Lieve Dot: advies aan Een niet-wetend meisje

Lieve Dot: advies aan Een niet-wetend meisje Lieve Dot: advies aan Een niet-wetend meisje Lieve Dot: advies aan Een niet-wetend meisje

Het leven gooit je soms plots een andere kant op zodat je even niet weet waar je het zoeken moet. Maar daar is Dot, je reddingsboei in tijden van woelige wateren. Ze geeft je haar eerlijke, maar liefdevolle mening over grote levensvragen, kleine dilemma’s of wringende kwesties, als een zacht duwtje richting wal.

Het werkt heel simpel: jij stelt (geheel anoniem, ondertekend met een pseudoniem naar keuze) een vraag, Dot geeft – elke donderdag – antwoord. En wie Dot is? Dat houden we nog even geheim…

Deze week geeft Dot advies aan Een niet-wetend meisje :

Ik heb het gevoel dat er iets niet ‘compleet’ is in mijn leven. Ik leef mijn leven maar ik voel de connectie met mezelf veel te weinig. Ik zit heel vaak in mijn hoofd en ik mis een soort innerlijke kracht. Er heerst een angst in mij, maar ik weet niet precies waar ik bang voor ben. Ook voel ik me geregeld somber en alleen.

‘Ik weet het niet’ is dan ook een veel voorkomende zin in mijn leven. Mezelf voelen en uitdrukken vind ik bijzonder moeilijk. Hier neerschrijven wat ik je vragen wil lukt me dan ook niet heel erg goed.

Mijn gedachten en gevoelens liggen overhoop.

Wie ben ik? Hoe kan ik leven vanuit mijn puurste zelf? Hoe voel ik of ik de ‘juiste’ keuzes maak? Hoe leef je onvoorwaardelijk ten opzichte van anderen? Hoe geraak ik dat eenzame, triestige en angstige gevoel kwijt? En hoe kan ik mezelf leren uitdrukken naar mezelf en anderen toe?
Het lukt me niet om volledig neer te schrijven wat ik precies denk en voel, maar misschien is dat wel de kern van waar ik mee worstel. Ik weet het niet.

Liefs,

Een niet-wetend meisje

_____

Lief niet-wetend meisje,

Ik weet het ook niet. En niemand anders weet het – en ik adviseer je zo hard als je kunt weg te rennen van iemand die beweert het wél te weten. Dat is het slechte nieuws. Het goede nieuws is dat ik vermoed dat je het ook niet hoeft te weten. De mate waarin het ons gegeven is dingen te weten en overzien is meestal heel beperkt. Je kunt in tot op zekere hoogte weten wat je eet, een plan maken voor je dag of carrière, intenties uitspreken, een boodschappenlijst maken of iemand bellen. Maar de grote dingen weten we niet. We weten niet waar we vandaan komen of waar we heengaan wanneer we sterven. We weten niet waarom we houden van de mensen waarvan we houden, hoe het universum eruit ziet en waarom we hier zijn. Om maar wat te noemen.
De zaken die jij aangeeft niet te weten, vallen onder deze categorie. Wie je bent, wat je pure zelf is, wat de juiste keuzes zijn om te maken en hoe je je compleet kunt voelen zijn het soort zaken waar we allemaal maar wat naar dobbelen, waar kunst en literatuur en alles wat mooi en troostrijk is uit voortkomt, maar waar je nooit definitief mee wint. Het beste wat je kunt doen is een gooi naar de antwoorden maken en truckladingen bereidwilligheid om van mening te veranderen erover uit te storten. Dat vormt, in mijn ogen, een heel zinvol leven.

Sterker nog, het alternatief daarvan, denken dat je deze dingen wél weet, is ronduit gevaarlijk. Overtuigd zijn van wat de puurste, juiste, meest complete manier van leven is, sijpelt al snel door in het idee dat dit de enige manier is. En dat laatste is de mentaliteit van de fundamentalist. Alle vormen van nationalistisch of religieus fanatisme worden gekenmerkt door de overtuiging de juiste, enige vorm van leven in pacht te hebben. Er is geen of nauwelijks ruimte voor dingen niet weten, of niet zeker weten. Dat is een dichtgetimmerde – en daardoor onrealistische en gevaarlijke – situatie.

Als ik moest kiezen tussen een avond – of een leven – door te brengen met iemand die het weet en iemand die het niet weet zou ik altijd voor de laatste kiezen. Dat je in de kern het gevoel hebt het niet te weten vind ik eerder een teken van gezondheid dan ongezondheid. Dat je zo hard je best doet om het goed te doen vind ik eerder voor je spreken dan voor je af doen. Dat je zulke essentiële vragen stelt vind ik eerder hoopvol dan ontmoedigend. Je zoekt, bevraagt en weet het niet. Als je de C.V.’s van de grootste spirituele leraren op een rijtje zou zetten dan zouden dat hun overeenkomsten zijn, lief niet-wetend meisje.

Wat ik natuurlijk niet graag hoor is dat het je somber maakt en alleen doet voelen. Misschien dat bovenstaande al wat helpt – je bent niet alleen, en in het niet-weten ook nog eens in het allerbeste gezelschap – maar laat me er nog een schepje bovenop doen. Ik vermoed namelijk dat het precies je verwachting is om dingen te weten waar je waarschijnlijk nooit achterkomt die in je weg staat om ze te ervaren.

Wie je bent, wat de juiste keuzes zijn, hoe je compleet en onvoorwaardelijk leeft zijn dan misschien geen zaken die zich laten vangen, in een potje laten stoppen en begrijpen; wél kun je ze ervaren. Je beredeneert je weg niet naar iemand waarop je verliefd wordt; het gebeurt en je ervaart het. Je begrijpt niet wat innerlijke kracht is maar je ervaart het met vlagen op momenten waarop je niets extra’s nodig lijkt te hebben.

Paradoxaal genoeg staat teveel bezig zijn met zin, juiste keuzes en puur leven precies datgene wat je zoekt in de weg. Het is misschien wel de eigenschap die de mens zo onderscheidt van andere dieren – ten goede en ten kwade. Hoe ze kan leven vanuit haar puurste zelf heeft geen koolmees, geen walvis, geen regenworm zich ooit afgevraagd (alhoewel ik dat natuurlijk ook niet zeker weet). Wees als de koolmees vandaag. Zorg vandaag dat je eet, je afspraken nakomt, je geliefden niet voor lief neemt en dat je niet onder een bus komt. Niet alleen zul je je handen eraan vol hebben, ook is het heel vervullend om te doen wat je doet. Maak je niet teveel zorgen over puur, juist of onvoorwaardelijk en ‘eet’, zoals ze in zen zeggen, ‘wanneer je honger hebt en slaap wanneer je moe bent’.

Overweeg je niet-weten als een kracht te beschouwen in plaats van als een last. Als een huis waarvan de ramen openstaan. In plaats van ze met man en macht dicht proberen te krijgen, kun je de wind voelen en de regen en het zonlicht dat binnenkomt – niets meer, niets minder. En je zult zien dat net wanneer je niet meer naar zoekt, puur en zinvol en innerlijke kracht, ze op de meest onverwachte momenten aan zullen waaien.

Alle goeds,
Liefs
Dot

Wil je zelf ook je vraag stellen in deze rubriek? Mail dan je dilemma naar lievedot@happinez.nl.

Klim in je pen, en wie weet zie jij je dilemma binnenkort beantwoord!

Vond je Dots antwoord behulpzaam en wil je het delen? Dat kan hier.

Volgend artikel
‘Bad karma’
‘Bad karma’