Mijn vader drong er meermaals op aan: ‘Je moet The Mountain Yogi kijken!’ Hij had de documentaire per toeval op tv gezien. Het betreft een docu van Jaap Verhoeven over Lama Govinda, een Tibetaanse monnik die na twintig jaar mediteren in de Himalaya’s, in totale afzondering, terugkeert naar zijn dorp. (Niet te verwarren met cultfiguur Anagarika Brahmacari Govinda.)
Govinda, de verweerde man met rafelig haar
Mijn vader is niet ernstig geïnteresseerd in het boeddhisme. In de geschiedenis van het christendom, daarentegen, is hij wél geïnteresseerd. En hoe. Hij is zelfs bezig met het schrijven van een boek erover. De boeken die anderen erover schreven staan netjes naast elkaar in vele kasten.
In eerste instantie was ik verrast door zijn aandringen. Maar toen we de docu samen keken legde hij het uit. We zagen Govinda – een iele, verweerde man, gekleed in doeken, met lang rafelig haar – door kleine bergdorpjes wandelen. Een stok in de hand. De dorpjes waren primitief. Geiten, ruilhandel, armoe. Overal waar Govinda naartoe liep werd hij gevolgd door een meute volgelingen. Ze hingen aan zijn lippen, hechtte heilige waarde aan elk woord dat hij sprak.
Coming soon: ‘Mindful met Happinez’
-
Over de wijsheid van leven in het nu
-
12 oefeningen voor ultieme ontspanning
-
En meer
‘Precies zo moet Jezus hebben gelopen,’ zei mijn vader. Het was ineens tastbaar voor hem. Hoe het geweest moest zijn. Alsof hij terug in de tijd kon zien.
Wonderen en mythologie
En inderdaad: de docu geeft een prachtig beeld. Je ziet de bevolking vragen om zegeningen. Ze hopen op genezing van kwalen. Dat Govinda als boeddhist juist een aanhanger is van de leer van de eigen bevrijding – en dus juist niet dat je verlossing van een heilige verlangt in ruil voor gebed of offers – houdt hen niet tegen. In zekere zin maken ze een heilige van hem tégen zijn zin. Dat zie je ook wel aan hem: hij zegent hen, maar hij lijkt dat vooral te doen omdat hij hen er gelukkig mee kan maken, omdat ze het van hem verlangen.
Mensen willen iemand vereren, ze willen geloven in wonderen, ze willen mythologie.
Verlangen naar verering
Een ander schitterend voorbeeld is wanneer een volgeling vertelt over de drie maanden die Govinda eens zonder water en eten doorbracht. Uiteraard kan dat niet. Maar wat een week was zal in de overlevering een maand zijn geworden, en toen drie maanden. Omdat dat hem heilig maakt. Omdat zijn volgelingen dan werkelijk kunnen geloven in een man die de menselijkheid is ontstegen.
Want dat is vaak het verlangen: dat er heiligen zijn die niet zijn zoals wij. Die wonderen kunnen verrichten. Die ons kunnen redden. Die lijden voor onze zonden.
Gefascineerd zaten we te kijken. Ik keek behalve naar de docu ook naar mijn vader. Hij was een stapje dichter bij zijn Jezus gekomen. De méns Jezus.
Ik dacht vooral aan die twintig jaar in afzondering. In mijn uppie in de bergen. Als er geen mens is om te vereren, dan kun je alleen maar álles vereren. En dat lijkt me wel wat.
Benieuwd naar de mountain yogi? De trailer bekijk je hier:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
