We zouden het graag willen, maar eindeloos de weerapp op je telefoon checken zorgt er niet voor dat het minder gaat regenen. Waarom hebben we dan toch het idee dat we controle hebben als we dit wel doen?
‘Hé, daar hebben we het weervrouwtje weer!’ roept mijn vriend altijd vrolijk als ik de weerapp van mijn telefoon open en de weersverwachting voor die dag begin voor te lezen. En die voor morgen en de rest van de week. Die app geeft me kennelijk op een of andere manier het gevoel dat ik enige beheersing over regenbuien, temperatuurschommelingen en zonuren heb. Handig voor wanneer welk uitje te plannen, weertechnisch gezien. De realiteit is natuurlijk dat de beloofde zonneschijn uitblijft of dat de gevreesde regenbui eerder, later of helemaal niet valt. Elke tijd die je aan het weerbericht besteedt is hopeloos verloren tijd. Dat weet ik heus wel.
Alles helemaal maar laten gaan is ook geen optie. Dus rijst de vraag: in welke gevallen verzandt gezonde reflectie nou in vruchteloos gepieker? En wanneer wordt actieve daadkracht zinloze bemoeienis?
Een vriendin leerde me eens een gouden principe dat ze van een of andere Amerikaanse goeroe geleerd had. Er zijn drie soorten dingen in het leven, zo luidt de theorie. Eén: My business. Twee: His business. En drie: Gods business. Het eerste zijn zaken waar jij verantwoordelijk voor bent en die je kunt beïnvloeden, zoals je gewicht (treurig eigenlijk dat ik daar als eerste aan denk) of de berg wasgoed in je slaapkamer. Het tweede zijn andermans zaken waar zij aansprakelijk voor zijn, zoals hun gedrag en hun gedachten. En het laatste zijn zaken waarover helemaal niemand op aarde iets te zeggen heeft, zoals het weer, zwangerschappen en de griep. De enige categorie waarbij het enige zin kan hebben om je er druk over te maken is natuurlijk de eerste.
Coming soon: ‘Mindful met Happinez’
-
Over de wijsheid van leven in het nu
-
12 oefeningen voor ultieme ontspanning
-
En meer
Dat onderscheid maken werkt verbluffend efficiënt. Als de eerste hersencellen zich met iets dreigen bezig te houden rubriceer je de zaak en in tweederde van de gevallen kunnen ze weer gewoon in ruststand. Want: not my busisness.
Wat houd je een energie als je je niet langer opwindt over een vertraagde trein, een lekke fietsband of dat pakje dat net niet kon worden bezorgd omdat jij onder de douche stond. Wat scheelt het een tijd om ongefundeerde meningen van anderen over jouw bezigheden naast je neer te leggen en er zelf het beste van te maken. En hoe zalig is het om na het zoveelste ellenlange klaagverhaal van een collega over haar ex-man verder te gaan met je werk en te denken ‘Not my monkeys. Not my circus’.
Als ik de driedeling werkelijk hardcore wil doorvoeren zou ik de weerapp natuurlijk rigoureus van mijn telefoon moeten gooien. Heb ik geprobeerd. Maar ik kan het niet. Wel heb ik mezelf en mijn vriend beloofd dat dit weervrouwtje alleen nog de voorspelling voor dezelfde dag in de gaten houdt. Met een half oog. En het verder lijdzaam aan de weergoden zal overlaten.
