Zo help je jouw kinderen omgaan met familietrauma

Zo help je jouw kinderen omgaan met familietrauma Zo help je jouw kinderen omgaan met familietrauma Zo help je jouw kinderen omgaan met familietrauma

Jarenlang werkte Kitlyn Tjin A Djie in de jeugdzorg als familietherapeut. Ze ontdekte dat gedrag van kinderen veelal gerelateerd is aan trauma in een familie. Als er niet over verlies of verdriet wordt gesproken, kan dat meerdere generaties ontredderen. Hoe zorg je ervoor dat jouw kinderen hier geen last van hebben?

Kitlyn is ervan overtuigd geraakt dat we terug moeten naar vroeger, om te kijken naar verlieservaringen, migraties en trauma’s die families generatie op generatie blijven destabiliseren. Bij transities zoals overlijden, migratie, of traumatische gebeurtenissen, hebben mensen de neiging zich terug te trekken in hun verdriet waarna ze uit verbinding gaan. Dan blijf je opgesloten zitten in je eigen verdriet, waardoor je het niet kan verwerken. Tachtig procent van de kinderen met klachten hebben familiaal gerelateerde stressklachten. ADHD, depressie, suïcidale gedachten, angsten, nachtmerries en boosheid. Het is niet een defect bij het kind, maar de stress die in de familie speelt wanneer het trauma nooit als gespreksonderwerp op tafel is gekomen. Dit zijn 3 tips van Kitlyn om hier verandering in te brengen.

Vertel je kinderen over het trauma

Wees niet bang om je familiegeheimen met je kinderen te delen. Kinderen zijn gevende wezens. Ze geven, geven, geven, tot ze je kunnen vergeven. We zeggen vaak dat we onze kinderen in bescherming nemen door iets niet te vertellen, maar eigenlijk nemen we onszelf in bescherming. We vinden het zelf te moeilijk om het verhaal te vertellen. Maar vergis je niet: je kinderen hebben het allang gezien, gehoord, geroken, gevoeld. Kinderen zijn sponzen vanaf dat ze geboren worden, ze zuigen alles op. Hun eerste taal is de zintuigelijke taal. Ze weten het allang, alleen kennen ze het verhaal dat erbij hoort niet.

Het belang van grootouders

De relatie tussen grootouders en kleinkinderen is heel belangrijk. Door de veelvuldige aanwezigheid van grootouders leren kinderen van perspectief wisselen, ze moeten zich verplaatsen in een heel andere context. Dat is waaraan het in Nederland vaak ontbreekt. Kinderen worden hier als prinsjes en prinsesjes opgevoed, terwijl je pas empathie kunt ontwikkelen als je je kunt verplaatsen in het perspectief van de ander, en dat is iets wat je voortdurend moet oefenen. Door de eerste en derde generatie samen te brengen, werkt dat heel goed.

Bied een beschermjas

Als een kind gek doet in de klas, krijgt hij straf. Er wordt niet naar de context gekeken die het gedrag activeert. Kitlyn zegt: heet je leerlingen welkom in de klas. Bejegen ze niet met wantrouwen, want dat is gif. Om ze daarmee in hun meest kwetsbare periode te beschieten, is echt een misdaad. Word een rots waaronder die studenten kunnen schuilen, vraag: wat kan ik voor je doen? Wat is er aan de hand? Wat heb je nodig? Dan komt er zo’n andere sfeer. Bied steun, dat is het hele idee van beschermjassen.

Blijf in verbinding

Het is heel belangrijk om naar je familiegeschiedenis te kijken. Als het leven lastig wordt: zoek naar unfinished business. Probeer te voorkomen dat je uit verbinding gaat met je familie door onbesproken trauma. Doordat Nederlanders best afstandelijk zijn op familiegebied, is Nederland volgens Kitlyn geïndividualiseerd en hebben veel mensen mentale klachten. Terwijl er wonderschone dingen kunnen gebeuren als je die mensen weer samenbrengt en erover praat.

Tekst: Nathalie Huigsloot

Dit is een ingekort artikel. Het hele artikel lees je in Happinez ‘Omring je met zachtheid’. Bestel dit nummer nu zonder verzendkosten in de Happinez webshop.

Meer lezen over het verwerken van familietrauma?

Zo omarm je de generaties die je voorgingen.

Volgend artikel
12 vragen voor een goed gesprek met je kind
12 vragen voor een goed gesprek met je kind