Iedereen wil graag positief in het leven staan, maar maak vooral ook ruimte voor boosheid, verdriet of angst. Want ook die gevoelens horen bij het leven.
Wanneer iemand boosheid, angst of verdriet voelt, is de eerste reflex om het te negeren en weg te duwen. Natuurlijk weten we heus wel dat die nare gevoelens niet minder worden als we er geen aandacht aan geven, maar toch is dat wat veel mensen doen. Vaak stoppen we onze negatieve gevoelens ergens ver weg, terwijl we ons proberen te focussen op het goede in het leven. Zeker naar buiten toe zetten we ons dappere, moedige, vrolijke masker op. We willen immers niet zeuren, gezellig zijn en zeker niet die hulpbehoevende sfeerspons zijn die altijd wel wat te klagen heeft. En dus slingeren we een positieve mantra het universum in, halen we diep adem en gaan we weer door met het leven.
Verschillende levensfases
Nu wil ik absoluut niet zeggen dat er iets mis is met positief in het leven staan. Sterker nog, ik heb bewondering voor mensen die écht licht in elke duisternis kunnen zien. Tegelijkertijd denk ik ook dat een positieve instelling vaak gebruikt wordt als manier om de negatieve kanten van het leven niet onder ogen te hoeven komen. Het leven bestaat namelijk niet louter uit positiviteit, maar is een aaneenschakeling van fases. Lichte fases en donkere fases, fases waarin we lekker in ons vel zitten en fases waarin we alleen maar huilend onder een dekentje op de bank willen liggen. En iedere fase is oké… als we onszelf die verschillende fases maar gunnen.
Wel positief blijven hè!
Sinds een paar jaar komt er steeds meer aandacht voor mindfulness en zelfliefde, waarbij negatieve gevoelens geobserveerd en geaccepteerd mogen worden. Dat betekent dus ook dat het oké is om het jezelf zo nu en dan een huilbui te gunnen, als je dat nodig hebt. Maar iets weten en iets leven zijn toch twee verschillende dingen. Zelf heb ik bijvoorbeeld jarenlang gedacht dat ik heel goed bezig was met het observeren en het er laten zijn van mijn gedachten. Maar als ik eerlijk ben, was ik deze alsnog ver weg aan het stoppen.
Coming soon: ‘Mindful met Happinez’
-
Over de wijsheid van leven in het nu
-
12 oefeningen voor ultieme ontspanning
-
En meer
Uit alle macht proberen positief te zijn
Op momenten dat ik me rot voelde, vertelde ik mezelf namelijk alsnog dat ik positief moest blijven. Ik probeerde met man en macht aan alle leuke dingen in mijn leven te denken en er dankbaar voor te zijn. En ik herhaalde positieve mantra’s tot ik een ons woog. Ik observeerde dan wel dat ik me rot voelde, maar probeerde dit vervolgens alsnog te veranderen (en daarmee negeerde ik het dus). Niet dat mijn positiviteit hielp, ik voelde me er alleen maar rotter door. Nu moest ik namelijk niet alleen dealen met mijn negatieve emoties, maar ook nog eens met het feit dat ik mezelf er met alle goede bedoelingen van de wereld niet uit kon praten (en me dan daar óók weer rot over voelde).
Van de andere kant bekeken
Pas later ontdekte ik dat het laten zijn van negatieve emoties ook echt daadwerkelijk betekent dat je die negatieve emoties voelt. Boosheid, angst, verdriet — ze horen bij het leven. Ik wilde graag iemand zijn die positief in het leven stond, maar ik vergat dat positief in het leven staan niet betekent dat er geen negativiteit mag zijn. Nee, het is juist andersom. Juist doordat er ruimte is voor de negatieve emoties kan ik positief in het leven staan.
