Kindvrij leven: Marloes de Vries over haar keuze om geen moeder te worden

Kindvrij leven: Marloes de Vries over haar keuze om geen moeder te worden Kindvrij leven: Marloes de Vries over haar keuze om geen moeder te worden Kindvrij leven: Marloes de Vries over haar keuze om geen moeder te worden

Als vrouw loop je aan tegen behoorlijk wat vooroordelen als je twijfelt over kinderen, en al helemaal als je bewust kiest voor een kindvrij leven. Soms heb je niet eens een keuze. Maar of je wel of geen kinderen wilt, is een heel persoonlijke kwestie. En er zijn geen foute antwoorden.

In traditionele samenlevingen en binnen veel religies wordt de vrouw gezien als ‘de moeder’ en is haar rol heel duidelijk en eenzijdig: kinderen baren. Inmiddels is dat een ouderwets verhaal. Tegenwoordig hebben vrouwen hun eigen carrières, ze hebben gelijke rechten, ze hebben een keuze. Daarnaast is trouwen niet meer vanzelfsprekend en worden onconventionele liefdesrelaties steeds normaler. Een vrouw kan en mag heel veel rollen kiezen in haar leven, die van ‘moeder’ is daar één van, maar zeker niet de enige en ook niet de belangrijkste.

Het taboe rondom kindvrij leven

Toch wordt ‘geen kinderen willen’ nog steeds een beetje als een taboe gezien. Dat stelt illustrator, kunstenaar en schrijver Marloes de Vries in haar boek Kinderen krijgen is optioneel (2023).

“Ik wist altijd al dat ik geen kinderen wilde. Ik heb dat rammelende-eierstokkengevoel nooit gehad. Als je dat hardop zegt: ‘ik heb geen kinderen’, houden mensen hun hoofd zo schuin, en krijg je de vraag: ‘Oh, is het niet gelukt?’ Er kleven zoveel vooroordelen aan dit onderwerp, er wordt zo in hokjes gedacht, daarom heb ik er een boek over geschreven. Als je een kindvrij leven wilt, word je steevast bekritiseerd. Bijvoorbeeld door familieleden.”

Fear of missing out

“Mensen zeggen soms dat ik iets mis. Ik geloof best dat ik iets mis, je kunt het zelfs fomo noemen – fear of missing out. Maar mét een kind zou ik óók dingen missen. Ik haal veel voldoening uit mijn werk. En ik ben een paar maanden per jaar in Noord-Engeland te vinden, daar ga ik eindeloos wandelen en van de natuur genieten. Als ik daar ben, stuur ik mijn beste vriendin – met kinderen – foto’s. Zij stuurt mij foto’s van haar kinderen terug. Zij zegt vaak: ‘Ik mis dingen omdat ik moeder ben.’ En ik mis dingen omdat ik geen moeder ben, snap je? Het maakt niet uit, je mist sowieso dingen.”

Stoppen met hokjesdenken

“Ik houd niet van dat hokjesdenken: moeder of niet-moeder, je hoort erbij of je hoort er niet bij. Zonder baby kun je nog steeds een zorgwens hebben. Ik hou heel erg van kinderen, ik ben dol op hun belevingswereld. Voor mijn boek heb ik meer dan 250 vrouwen geïnterviewd zonder kinderen: opvallend veel daarvan werken op een school of kinderdagverblijf. Als je zelf geen hond hebt, betekent dat toch ook niet dat je een hekel hebt aan honden?

Wat mij betreft stoppen we met hokjesdenken en met elkaar veroordelen. We hebben elkaar juist nodig als vrouwen, we moeten elkaar helpen. Samen staan we sterker, samen kunnen we meer. Met kinderen, zonder kinderen, kunnen we elkaar helpen.”

Dit artikel is redactioneel ingekort. Het hele artikel lees je in Happinez ‘Blijf in verbinding’. Bestel dit nummer nu zonder verzendkosten in de Happinez webshop.

Over auteur
Kinderen verrijken je leven, maar zorgen tegelijkertijd voor enorme puinhopen in huis en hoofd. Ervaringsdeskundige Pauline Bijster (vier kinderen in de leeftijd van 11, 9, 4 en 2) vertelt hoe zij het aanpakt.

Meer lezen over kindvrij leven?

Als je geen kinderen wilt: 8 opmerkingen die je dan iets te vaak hoort.

Volgend artikel
Wel of geen kinderen? Als die vraag tussen jou en je lief in staat
Wel of geen kinderen? Als die vraag tussen jou en je lief in staat