Lieve Dot: advies aan De Doordenker

Het leven gooit je soms plots een andere kant op zodat je even niet weet waar je het zoeken moet. Maar daar is Dot, je reddingsboei in tijden van woelige wateren. Ze geeft je haar eerlijke, maar liefdevolle mening over grote levensvragen, kleine dilemma’s of wringende kwesties, als een zacht duwtje richting wal.

Het werkt heel simpel: jij stelt (geheel anoniem, ondertekend met een pseudoniem naar keuze) een vraag, Dot geeft – elke donderdag- antwoord. En wie Dot is? Dat houden we nog even geheim…

Deze week geeft Dot advies aan De doordenker:

Lieve Dot,

Vandaag viel mijn oog op jou terwijl ik door mijn facebook newspagina scrolde en ik wou je graag vertellen over de vraag die al enkele weken door mijn hoofd spint.

Ontdek ook ‘Kristallen by Happinez’

De speciale editie (102 pagina’s!) met alles wat je ooit wilde weten over kristallen:

• Chakra’s in balans: zo gaat je levensenergie weer stromen

• Handige kristallenindex: de betekenis van 67 kristallen

• En nog veel meer

Shop nu

Drie jaar had ik een relatie met, in mijn beleving, de man van mijn leven. Al van bij de eerste blik raakte hij mijn ziel heel diep. De eerste 7 maanden liep ik op wolken. Nog nooit had een man mij zo behandelt, nog nooit voelde ik mij zo vrouw als bij hem.
Hij heeft 2 kinderen in co-ouderschap en we maakten de afspraak dat ik hier al doende mee zou leren omgaan, gezien het plusouderschap en ook het ouderschap helemaal nieuw was voor mij.

Echter, na die 7 maanden, sloeg het noodlot toe en besloot de biologische moeder uit het leven stappen waardoor de kinderen voltijds aan hem en dus ons werden toegewezen. Ik wist niet waar ik aan begon en koos er samen met hem voor om in te staan voor de opvoeding van zijn, nu onze kinderen.
Dit was ontzettend moeilijk, met vele ups en downs, voor ieder van ons. En vanuit ieders perspectief gekeken, ging iedereen op zoek naar zijn plekje en zijn manier om met de nieuwe situatie om te gaan.
Communicatie is voor mijn vriend en zijn kinderen heel moeilijk en ik deed mijn best dit toch te introduceren, waardoor ik het mijzelf vaak moeilijk maakte. Ik zette mezelf vaak opzij en liet hen de ruimte om met hun issues om te gaan, tegelijk liepen ze aan mij voorbij en voelde ik mijn niet gehoord en gezien.

Ik nam steeds het initiatief en na veel geduw en getrek duurde het 2,5 jaar in totaal alvorens we gingen samenwonen. Niet geheel zoals ik het me voorgesteld had, maar wel wat ik wilde en wat mij gelukkig maakte. Tot de dag kwam dat mijn vriend aankondigde niet in de mogelijkheid te zijn om mijn kinderwens in te vullen. Hij was vastbesloten. Gezien ik dit niet opzij kon zetten voor hem, koos ik ervoor hem te verlaten.

Niet lang na mijn vertrek, voelden we beiden dat we niet zonder elkaar verder wilden en zag hij wel de picture voor hem met een derde kind, dus een kind van ons. En we besloten het nog een keer te proberen, dit keer op de juiste manier, zo beschreef hij het. We maakten plannen en afspraken, maar iets weerhield hem om zijn afspraken na te leven. Hij ging niet in op mijn voorstellen deel en andersom nodigde hij mij niet uit in zijn omgeving. Het voelde niet ok, hoewel de tijd met ons 2 samen paradijs op aarde is, dat is trouwens nooit anders geweest.

Ik lees veel boeken over persoonlijke ontwikkelingen en doelen stellen. Mijn doel is duidelijk. Ik wil graag een gezin en een kind samen met hem. De vraag is nu: als ik dit zo graag wil, doe ik er dan alles aan om mijn doel te realiseren met hem en proberen we het nog eens OF dien ik een doel voor ogen te houden van een gezin en een kind, zonder hem in the picture en te kijken of hij het dan is die dat zal komen invullen? Welk verlangen is een vastomlijnd doel? Mag ik geloven in een toekomst met hem?
Je leest steeds, als je echt iets wil, dat je het ook kan hebben. Kan ik dan focussen op hem om hem deel te laten uitmaken van mijn toekomst of laat ik hem los, met het risico dat hij niet meer terugkomt?
Een waar dilemma dat mijn gedachten geen seconde loslaat.

