Het is niemands hobby en niet iedereen is er even goed in, maar een flinke ruzie kan (als je het goed doet) diepte opleveren, en intimiteit. Je kunt iets van jezelf laten zien en je leert iets over een ander. Hoe zorg je dat je gehoord wordt en de ander zich gehoord voelt?
De meeste mensen vinden ruziemaken vervelend, iets wat je zou moeten proberen te vermijden – uitzonderingen daargelaten. Bij ruzie komt meestal boosheid kijken en boosheid is eng. Want boze mensen kunnen je pijn doen, fysiek én geestelijk. Ruziemaken is ook eng omdat we zijn bang voor afkeuring, bang om verlaten te worden of uitgesloten.
Maar waarom zou iemand je eigenlijk afkeuren, verlaten of uitsluiten als je ruzie met hem of haar maakt? Volgens relatie- en gezinstherapeut Roefke Carmiggelt hebben de meesten van ons dat idee overgehouden aan onze kindertijd. Het gevoel dat als je mensen laat merken wat je diep van binnen voelt, ze bij je weg zouden kunnen lopen.
Roefke: ‘Doe niet zo boos’, zeggen moeders tegen hun kinderen, of tegen hun man. Daarmee geven ze aan dat je het niet mag voelen. Misschien zelfs wel dat je slecht bent als je het wél voelt. Terwijl boos-zijn net zo’n gezonde emotie is als blijdschap of verdriet. Sterker nog, het is fijn om boos te zijn, het geeft energie, ontlading.’ Doordat negatieve emoties er niet mogen zijn, leren we ook niet hoe we ze op een goede manier kunnen vormgeven. Terwijl dat nou juist een van de sleutels is tot goed ruziemaken.
Online training Tantra & seksuele energie
-
Voel je lichter, vrijer én levenslustiger
-
Meer uit je hoofd zijn en meer in contact met je lichaam
-
Meer dan 5.925 trainees gingen je voor
Zo leer je elkaar weer vinden
Ruziemaken is gezond, vindt Roefke. Het gaat over het aangeven van grenzen. Als je de ander niet laat merken waar die liggen, kan hij er ook geen rekening mee houden. Met een ruzie zeg je eigenlijk: ho, stop, dit voelt voor mij niet fijn. Vaak moet je zelf ook nog onderzoeken waarom je iets niet wilt of juist wel. Een goede ruzie kan je daarbij helpen omdat je dan tot de kern van je gevoel komt. Het geeft inzicht over hoe je zelf in elkaar steekt, maar ook over de ander.
Het allerbelangrijkste is dat je elkaar daarbij de ruimte geeft gevoelens te uiten. Zodra je iemand veroordeelt, aangeeft dat wat hij of zij voelt fout is, gooi je de deur dicht. Je niet gezien en gehoord voelen, gebrek aan erkenning, is de nummer één oorzaak van ruzie maar ook vaak het onderdeel waarop het uit de hand loopt.
Dit is wanneer je afstand moet nemen
Roefke: ‘Zodra je tijdens een conflict merkt dat er geen plek meer is in je hoofd voor de ander, moet je even afstand nemen. De tijd nemen om te zien wat er gebeurt, met jou én de ander. Dat kan door een paar minuten stil te zijn, je te bezinnen. Je kunt je ook letterlijk terugtrekken. Op het balkon gaan staan. Handig om daarbij wel aan te geven dat je wegloopt, omdat je te pissig bent om nog open te staan voor de ander. Voel je dat je boosheid minder wordt, vergeet dan niet om weer in actie te komen, uit je schulp te kruipen. Ik merk dat het mensen helpt om aan het roer te blijven staan in een ruzie. Verbinding te zoeken als het weer gaat.’
Soms duurt het lang voordat het weer gaat, uren, dagen. Soms heb je helemaal geen zin om weer verbinding te zoeken, de ‘wijze’ te zijn. Dat vindt Roefke niet zo slim: ‘We vinden dat de ander maar moet begrijpen wat er met ons aan de hand is en waarom we doen zoals we doen. Dat is een verkeerde aanname.’
Zinvol ruziemaken doe je zo
Kenbaar maken wat je voelt is van levensbelang voor relaties. Willen weten wat de ander voelt ook. Een ruzie kan je ontzettend veel leren over wat er bij de ander in zijn hoofd en hart gebeurt. Dan moet je wel kunnen horen wat de ander zegt en dat is nog niet zo makkelijk. Zeker niet als je overprikkeld bent, te moe of te druk. ‘Dan slurpt het leven je op en kun je het zogenaamde geslurp van de ander er niet meer bij hebben,’ aldus Roefke.
‘Het is in deze tijd keihard nodig om regelmatig stilte en rust op te zoeken om de ander te kunnen blijven horen. Om conflicten met dierbaren tot een goed einde te brengen. Soms moet je ook iets horen wat de ander niet lijkt te zeggen. Dat hij je wil helpen bijvoorbeeld. Ik reageerde een keer pissig op mijn man omdat ik vond dat hij me belerend toesprak in mijn omgang met de kinderen. Had ik door die zogenaamde belerende toon heen geluisterd, dan had ik kunnen zien dat hij mijn leven makkelijker wilde maken. Het goed met me voor had. En dat is veel vaker het geval dan je misschien denkt. Als je dat kunt zien, kunt ontvangen, komt er minder boosheid in een relatie. Dat moeten we elkaar gunnen.’
Zinvol ruziemaken kan dus zeker. Het begint met van jezelf mogen voelen wat er is en daar aandacht voor vragen. Maar zeker net zo belangrijk is de ander te laten voelen dat alle emoties er mogen zijn, ook de negatieve. Lukt dat niet, kun je het niet meer opbrengen om te luisteren, neem dan een time-out. Zoek de ander daarna altijd weer op, verbind je, ook al denk je onomstotelijk gelijk te hebben. Plaats je geluk boven je gelijk, want we worden nergens zo gelukkig van als van het gevoel van verbondenheid. Mogen zijn wie we zijn en tóch niet verlaten te worden…
Meer lezen over relaties?
Dit zijn zeven lessen die Susan Smit van de liefde leerde.
