‘Karma!’ roept mijn dochter plagend tegen haar broertje als hij zijn pen drie keer in de lucht gooit en deze de vierde keer op de grond valt.
Zo gebruiken de meeste mensen het woord, als een ‘boontje komt om zijn loontje’ en ‘eigen schuld, dikke bult’ voor dingen die ons overkomen. Anderen houden het op willekeur en noemen het ‘pech’ of ‘geluk’. En dan is er ook nog ‘het lot’ dat voorvallen zou veroorzaken: dingen gebeuren omdat dit de bedoeling is en van hogerhand zo geregeld. Maar wat nou als er een liefdevollere, intelligentere uitleg mogelijk is voor wat ons overkomt?
Het licht van bewustzijn
Elke ervaring of emotie die niet erkend en verwerkt wordt, dragen we nog bij ons. Het trauma is dan wel weggedrukt en begraven, soms zo diep dat we het lijken te zijn vergeten, maar het ís niet weg. Het heeft zich opgeslagen in het gebied van het onbewuste, onze schaduw.
Onze ziel wil niets liever dan het naar de oppervlakte brengen zodat het gezien en geheeld kan worden. En dus laat onze ziel ons onbewust de omstandigheden herhalen van eerder trauma dat onverwerkt is gebleven. Niet als straf, niet als pech, niet als noodlot, niet omdat dit de bedoeling is, maar als een poging om het oorspronkelijke trauma in het licht van bewustzijn te brengen, te verwerken en te integreren. Je er eigenaar van te laten zijn. Vanuit de wens om jou als aards mens lichter te maken, jou te bevrijden van ballast en alle geblokkeerde energie weer te laten stromen. Vanuit zelfliefde en het verlangen naar ontwikkeling.
Herhalingsdrang
Freud noemde de neiging om het pijnlijke verleden te herhalen wiederholungszwang ofwel ‘herhalingsdrang’. Mensen met elkaar opvolgende toxische relaties hebben er last van, hele families kunnen eindeloos alle mogelijke soorten verstoringen doorgeven aan hun kinderen. Deze herhalingen gaan door zolang de oorspronkelijke wonden niet verzorgd worden en de gemaakte fouten niet onderzocht. Zolang we dingen uit ons verleden niet herinneren en ons ermee verzoenen, worden we opgeroepen om het te herhalen.
Terug lopen en kijken
Wat wij beschouwen als onze lotsbestemming, als pech of geluk, straf of beloning of hoe we het ook noemen, is in werkelijkheid ons niet verwerkte verleden. Het is alsof we het tapijt van het verleden waar we op liepen steeds oppakken, voor ons uitrollen en het ‘toekomst’ noemen.
Het mooiste en constructiefste wat je als mens voor jezelf, je beminden en het collectief kunt doen is niet vooruit hollen, niet het tapijt steeds mooier versieren, maar opletten wat zich alsmaar voordoet, teruglopen en kijken waar je het voor het eerst gezien hebt.
Meer Happinez?
- Met deze 3 stappen leid je een intuïtiever leven
- Je innerlijke stem als gids: laat je intuïtie (luider) spreken
- Prangende vraag? Intuïtief schrijven biedt advies
