Kun je je voornemen om liefdevol te gaan leven? Ja en nee. Want om contact te maken met de goddelijke stroom van liefde moet er iets weg – je ongelukkigheid. En in de leegte die ontstaat, borrelt vanzelf de liefde op.
‘Je hoeft de waarheid niet te ontdekken. Als je alles wat onwaar is, hebt verwijderd, ligt de waarheid voor je.’ Het is een uitspraak van de Australische spiritueel leraar Barry Long die je ook kunt toepassen op de liefde: je hoeft niet liefdevol te gaan leven. Als je alles wat liefdeloos is – zoals angst, haat, twijfel, wrok – uit jezelf hebt verwijderd, leef je vanzelf liefdevol.
Dit zijn de vijanden van de liefde
Die fontein van liefde waaruit we geboren worden en die in het begin nog wagenwijd open staat, raakt meestal min of meer verstopt in de loop van onze jeugdjaren. In elke normale opvoeding komen angsten, haatgevoelens en twijfels binnensluipen die ons van die borrelende stroom van goddelijke liefde afsnijden. Angst, haat, twijfel – dat zijn de grote vijanden van de liefde.
Ze verlammen je en leiden tot cynisme, oppervlakkigheid, onverschilligheid. Wie cynisch is of onverschillig, is eigenlijk verlamd of verstopt in zijn ziel. Hij durft niet meer lief te hebben, of hij is het verleerd.
Online training Tantra & seksuele energie
-
Voel je lichter, vrijer én levenslustiger
-
Meer uit je hoofd zijn en meer in contact met je lichaam
-
Meer dan 5.925 trainees gingen je voor
Hoe krijg je die angst, haat en twijfel weg uit je ziel? Hoe word je van binnen schoon en leeg, zodat de liefde vanzelf opborrelt en vrij kan stromen, al je handelingen en gedachten kan sturen?
Heb je oude pijn?
Een volgend antwoord vond ik in het boek van de eerder genoemde Barry Long, ‘Sterven om te leven’: Wat er moet sterven om liefdevol te kunnen leven is je ongelukkigheidslichaam. Volgens Long is dit een bal van onvrede die in je lichaam zit, permanent, ergens in je buik. En je kunt hem voelen. Niet voor niets krijg je soms buikpijn van spanningen, angsten of woede.
Alle emoties die je hebt gevoeld vanaf je vroegste jeugd en die niet zijn opgelost, hebben samen die bal gevormd. De bal van onvrede ontstaat doordat wij onze oude emoties vasthouden met negatieve gedachten, in plaats van ze te laten verdampen. De bal groeit en groeit en vooral na de puberteit wordt hij steeds harder en vaster.
Zo laat je oude pijn los
Je krijgt die bal van onvrede weg, zegt Long, door twee dingen te doen. Ten eerste: mediteer erop. Stuur je stille aandacht naar die innerlijke kramp. Langzamerhand, stukje bij beetje, lost hij dan op.
Ten tweede, minstens zo belangrijk: ga zo leven dat je geen nieuwe onvrede toevoegt. Dat betekent dat je niet langer in leugens leeft. Weet wat je doet, realiseer je waarom je het doet en neem er de volle verantwoording voor. Als je werk doet wat je haat, stop er dan mee.
Of kies er bewust voor het tijdelijk wel te doen, zo lang als je het nodig vindt, maar zeur er dan niet over, ook niet innerlijk. Als je huwelijk hopeloos is, blijf er dan niet in hangen. Besef je dat je wél van je partner houdt, doe dan alles wat je kunt om je relatie te redden. Mocht het dan toch mislukken, dan hoef je niet met onvrede te blijven zitten. Je hebt immers je best gedaan.
Het is een radicale visie, maar het werkt.
Je moet jezelf kennen
Het betekent niet dat je nooit iets moet doen wat moeilijk is, natuurlijk, of dat je nooit verdrietig zou kunnen zijn. Het betekent ook niet dat je nooit mag mislukken, dat je pas liefdevol kunt leven als je rijk en beroemd geworden bent. Het betekent alleen dat je niet toestaat dat mislukkingen zich voegen bij die oude pijn daarbinnen, dat je ook alles wat mis gaat, wat naar is en pijnlijk of tragisch, ten volle voelt, absorbeert, accepteert en daarna weer loslaat.
Een leven leiden dat bij je past, houdt in dat je jezelf kent en – laten we wel wezen – dat is een van de moeilijkste dingen op aarde. Het is een lang, lang proces om jezelf te leren kennen zoals je werkelijk bent. Maar in de loop van dat proces leg je allerlei zaken af die vals zijn en daarom liefdeloos.
Zoals behaagzucht – proberen te zijn zoals je denkt dat anderen van je willen, ja zeggen terwijl je eigenlijk nee bedoelt. En luiheid of gemakzucht – dat blijkt vaak angst te zijn om te mislukken of afgewezen te worden. Of slachtofferschap, waarmee je de ander een schuldgevoel wil bezorgen. Arrogantie – ook al zo’n masker dat allerlei angsten en twijfels moet verbergen.
Wat is liefdevol leven?
We schieten allemaal wel eens tekort als het gaat om liefdevol leven – niet alleen in liefdesrelaties maar in alle soorten relaties. De een zucht, slaat de ogen ten hemel, loopt mopperend rond of kijkt boos, en de ander voelt zich heel subtiel in het beklaagdenbankje gezet. Het gaat vaak zo razendsnel dat je eroverheen dendert, dat het leven al doorgaat terwijl je het nog aan het verwerken bent.
Maar het heeft wel degelijk een effect. Het brengt een heel klein beetje schade toe aan de mensen om je heen, je partner, je kinderen, collega’s of buren. Dat subtiele egoïsme kan trouwens ongelooflijk veel verschillende vormen aannemen. Sommige mensen verbieden zichzelf juist streng om zielig te zijn en zoeken intussen een andere uitlaatklep voor hun onvrede, zoals te hard rijden, vette happen eten of naar foute websites kijken.
Dat is dus allemaal níet liefdevol leven. Maar zie het maar eens te doorgronden. Daar heb je letterlijk en figuurlijk een dagtaak aan.
Dit is hoe je het bereikt
Die dagtaak aangaan, dat is denk ik het maximale liefdevolle leven dat je kunt bereiken – zo goed en zo kwaad als het gaat. Van het leven proberen te houden zoals het is, met al die uitdagingen, die ontwikkelingstaak, die eindeloze leerschool waarin je nooit klaar bent. Afzien van het idee dat het makkelijker zou moeten gaan, dat je eigenlijk recht hebt op meer geluk dan je krijgt, meer geld, meer aandacht, meer wat dan ook.
Naarmate je je oude pijn oplost, komt er meer dankbaarheid, vreugde en liefde binnenstromen. Met een hart vol van dit soort diepe vreugde zijn je aardige gebaren echt, komt je glimlach vanzelf en kun je spontaan en authentiek liefdevol leven.
