Lieve waarheidszoeker,
Je bent zo iemand die liever een harde waarheid hoort dan een zachte leugen en die zelf nauwelijks in staat is om een waarheid te verhullen of diplomatiek te zijn. De waarheid zoeken, en die zo dicht mogelijk benaderen, is waar je het gelukkigst van wordt en wat jouw leven zin geeft.
Ik begrijp je, want ik ben er zelf zo eentje. Het is ten diepste waarom ik schrijf: te graven en te graven om te stuiten op iets wat waar is. Het vinden van Le mot juste; het juiste woord op de juiste plaats dat precies uitdrukt waar ik naar zocht, dat de vinger op de zere plek legt, dat het licht van bewustzijn brengt waar het eerder donker van onwetendheid was. Dat geeft me rust en vervulling.
Oprecht en zuiver
Je waarheid spreken betekent dat jouw intentie, woorden en daden op één lijn zitten. Het is oprecht en zuiver, er zitten geen verwarrende knopen in van effectbejag, eigenbelang, slimme verpakkingen en verborgen agenda’s. Er zit geen ‘ruis op de lijn’. Je bedoelt wat je zegt en doet wat je belooft. Dat hoeft allemaal niet per se mooi en verheven te zijn, maar het is in ieder geval echt.
Je maakt het jezelf niet makkelijk met die behoefte om de waarheid centraal te stellen, lieve zoeker. De wereld stelt namelijk doorgaans niet de inhoud, maar de vorm centraal. C’est le ton qui fait de la musique: het zou erom gaan hóe je iets zegt, niet wát je zegt. De woorden die om je heen klinken dienen maar al te vaak om een dieper liggende waarheid en bedoeling te verhullen – om te vergoelijken, verdoezelen, maskeren en af te zwakken. Velen nemen genoegen met de beschaafde verdoezeling en geven een op hun beurt verhullende reactie, maar jij niet. Jij raakt in verwarring van dat schaduwenspel.
Je wilt door valse getuigenissen en mooi klinkende verklaringen heen prikken en de kern blootleggen. Dít is waar het over gaat! Híer hebben we het over! Laten we moedig zijn en de essentie benoemen! En al is die essentie niet zo fraai; dan kunnen we er in ieder geval mee aan de slag.
De waarheid versus de vertelde leugens
Wat heb ik, en waarschijnlijk ook jij, de boel daarmee vaak op scherp gezet. Wat bedoeld was uit naam van liefde om licht te brengen in duisternis, had soms een vernietigend effect met hoog oplopende conflicten, nog overtuigender vertelde leugens en een diepe teleurstelling als gevolg. Ik hield het vol tot elke hypocrisie in de maatschappij en mijn omgeving me zo pijnlijk in het oog sprong dat mijn levensvreugde erdoor aangetast dreigde te raken.
Dit is wat ik geleerd heb: het zwaard van waarheidsliefde dat jij en ik bij ons dragen is scherp. Onze drang om de waarheid te kennen en boven tafel te krijgen kan door een ander worden verstaan als een aanval. Als die ander zich verschanst in defensieve oneerlijkheid, dan mis je niet alleen je doel, maar raakt er zelf ook door verwond. Je ervaart de opgestapelde oneerlijkheid als een afwijzing van jouw ziel en dat doet pijn. De ander doet jou niet bewust pijn, maar wordt door de scherpte van je zwaard geraakt op diepere niveaus dan hij wellicht aankan. Probeer zo’n reactie niet persoonlijk op te vatten, lieve waarheidszoeker. Het is de angst die spreekt en het gaat niet over jou.
Jij mag de waarheid spreken en uitkomen voor je diepste gevoelens en overtuigingen, maar realiseer je dat niet iedereen dit kan ontvangen. Dit betekent dat je soms je eigen waarheid moet dragen zonder dat die erkend wordt door een ander. Je staat dan alleen. Maar eigenlijk ben je niet alleen: je staat in contact met je eigen ziel. Laat dat genoeg zijn.
Leer aanvoelen wie jouw waarheid aankan
Leer aanvoelen wie jouw waarheidsliefde wel aankan, er zelfs van houdt, en wees milder ten opzichte van hen die het niet begrijpen of kunnen verwelkomen. Iedereen, elk mens, mag immers zo lang over bewustwording doen als hij zelf wil – levens lang als het moet. Bedenk maar: jijzelf hebt, ondanks al je waarheidsliefde en neiging tot reflectie, ook nog de nodige blinde vlekken.
Koester deze mooie kwaliteit, blijf die waardevolle tocht naar de waarheid ondernemen, maar dring je bevindingen niet op. Boor je zwaard niet in het vlees van de ander, wil ik maar zeggen, maar wijs er slechts iets mee aan.
Met liefde en respect voor wie je bent,
Susan
Meer Happinez?
- Identiteitsdenken: Susan Smit deelt haar inzichten
- Dit is een brief die elke vrouw zou moeten lezen
- Susan Smit over de helende kracht van schrijven
