Voer jij in je hoofd ook weleens fictieve gesprekken? Ik ben daar een ster in, zeker als ik echt boos of verontwaardigd ben. In rake bewoordingen zet ik mijn punt uiteen en voer goede argumenten aan waar de ander niet van terug heeft. Ik tackel eventuele tegenargumenten en ben aan de winnende hand. Uiteindelijk kom ik met een ultieme uitsmijter waardoor de ander gelaten zegt: ‘Ja, natuurlijk heb je gelijk. Ik ben een idioot.’
Opgefokt door wat er in mijn hoofd gebeurt
Nadat ik op deze uiterst elegante en doeltreffende manier heb gewonnen, voel ik me zo opgefokt alsof ik echt ruzie heb staan maken. Want wat er in mijn hoofd gebeurt, voelt voor mijn lichaam levensecht. Alles reageert erop; mijn hartslag, mijn adrenalineniveau, mijn spierspanning en gezichtsuitdrukking. Het lichaam kan fantasie niet van werkelijkheid onderscheiden. Ondertussen is in de realiteit helaas nog niets veranderd: de onenigheid of het onrecht waarover het ging duurt voort.
Alle oefening was nutteloos
Na zo’n interne discussie zit er niets anders op dan het conflict in de werkelijkheid aangaan. Ik schraap mijn moed bij elkaar en ga de confrontatie aan om vervolgens te ontdekken dat het gesprek altijd compleet anders loopt dan in mijn fantasie. Wat me alleen maar extra gefrustreerd maakt. Alle oefening is nutteloos gebleken.
Nooit meer iets van Happinez missen? Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief!
Dagdromen en denkgevechten
Het enige wat helpt tegen deze malheur is mijn eigen getuige zijn tijdens het verwoed dagdromen en denkvechten. Als ik in gedachten aan een hevige discussie begin, zet ik een stapje terug en observeer. Ik zie mezelf staan, zitten of fietsen (om een of andere reden doe ik dit altijd fietsend), verwikkeld in een behendig denkgevecht. Misschien dat ik dan nog heel eventjes doorga met mijn briljante innerlijke woordenspel, maar al gauw wordt het zo belachelijk dat ik er om moet lachen. Het doek valt, voorstelling geannuleerd.
Op een briefje
In plaats daarvan schrijf ik tegenwoordig van tevoren op een briefje wat mijn doel van een onderhandeling of een twistgesprek is en zet er in steekwoorden wat argumenten onder. Daar laat ik het bij. Ook neem ik mezelf voor om te luisteren naar wat de ander te zeggen heeft. Want in tegenstelling tot het afvuren van argumenten – hoe briljant en goed ingestudeerd ook – is dat wat in de realiteit het beste blijkt te werken bij het oplossen van een dispuut.
En dat had je van tevoren nooit kunnen bedenken.
Meer lezen
Wil je een creatiever leven leiden? Deze vijf tips kunnen helpen en zo maak je goed ruzie met een vriend(in).
