De meest toegankelijke prinses – zo wordt de Noorse Märtha Louise ook wel genoemd. Ze is hoogsensitief en vertelt daar openhartig over. Want het prinsessenleven mag dan niet altijd samengaan met haar fijngevoelige kwaliteiten, hoogsensitief zijn heeft ook veel positieve kanten.
Hoogsensitiviteit
‘Alsof je zenuwen buiten je lichaam hangen en je alle emoties voelt van de mensen om je heen.’ Zo omschrijft Prinses Märtha Louise het leven van een hoogsensitief persoon (HSP). Het doorknippen van een lintje en schrijden over lange gangpaden in kerken is dan ineens een stuk uitdagender. Geen wonder dus dat ze als klein prinsesjes altijd huilde.
Inmiddels heeft ze goed met haar hoogsensitiviteit leren omgaan en schreef ze er een boek over: ‘Born Sensitive’. Ze schrijft dat ze in het begin dacht dat iedereen zo gevoelig was als zij. Wanneer ze merkte dat iemand in haar bijzijn zenuwachtig werd terwijl zij dat ook was, dan gaf ze zichzelf daar de schuld van. Ze was ervan overtuigd dat de ander de nervositeit van haar had opgepikt, precies zoals zij altijd emoties van anderen oppikte.
Opladen
De prinses vergelijkt het met het downloaden van een app op je telefoon, iedere keer als je iemand tegenkomt. De batterij van je telefoon loopt daardoor leeg en die laad je vervolgens weer op, maar hoe laad je jezelf op? Eén van de manieren waarmee ze zichzelf oplaadt noemt ze ‘reset and recharge’: ‘In drukke tijden neem ik hier en daar een uur voor mezelf; om tot rust te komen en alle indrukken te verwerken.’
De positieve kanten van hooggevoeligheid
Prinses Märtha is gek op paardrijden en doet actief mee met wedstrijden. In een interview vertelt ze dat haar hooggevoeligheid ervoor zorgt dat ze het paard beter begrijpt en aanvoelt. Sinds ze heeft geleerd om tijdens een wedstrijd alle prikkels buiten te sluiten en zich enkel te focussen op haar en het paard, komt ze in een heel bijzondere flow waarin de twee één worden.
Haar hoogsensitiviteit zorgt ervoor dat ze op een speciale manier met het paard communiceert en een diepe vertrouwensband opbouwt. Volgens haar het allerbelangrijkste, als het op paardrijden aankomt. Soms heeft ze zelfs het gevoel dat ze alleen maar hoeft te denken welke kant ze op wil en het paard volgt al.
