Bij het opzetten van de kerststal miste ik plotseling de broodjes. Twee broodjes van een paar centimeter, die ik een aantal jaar geleden kocht op een kerstmarkt in Madrid, waar ze dól zijn op kerststallen, en je eindeloos veel kraampjes vindt met allerlei accessoires voor de kerststal. Kleine herdertjes, mini-schapen en een echt werkend lampje om op te hangen in de kerststal. Allemaal even schattig. Maar je raakt die frutseldingen wel snel kwijt.
Hoe dan ook, bij het opzetten van de stal realiseerde ik me weer hoe heerlijk kleine dingen zijn. En dan heb ik het niet over de glimlach van een kind, een hondje dat heel verbaasd kijkt naar een dwarrelend blaadje, of een musje dat een zandbad neemt – heus allemaal favourite things om gelukkig van te worden.
Maar hier heb ik het over de écht kleine dingen. De miniatuur-dingen. Voorbeeld: in de keuken ligt nog steeds een van de zeven dwergen uit een supermarktactie van een paar jaar geleden. Hij doet in de vensterbank een dutje tussen de kruidenpotten en daar word ik ook elke keer weer blij van. En rustig, ook nog.
De charme van tiny things
Ik blijk niet de enige te zijn die blij wordt van miniatuurdingen. Er zijn hele YouTube-kanalen gewijd aan het bakken van mini-pizza’s in een mini-oven, of het maken van een mini-taco voor de kleine hamster.
Er zijn zelfs kunstenaars die miniatuur stadstaferelen maken (check de mini-afvalcontainer).
Het leukste vind ik zelf de miniatuur-figuurtjes naast alledaagse voorwerpen. Een mini-herder met een kudde mini-schapen op een bloemkool. Forensisch experts rond een dode vlieg. Mini-wegwerkers die een blikje opendrillen. Een zoenend stelletje bovenop een bol knoflook.
Poppetjes en treintjes
Waar komt die liefde voor tiny things vandaan? Sowieso uit onze kindertijd: vrijwel elk kind maakt een fase mee waarin het heerlijk is om met kleine poppetjes, autootjes en treintjes te spelen – leve de Lego en de Playmobil. Dus zo raar is het niet dat je er als volwassene ook nog blij van wordt.
Niet alleen omdat alles dat klein is vanzelf al aandoenlijk en schattig en lief is, en vanzelf al een eigen soort schoonheid bezit. Het is ook fijn om een gevoel van controle te hebben. Een model van de werkelijkheid waar de dingen gaan zoals jij wilt. Het geeft ruimte om te experimenteren, na te denken, dingen te veranderen. Dat is heerlijk voor kleine kinderen, maar het lijkt me ook het idee achter het gebruik van poppetjes in therapeutische sessies (ik las dat er nu ook wordt gewerkt met tafelopstellingen, als een soort schaalmodel voor familie-opstellingen).
Aandacht
Een heldere verklaring voor de populariteit van tiny things las ik in een interview met de Amerikaanse miniatuur-kunstenaar Dante Brebner. De kleine dingen helpen ons om onze aandacht op iets te richten, aldus Brebner. Door op de kleine dingen te focussen, sluit je de rest van de wereld buiten. ‘Als dingen zo klein zijn, moet je moeite doen om goed te kijken, je ziet niet alles in één oogopslag, je moet echt moeite doen om te vertragen en goed te kijken, nog een keer te kijken. Het is een uitnodiging om te pauzeren, met aandacht te kijken en je eigen associaties te hebben bij die hele kleine wereld waar je naar kijkt.’
Aandacht, daar gaat het om. Je even verliezen in iets heel kleins, is een moment van mindfulness. Dat is wat die tiny things zo troostrijk maakt. Ze nodigen ons uit om even stil te staan en onze aandacht te richten. Op een slapend kaboutertje tussen de kruidenplanten, een pizza van een paar centimeter doorsnee, of een taco die met een pincet in elkaar wordt gedraaid. Je bekijkt de wereld eens op een andere schaal – dat is wonderlijk en ánders, je moet even goed kijken. Je kunt je even verliezen in die hele kleine wereld – en daardoor lijkt het of je de gewone wereld om je heen daarna met iets meer afstand kunt bekijken.
Tiny kerstboom
Na een tijdje online speuren naar tiny things stond ik al op het punt een enorme set miniatuur poppetjes te kopen om zelf van die leuke taferelen met alledaagse voorwerpen te maken.
Tot ik net op tijd bedacht dat je eigenlijk helemaal niets hoeft te kopen. De wereld is vergeven van de hele kleine dingen, maar je ziet ze pas als je er letterlijk met je neus bovenop gaat staan. Een randje ijskristallen op de rand van een verdord blaadje, als je ’s morgens vroeg op straat, prachtig! Een wit stipje op een boomstronk, dat als je van héél dichtbij kijkt (een loep helpt) een paddenstoeltje blijkt te zijn, in de vorm van een ieniemienie-hertengeweitje.
Instant mindfulness! Het genieten van tiny things lijkt me een mooie activiteit voor de kerstdagen. Niet alleen om naar te kijken, maar ook om zelf te maken. Want hey, dat kerstdiner is óók een ding, maar ik ga dus wel eerst even, gewoon omdat het kan, kijken of het lukt om met een theelepel bloem en vijf druppels water een paar miniatuurbroodjes te bakken voor de kerststal. Voor de mindfulness!
Maar natuurlijk ook gewoon voor de lol.
Fijne dagen!
Meer Happinez?
- Leer genieten van de kleine dingen
- Hoe kleiner denken je helpt om grootse dingen te bereiken
- Dit zijn de vijf mooiste inzichten uit ‘De kleine prins’