Liefs,
De doordenker

_____________

Lieve Doordenker,

Kan het zijn dat je iets te doelgericht bent in je relatie met deze man? Het klinkt alsof je al best een tijd iets wat rood is groen probeert te maken. En ik zeg dit met alle liefde, op basis van wat je me zelf vertelt. Ik zeg het ook, omdat ik weet hoe het is om zo’n geweldige verbinding met iemand te hebben zoals jij die hebt met deze man. Ik weet hoe het is om, zoals jij het zegt ‘paradijs op aarde’ te voelen als je samen bent. Ik weet ook hoe het is om dat te voelen -en tegelijkertijd geen leven samen op te kunnen bouwen. Met diegene waar ik dat paradijs op aarde -gevoel had, kon ik nog geen boodschap samen doen zonder gedoe. Geen afspraken maken. Het was alsof ons hart versmolten was maar onze levens zich verder op twee verschillende planeten afspeelde. Zo’n grote liefde die totaal geen toekomst had voelde als een wrede speling van het lot.

Totdat ik een bevriende schrijfster ooit iets zeggen wat mij erg heeft geholpen. Volgens haar zijn er liefdesaffaires en relaties. De liefdesaffaire is de wilde, diepe, bodemloze liefde die meestal aan verbinding met de ruimere realiteit van je leven ontbreekt, en de relatie is de liefde waarmee je kunt bouwen. Veiligheid bouwen, gezinnen, toekomst, maaltijden. Meestal heb je de één of de ander -en dit is cruciaal aan haar theorie: de affaire is niet in de relatie te veranderen, en vice versa. En heel soms, aldus mijn vriendin, heb je het geluk beide te hebben: wilde liefde die ook praktisch en toekomst-proof is. Maar die is zeldzaam.

Haar theorie gaf mij veel rust. Ik begreep ineens dat veel van de pijn kwam doordat ik mijn wilde, diepe liefde wilde ombouwen naar een relatie. Ik wilde iets wat krom was recht buigen. Ik negeerde alle overduidelijke signalen dat dit niet ging werken -want zou liefde niet alles overwinnen? Ik leerde dat het antwoord zowel ja als nee was. Ja, omdat zo’n diepe liefde onverwoestbaar is. Of je nu wel of niet samen bent. Zoals je al schrijft heeft deze man je kanten aan jezelf laten ontdekken waarvan je zelf nog niet eens wist dat je ze had. Dat is geweldig. Een verbinding zoals jullie hebben vergaat niet. Die verjaart niet. En tegelijkertijd zijn er allerlei tekenen dat hij niet de vader van je kinderen is. Niet de man waarmee je het leven gaat bouwen wat je wilt.

Een van de mogelijkheden die tot jouw beschikking ligt, lieve Doordenker, is om eeuwig dankbaar te zijn om een liefde te kennen zoals je hebt met deze man -en ondertussen een relatie aan te gaan met iemand die jouw doelen deelt.

Het probleem met doelen stellen waarbij anderen bij betrokken zijn is dat er anderen bij betrokken zijn. Met eigen verlangens. Eigen wil. Eigen ideeën. Een eigen levenspad. Als er één hopeloos doel is wat je kunt najagen dan is het wel de verlangens, ideeën, levensloop van een ander proberen om te buigen naar die van jezelf. Jouw doel is duidelijk: je wilt een gezin en kind met hem. Hij moet dat doel delen -en zijn gedrag maakt duidelijk dat hij daar weinig voor voelt.
De enige doelen die haalbaar zijn, zijn de doelen in jezelf. Van binnen naar buiten. Dat zijn de hoogste doelen. En ze vereisen dat je de verantwoordelijkheid terugneemt. Jouw opdracht is dus ook om de realiteit van deze relatie en je verlangen onder ogen te komen. Neem de tijd en wees eerlijk naar jezelf: gaat deze man -zoals hij ís, niet zoals jij wílt dat hij is- jouw verlangen ondersteunen?

Geen enkel verlangen is een vastomlijnd doel, lieve Doordenker. Je kunt de wereld buiten jezelf niet naar je hand zetten, hoe hard je er ook op focust. Je kunt wel iets veel groters doen, en dat is het heft in eigen handen nemen. Verantwoordelijkheid nemen voor jouw eigen verlangen. Vaak betekent dat hogere doelen stellen. In plaats van je blind te staren op een kind met deze man zou je een groter doel kunnen navolgen: heel zijn. Vreugdevol. Bloeiend, in plaats van je constant inhouden en voegen. Ik noem maar wat. De concrete keuzes volgen dan. Misschien is dat wat de boeken die je leest bedoelen.

Maar maak je doelen groter. Je verlangen dieper. En wees daar trouw aan. Zonder dat je daar iemand anders voor moet veranderen. Dat kan de uitweg van je dilemma zijn.

Alle goeds,
Liefs
Dot

Wil je zelf ook je vraag stellen in deze rubriek? Mail dan je dilemma naar lievedot@happinez.nl.

Dot moedigt aan de volgende dingen mee te nemen in je vraag:

• Vertel wat meer over jezelf. Geef wat context rondom je vraag.
• Hoe uit dit dwarszittende dilemma zich in de praktijk van je leven? Wat zeg, doe, denk of laat je erdoor? Geef een specifiek voorbeeld.

Klim in je pen, en wie weet zie jij je dilemma binnenkort beantwoord!

Vond je Dots antwoord behulpzaam en wil je het delen? Ook meepraten over deze vraag kan hier.