Hoe Geertje Couwenbergh blijft geloven in de wereld

Het was schrijfster Geertje Couwenbergh die vorige week de redactie op kwam lopen en zei: kunnen we niet iets dóén, een positief geluid laten horen? Met haar bevlogenheid had ze ons direct te pakken en nog diezelfde avond schreef ze het script voor het Vote for Love filmpje. Hoe zorgt zij dat ze zelf positief naar de wereld blijft kijken?

Hoe ben je op het idee voor Vote for Love gekomen?

De centrale vraag in het filmpje komt momenteel uit mijn hart gegrepen: wie wil ik nu zijn?

Nog voor wat ik doe, of op wie ik stem; wie wil ik zijn? En alhoewel ik daar niet alle antwoorden op heb, ben ik begonnen met de dingen waar ik heel zeker over ben: ik wil een vrouw zijn die vrij is en ja zegt, niet iemand die bang is en klaagt. Toen ik dit aankaartte bij de makers van Happinez bleek dit daar evenveel te leven – en dat sneeuwbalde door bij de andere redacties.

Advertentie

Waarom vind je het zo belangrijk?

Ik voel me trots en bevoorrecht om in Nederland te leven. Ik heb het gevoel dat als ik nu niets doe, ik op 16 maart wakker kan worden in een land waar de dingen waarin ik geloof en de vrijheid die zo is bevochten, op het spel komen te staan.

Is het niet naïef om te denken dat je hiermee iets bereikt?

Misschien. Maar ik acht het op dit moment belangrijker om íets te doen, hoe klein of groot, of onuitgewerkt dat ook is, dan niets. Ik vind het van enorm karakter getuigen dat deze hoofdredactrices zo spontaan hebben besloten hun handen ineen slaan.

Dit zijn concurrenten in het dagelijks leven, die zich doorgaans niet politiek uitspreken. En toch vonden ze het allemaal hét moment om letterlijk deze oproep voor liefde en vrijheid belichamen. Dat vind ik krachtig en inspirerend.

Hoe blijf je zelf geloven in de wereld?

Door mezelf eraan te herinneren dat iedereen uiteindelijk hetzelfde wil. We willen ons allemaal veilig voelen en gelukkig zijn. We houden er alleen andere strategieën op na om dat te bereiken.

Wanneer mijn doemgedachtes de overhand nemen herinner ik mezelf aan die realiteit, en probeer dat het uitgangspunt van mijn daden te maken. Er is meer wat ons bindt, dan scheidt.

Heb je een tip over hoe je positief kan blijven?

Ik denk dat jezelf die vraag stellen wie wil ik nu zijn? heel vruchtbaar is. Dit is een tijd waarin je mag laten zien uit welk hout je gesneden bent. Dat begint bij daar zelf helder over zijn. Dus wie wíl je zijn?

Wat vind je belangrijker dan wat dan ook? Wat voor persoon wil je zijn? Het antwoord op die vraag – ook al is die incompleet – het uitgangspunt maken van je leven, is iets waar je vandaag mee kan beginnen.