Je werkt al jaren in dezelfde branche, je hebt jezelf in al die jaren flink ontwikkeld en je pensioen komt nu toch echt dichterbij. Toch is dit niet de plek waar je de jaren waarin je nog werkt wilt spenderen – om wat voor reden dan ook. Hoe kom je erachter of een carrièreswitch op latere leeftijd het waard is? De Amerikaanse ervaringsdeskundige Mike Lewis schreef er een boek over: ‘When to Jump – If the job you have isn’t the life you want’.
Hij was 24 jaar en had een prestigieuze baan, maar wilde niets liever dan zijn droom, professioneel squashspeler worden, achterna. Toen kwamen de vragen en de onzekerheid. Want wanneer is het moment daar, om de zekerheid van een ogenschijnlijk geweldige job waarvoor anderen een moord zouden doen, op te geven en in het diepe te springen?
Het pensioen van Mike Lewis was weliswaar nog lang niet in beeld toen deze vragen een rol speelden in zijn leven. De vraag waar het hierbij echter om gaat – is dit het juiste moment om voor mijn droom te kiezen?– is in principe dezelfde als voor iemand die een carrièreswitch op latere leeftijd overweegt.
Om zijn vragen te kunnen beantwoorden ging Lewis in gesprek met verschillende ervaringsdeskundigen. De bankier die een brouwerij begon, de journalist die bisschop werd, de vuilnisman die meubels ging ontwerpen – hij kwam ze tegen in allerlei soorten en maten. De verhalen waren stuk voor stuk zo helder en inspirerend, dat hij besloot de dingen die hij had geleerd te delen met anderen. Zo kwam zijn boek tot stand – uiteraard wel nadat hij op professioneel niveau squash had gespeeld.
Doen waar je blij van wordt
Terug naar de vraag: wat doe je als je op latere leeftijd een carrièreswitch overweegt? De pensioenleeftijd is in zicht, maar om daar te komen moet je nog zo’n tien jaar flink afzien omdat je huidige werkplek totaal niet meer bij je past. Neem je het risico en kies je voor verandering, waardoor je de zekerheid kwijt bent maar je werkleven wel drastisch zou kunnen verbeteren? Of is het beter om de laatste jaren van je carrière op je tanden te bijten en de rit uit te zitten?
Volgens Lewis is het van belang om te kijken naar de beweegruimte die je hebt. Misschien heb je een baan die zo gespecialiseerd is dat het lastig is om daar in een nieuw bedrijf nog aan te beginnen. Wat wel kan, is kijken naar de vaardigheden en kwaliteiten waarover je beschikt, en met welke andere posities die overlap hebben. In plaats van zoeken naar de perfecte match kijk je dus wat breder.
Soms kun je dan tot de conclusie komen dat je misschien een stapje terug moet doen qua niveau of uitdaging. En moet je door je switch nog tien jaar doorwerken tot je pensioen, in plaats van acht. Dat klinkt misschien onaantrekkelijk, maar Lewis verwoordt het als volgt: “Tien jaar gaat aanvoelen als vijf jaar als je in die jaren iets doet waar je blij van wordt. Acht jaren gaan aanvoelen als zestien als je vastzit in je baan en je er niet meer gelukkig van wordt.”
Pre-jump practice
Lewis benadrukt dat je de tijd moet nemen voor je keuze. Zet je vaardigheden en je unieke kennis voor jezelf op een rij en onderzoek of deze skills in een ander werkveld zouden kunnen aanslaan. Is er misschien een mogelijkheid om binnen hetzelfde bedrijf te blijven, maar dan op een andere afdeling? Pluis elke mogelijke optie tot op de bodem uit om uiteindelijk een doordachte move te kunnen maken. Pre-jump practice, noemt Lewis dat.
Het uitzoeken van je opties alleen al geeft je namelijk sowieso meer voldoening en hoop dan wanneer je niets doet met je onrustige gevoel. Er zullen bovendien altijd mensen zijn die je linea recta adviseren gewoon te blijven zitten waar je zit, maar onthoud: dit zijn vaak de mensen die zelf stiekem de sprong zouden willen maken, maar het niet aandurven.
Dus, probeer je de gok te wagen of besluit je bij voorbaat dat het je niet zal lukken? You decide.
Meer lezen over werkgeluk?
Geen plezier in je werk? Deze adviezen helpen.
