Ontrouw is één van de moeilijkste onderwerpen in relaties. Het raakt aan alles waar we bang voor zijn; eenzaamheid, gekwetst worden, in de steek gelaten worden. Het liefst stoppen we het onderwerp daarom ver weg, maar we zouden er juist vaker over moeten praten.
De meesten van ons verlangen naar een duurzame liefde die de tand des tijds doorstaat. Toch is het in de huidige maatschappij eerder regel dan uitzondering dat relaties stuklopen. In veel gevallen is ontrouw de spelbreker.
Toch is monogamie voor de meeste mensen nog altijd het ideaal. Niemand gaat immwea een langdurige, serieuze relatie aan met het voorgenomen plan om die band na een tijdje op het spel te zetten door ontrouw te zijn. Daar rekening mee houden, lijkt dan ook de goden verzoeken. Maar is het wel zo gek?
Wie echt gelukkig is, doet zoiets toch niet?
In onze maatschappij wordt vreemdgaan vooral als symptoom van een slechte relatie gezien. Wie echt gelukkig is, doet zoiets toch niet? De Vlaams-Amerikaanse relatietherapeute Esther Perel denkt daar anders over. In haar praktijk sprak ze duizenden mensen – bedriegers en bedrogenen – over dit onderwerp. In de Volkskrant pleitte ze voor meer compassie als ’t op ontrouw aankomt.
Online training Tantra & seksuele energie
-
Voel je lichter, vrijer én levenslustiger
-
Meer uit je hoofd zijn en meer in contact met je lichaam
-
Meer dan 5.925 trainees gingen je voor
Haar boodschap in een notendop: niet elke vreemdganger is een slecht mens en niet alle ontrouw is het gevolg van een slechte relatie, hoe graag we dat ook willen geloven.
Er zijn veel meer factoren die meespelen als ’t op ontrouw aankomt. Perel zegt: ‘Veel overspelige mensen zijn niet per se hun eigen partner of relatie zat, maar de persoon die hij of zij zelf is geworden. In de affaire kan hij weer de mens zijn die hij vroeger was of die hij óók wil zijn, maar waarvoor thuis geen ruimte is. Over de hele wereld zeggen mensen die ontrouw zijn: ik voel weer dat ik leef. Ik ben weer in contact met mijzelf. Ik heb een deel van mijzelf gevonden dat ik al jaren kwijt was en het zou een leugen zijn om dat te ontkennen.’
Een relatie is gecompliceerder dan ‘jij en ik’
Het verwoestende effect van ontrouw boezemt de meeste mensen angst in. Het liefst steken we onze kop in ’t zand. Statistisch gezien is de kans op overspel misschien groot, maar er zijn maar weinig mensen die ervan uitgaan dat het ook in hun relatie kan gebeuren. Laat staan dat partners er met elkaar over praten. Perel zegt: ‘Er zijn zoveel gesprekken die koppels nooit hebben. Verlang je weleens naar iemand anders? Hoe denk je over ontrouw? Op welk punt ben jij het meest kwetsbaar: als ik mij verlief of als ik ervoor betaal? Mensen lezen er boeken over. Elke tweede film gaat erover, maar in onze relatie doen we er het zwijgen toe.’
Het onderwerp is misschien pijnlijk, toch kan het nuttig zijn dit ongemakkelijke gesprek met je partner aan te gaan. In relaties die tientallen jaren duren, is het onvermijdelijk dat er periodes zijn waarin het moeite kost om het liefdesvuur brandend te houden. Net zoals het onvermijdelijk is dat er mensen voorbij komen die bepaalde verlangens in je aan zullen wakkeren. In zulke periodes ligt ontrouw op de loer, zeker als er binnen de relatie geen ruimte is om die gevoelens te delen.
Door het gesprek over ontrouw juist in gelukkige tijden te voeren, creëer je die ruimte wel. Het is niet makkelijk te beseffen dat een relatie bij tijd en wijlen gecompliceerder is dan alleen ‘jij en ik’. Toch vergroot juist dat besef misschien onze kans op échte, duurzame liefde wel. Wie een duurzame relatie wil, moet misschien juist wel rekening houden met de vergankelijkheid daarvan. Zoals Perel zegt: ‘Het besef dat we onze partner kunnen verliezen, schudt ons wakker. Het werkt actieve betrokkenheid in de hand die stellen die al lang samen zijn vaak missen.’
Meer lezen over ontrouw?
Dit is de echte reden dat sommige mensen vreemdgaan.
