Perfectie klinkt nobel: alles onder controle, hoge kwaliteit, geen fouten. Maar wie van nature perfectionistisch is, weet dat het vooral uitputtend is. In zijn boek Eenvoud voor gevorderden laat Ben Meijering zien dat perfectionisme vaak hetzelfde patroon volgt: grote verantwoordelijkheid → hoge verwachtingen → strengheid naar jezelf. En dat is precies waar we onszelf kwijtraken.
Perfectionisme: waarom we zo hard zijn voor onszelf
Niemand hoeft perfect te zijn — behalve jijzelf, zo lijkt het. Perfectionisten gunnen anderen ruimte om te leren, maar blijven zelf vechten tegen dat innerlijke stemmetje dat zegt: “Als ik niet perfect ben, ben ik niet goed genoeg.”
Dat maakt perfectionisme zo vermoeiend. Want perfectie bestaat niet, en het najagen ervan kost energie, gezondheid en soms zelfs relaties. Perfectionisme lijkt ambitieus, maar is vaak diep vanbinnen een vorm van angst: Angst om te falen, angst om af te gaan, angst om niet geliefd of gewaardeerd te worden.
De bevrijdende kracht van falen
Volgens Meijering is de remedie verrassend simpel: mildheid. Durf iets te laten mislukken. Durf te erkennen dat jij óók maar een mens bent. En dat voelt misschien ongemakkelijk, maar het werkt. Want zodra je niet alles meer perfect hoeft te doen, ontstaat er ruimte — voor ontspanning, voor plezier, voor creativiteit.
Blijf je hangen in frustratie? Stel jezelf deze twee vragen
Ook wanneer je falen toelaat, kan iets dat misgaat teleurstellend voelen. Merkte je dat een fout of mislukt project je blijft achtervolgen? Stel jezelf dan deze twee zachte, maar krachtige vragen:
- Heb ik mijn best gedaan?
- Heb ik er plezier aan beleefd — ergens, op welk moment dan ook?
Heel vaak is het antwoord op minstens één (en soms beide) vragen een volmondig ja. Dat kleine inzicht werkt verzachtend: je blik verschuift van tekort naar groei. Je voelt meer ruimte, zachtheid en begrip voor jezelf.
Omarm je innerlijke mislukkeling
Wanneer je mildheid oefent, verandert er iets wezenlijks: ‘moeten’ verandert in mogen, de druk neemt af, je perfectionisme wordt luchtiger, stress zakt weg en je leert jezelf kennen buiten de prestatiedrang.
En precies dát is persoonlijke groei: niet alles perfect willen doen, maar heel willen zijn. Falen is niet het einde van iets. Het is de uitnodiging om mens te zijn. En misschien wel de meest liefdevolle stap richting een leven met meer rust, plezier en eigenwaarde.
Meer weten?
Ben Meijering, Eenvoud voor gevorderden. Ingrediënten voor inspirerend leiderschap, (uitgeverij AnkhHermes).
