Wat doe je als vleeseters en vegetariërs in je gezin tegenover elkaar staan aan de eettafel? Dot geeft advies.
Lieve Dot,
Ik kom uit een familie waar lang en meestal ook wel gezellig getafeld werd, met veel eten en lekkere dranken. Een bijna Italiaans soort gezelligheid.
In mijn eigen gezin speelt dit ook een rol, maar langzamerhand een zeer negatieve. Mijn kinderen zijn namelijk verdeeld over wat er op tafel kan komen. Het begon met een zoon die geen vlees meer at en nu zitten we aan tafel met twee veganisten (zoon en zijn partner), een verklaard voorstander van vlees eten en twee soort van ‘neutralen’.
Het wordt steeds moeilijker om nog aangenaam aan tafel te kunnen zitten. Aanvankelijk was het nog wel te doen: met wat vleesvervangende producten, naast het vlees. Maar inmiddels heb ik door dat veganist zijn verder gaat dan alleen geen dierlijke producten eten. Het is een visie op het leven, die zeer omvattend is. Het is niet langer alleen een kwestie van wat er op tafel komt. Ik krijg het gevoel dat er een soort onderhuidse strijd gaande is tussen deze uiteenlopende visies en dat ze elkaar steeds minder verdragen. In ieder geval aan tafel.
Ik heb sympathie voor alle standpunten en snap ook wel dat ze niet echt bij elkaar te brengen zijn, maar maak me zorgen over de spijtende werkende werking ervan op ons gezin.
Lieve Dot, heb je nog suggesties om de zaak wat te ontspannen?
Tussen Twee Vuren
Lieve Tussen Twee Vuren,
Je gezin is het strijdtoneel geworden van iets wat de afgelopen jaren, zelfs maanden, in een stroomversnelling is gekomen. Je zoon en zijn partner zijn een hoek omgegaan waarvan je moeilijk terugkeert. Als je eenmaal een dier (en alle beelden en informatie die daarbij horen) op tafel ziet liggen in plaats van een ham, dan moet je van goeden huize komen om ongestoord je vegaschnitzel door te blijven kauwen. Voor de fervente vleeseters in je gezin moet het evenzeer moeilijk zijn om bij elke hap vlees een stuk schuldgevoel door de strot geduwd te krijgen.
Bij dit soort situaties, waar de geest zo uit de fles is, ken ik maar één ingrediënt dat helpt. Begrip. Het is je enige kans op een harmonieus familiediner. Want zoals je zelf al zegt zijn de standpunten inhoudelijk niet meer verenigbaar. Een vegaworst leidt een voorstander van dierenrechten niet lang genoeg meer af om een maaltijd door te komen. Dus jullie moeten uit een diepere bron putten. En dat is ook gelijk het goede nieuws. Het hete kolenpaadje dat dwars door jullie gezinsleven loopt, is tegelijkertijd een pad naar verfijning. Als jullie erop durven springen.
Wat namelijk zo vruchtbaar is aan deze situatie – en familie in het algemeen – is dat er geen ontkomen aan is. Je vega-zoon kan in de rest van zijn leven vleeseters professioneel vermijden, en vice versa. Hoe prettig het ook is om in je eigen vijver rond te blijven zwemmen; het meeste leer je in een poel des tegenstrijdigheden. Aan jullie eettafel bespeur ik leermogelijkheden alom. En die zijn verschillend voor alle drie de partijen.
Je zoon en aanhang krijgt een portie geduld en zelfreflectie voorgeschoteld. Misschien herinnert hij zich bijvoorbeeld een tijd waarin hij ook ongestoord vlees at. Dan kan hij begrip en bescheidenheid putten uit die herinnering. De voorstander van vlees krijgt een bord Radicaal Andere Ideeën voorgeschoteld. Een nieuw, anders ruikend gerecht wat misschien schoorvoetend de moeite waard is te proberen. Jij en het andere neutrale gezinslid krijgen misschien wel het meest verfijnde gerecht op je bord: de uitnodiging om je af te vragen wat goed voelt voor jou. Niet wat het gezin bij elkaar houdt, maar wat werkt en waar voelt voor jou. Niet om een partij te kiezen, maar om je te ontslaan van het idee dat je iedereen tevreden moet houden.
Zoals je merkt is dit voor alle drie de partijen een beweging naar binnen. Dat is namelijk de enige plek waar begrip gemijnd kan worden. Uiteraard heb je niets te zeggen of de andere twee partijen voor die weg naar binnen kiezen, maar je hebt wel de keuze om dat zelf te doen. En een gesprek hierover aan te gaan met de andere fracties. Want het lijkt me bovenal het belangrijkste dat er ruimte is in jullie gezin om je standpunten en ervaringen te uiten. Ook al is het roerig; beter een slagveld dan een mijnenveld, is mijn ervaring. Het verlangen om samen te kunnen zijn als gezin kan de bannier zijn die jullie gezamenlijk hooghouden tijdens deze twist.
Nogmaals; misschien is het troostrijk om te weten dat dit niet alleen in jullie gezin speelt, maar over de hele moderne wereld. De manier hoe jullie dit aanpakken kan de testversie, het prototype worden wat we opschalen. Lastige situaties lijken misschien moerassig, maar het zijn altijd trainvelden. Het is een kwestie van perspectief.
Alle goeds en fijn-wijze feestdagen,
Liefs
Dot
Wil je alle levensvragen en adviezen van Geertje nog eens nalezen? Het mooiste eerlijke en liefdevolle advies van Lieve Dot werd gebundeld in een boek, dat je hier kunt bestellen.
