hoog voor je ligt, kun je dat voelen in je lichaam. Als de beat van de muziek te snel is, gaat je hartslag omhoog. Als de beelden in een filmpje of programma te kort op elkaar gemonteerd zijn, kun je je angstig gaan voelen. Als je praat met iemand die ratelt, dan kun je voelen dat je met diegene uit contact gaat; het omgekeerde van wat de bedoeling is van een gesprek. Als je de koppen van de krant scant of door je telefoon scrolt, zul je je opgejaagd voelen.
Jouw beloning
Word je gewaar van je persoonlijke, natuurlijke levensritme en keer ernaar terug. Zie dat tempo als je fabrieksinstelling en geniet van een spurt hier en daar. Laat ze allemaal maar rennen alsof de duivel hen op de hielen zit. Laat ze je allemaal maar inhalen. Wat kan jou het schelen? Jouw beloning is te stoppen met overleven en te beginnen met leven.
Meer lezen van Susan Smit?
Dit is de natuurlijke volgorde van innerlijke groei volgens Susan Smit.
