Happinez’ Eveline deelt in #randomfragments opborrelende inzichten, die ze bijeen sprokkelt in alledaagse dingen en losse gedachten, op de redactie en daarbuiten.
Soms sta ik in de file en gaat de metaforenmachine in mijn hoofd op volle toeren draaien. Het begint met een losse gedachte aan een gebeurtenis of een vraag die door mijn hoofd speelt en als vanzelf ga ik zoeken naar een gelijkenis die beter of treffender kan uitbeelden wat ik eigenlijk bedoel of voel. Daarom dacht ik donderdag halverwege de A1 ineens veel aan Mario Bros. Ik zal proberen uit te leggen waarom.
Mijn agenda deze week was zó vol. Ik realiseerde me weer uit hoeveel verschillende werelden mijn leven eigenlijk bestaat. Op de redactie van Happinez, in de stad met vriendinnen, thuis met mijn zoons, om er een paar te noemen. Maar het zijn er veel en veel meer, en allemaal anders. De ene wereld zit vol schatten en ik hoef er alleen maar langs te lopen om ‘pling pling pling’ te horen. Andere werelden zijn moeilijker, daarin kun je ergens een misstap te maken en vervolgens in een ravijn tuimelen.
In sommige van de werelden heb ik bijna alle levels gehaald. In andere kom ik nauwelijks vooruit. Ik win én verlies. Ik bereik een nieuwe poort én moet weer bij start beginnen. Er is ook één wereld waarin geen levels zijn en ook geen hindernissen, geen ravijnen en zelfs geen finish – die is dan ook het hoogst en lang niet altijd even goed bereikbaar. Dit alles klinkt chaotisch en verstrooid en toch voelt dat niet zo. En terwijl ik naar de remlichten voor me kijk, krijg ik een soort inzicht: omdat ik niet die werelden ben. Ik ben Mario. Ik ben Mario!
Dan begint het verkeer weer te rijden en eerlijk: tegen de tijd dat ik thuiskom, kan ik mijn gedachten zelf ook niet helemaal meer volgen. Eenmaal binnen zie ik een kaartje hangen met een uitspraak van Pema Chödrön. ‘You are the sky. Everything else – it’s just the weather’.
Oja.
Dat bedoelde ik.
Eveline deelt ook random fragments op haar Instagram-account.
