Onze vaders zijn een van de belangrijkste mannen in onze levens. En of je nu een goede of slechte band met je vader had: deze relatie heeft meer invloed op je liefdesleven dan je misschien zou willen.
Geen verwachtingen koesteren
‘O, maar het hoeft niet, hoor, pap,’ hoorde ik mezelf luchtig zeggen. ‘Laat het me maar weten als je toch besluit te komen, dan zorg ik dat je wordt opgehaald.’ Nadat ik op de uitknop van mijn telefoon had gedrukt, prikten er tranen in mijn ogen. Waarschijnlijk zou hij niet komen naar mijn zoons vierde verjaardagsfeestje. Ik gaf de tranen niet de kans om op te wellen, maar stond op. Geen verwachtingen koesteren – wanneer zou ik dat nou toch eens leren?
Zou het zo kunnen zijn dat de band die vrouwen met hun vaders hebben van invloed is op hoe ze in liefdesrelaties staan en de band met hun moeders van invloed is op hoe ze de wereld en zichzelf zien? Dat theorietje heb ik eens bedacht. Bij mannen zou het dan andersom zijn.
Vaderwond
We hebben allemaal een ‘vaderwond’, zoals dat heet, daar ontkomt niemand aan. Het is een kwetsuur opgelopen in onze jeugd en bewust of onbewust toegebracht door onze goedbedoelende en soms minder goedbedoelende vaders. Misschien had je een vader die je te veel op handen droeg waardoor jij nu door je partners als een prinsesje behandeld wil worden of juist een vader die emotioneel afwezig was en jou leerde dat mannen je niet veel zullen brengen. Niet cool.
Als je een slechte band met je vader had, dan kan het onveilig voelen om liefde te ontvangen in je relaties, omdat je bang bent teleurgesteld te raken. Om de pijn die je verwacht alvast af te weren, kun je jezelf dan onbewust aanleren niets van de ander te verwachten of jezelf wijsmaken dat je niet naar liefde verlangt. Je kunt onbewust ‘veilige’ relaties opzoeken: vrijblijvende verhoudingen met gebonden of anderszins niet beschikbare geliefden of relaties met iemand die meer van jou houdt dan andersom. Je kunt ook te veel je best gaan doen, omdat je denkt dat je liefde moet verdienen of jezelf beter voorspiegelen uit angst niet goed te zijn zoals je bent. Het zijn allemaal lousy tactieken om pijn te vermijden.
Oude wond
In alle gevallen is er een gebrek aan vertrouwen in de romantische liefde en de neiging om die af te weren, controleren of saboteren. We blokkeren dan alle liefde die onze kant op stroomt. Het hart is gesloten – behalve wanneer we tot over onze oren verliefd zijn. Dan gaat het hart open, lijkt alles mogelijk, geweldig en volmaakt, totdat de eerste hobbel in de weg verschijnt en het wantrouwen weer de kop opsteekt. De oude wond wordt opengereten (zie je wel, de liefde is niet te vertrouwen) en we raken extra teleurgesteld. Resultaat: het hart raakt nog meer gepantserd.
Behoeftes en verlangen duidelijk maken
Ik weet het allemaal zo goed te vertellen en toch heb ik de neiging om, als mijn geliefde het even laat afweten, luchtig te zeggen ‘Het hoeft niet, hoor, ik doe het zelf wel’ en stilletjes mijn conclusies te trekken. Om mijn eigen vaderwond te helen zal ik moeten leren om mijn behoeften en verlangens duidelijk te maken en niet te snel mijn vertrouwen op te zeggen.
Mijn geliefde zal er wel zijn op het feestje. Hij heeft zelfs al een cadeau gekocht (als je een geheimpje kan bewaren: een enorme gele kraanwagen), zal me helpen de slingers op te hangen en ze er ook weer af te halen.
Dat hoeft wél. En dat durf ik te verwachten.
